Ως ΜέΡΑ25 αγωνιούμε και εμείς για το πώς θα βρεθούν οι πόροι για τους ανθρώπους του πολιτισμού. Πιστεύουμε ότι η σύγχρονη ελληνική πολιτιστική παραγωγή πρέπει να διεθνοποιηθεί, αλλά η Κυβέρνηση συγχέει την παραγωγή του πολιτιστικού προϊόντος με την “αγορά”. Καλλιτέχνης όμως που λειτουργεί ως μια μορφή επιχειρηματία, αυτοαναιρείται. Για να είναι κάποιος άνθρωπος της τέχνης πρέπει να υπερβεί τον εαυτό του, πρέπει δηλαδή να είναι ακριβώς το αντίθετο του επιχειρηματία και του κυνικού κατά τον Όσκαρ Ουάιλντ.
Ακούμε από τους ακραίου ψευδονεοφιλελεύθερους της Κυβέρνησης να αναρωτιούνται γιατί να μην συνιστά και η τέχνη μια διαδικασία μεγιστοποίησης του κέρδους. Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί δεν γνωρίζουν καθόλου τα όσα έλεγε ο Αριστοτέλης για τις ενάρετες δραστηριότητες που έχουν “τέλος” (σκοπό). Στην τέχνη όμως υπάρχει ένα “γλυκό παράδοξο” της αντίθεσης των κινήτρων με το αποτέλεσμα. Εξάλλου αν προσπαθήσεις να είσαι ευτυχισμένος καταντάς δυστυχισμένος.
Η δημιουργία των αξιών γίνεται μόνο μέσα από την απελευθέρωση του δημιουργού από τη δημιουργία τιμών. Δεν γίνεται να προτάσεις κάποιον να προσπαθήσει να είναι αυθόρμητος φερ’ ειπείν. Η κοινωνία πρέπει να απελευθερώσει τους δημιουργούς από την αγορά αν εκτιμάμε την τέχνη, όχι να την σκλαβώνει στην αγορά. Ο Van Gogh δεν αποσκοπούσε στο κέρδος, ασχέτως αν οι πίνακες του πλέον είναι ανάρπαστοι.
Εμείς στο ΜέΡΑ25 πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να υπάρχουν μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία σε κάθε γειτονιά, σε αντίθεση με την Κυβέρνηση που αφαιρεί τα καλλιτεχνικά από το σχολείο. Η ΝΔ υπηρετεί συγκεκριμένους ολιγάρχες και στην τέχνη που προσπαθούν να αποκτήσουν πλήρη ηγεμονία επί της πολιτιστικής σκηνής. Ο καλλιτέχνης για την Κυβέρνηση ως άνθρωπος, ως δημιουργός τέχνης και όχι ως παραγωγός κέρδους είναι ανύπαρκτος στο νομοσχέδιο της.
Η τέχνη όμως πάντα και παντού θα είναι η κρυφή εξομολόγηση και την ίδια στιγμή η κριτική της εποχής της, όπως έλεγε και ο Μαρξ, παράγοντας όχι μόνο αντικείμενα για υποκείμενα, αλλά και υποκείμενα για αντικείμενα. Η Κυβέρνηση όμως διαλύει το μέγα γλυκό παράδοξο της τέχνης γιατί την τρομάζει ένα κοινό που δεν καταναλώνει, αλλά βιώνει την τέχνη και είναι έτοιμο να αντισταθεί στην καθεστηκυία τάξη.
Για την ΝΔ και το μνημονιακό τόξο ευρύτερα, η τέχνη, η μόρφωση και η υγεία λειτουργούν ως αξίες που ποσοτικοποιούνται μέσω της αποξενωμένης, απομονωμένης από τους ανθρώπους δύναμης, δηλαδή από το χρήμα όπως το χαρακτήριζε ο Μαρξ. Για μας η τέχνη, η μόρφωση και η υγεία συνιστούν αυτοσκοπό, όχι εργαλεία για κάτι άλλο.
Αλλά η ΝΔ σήμερα είναι τόσο “φιλελεύθερη” που ξεχνάει ακόμα ότι και για τον Σμιθ, ακόμα και η αγορά δεν ήταν αυτοσκοπός, όπως για την Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, αλλά εργαλείο για την κοινωνία. Η Κυβέρνηση όμως τα βλέπει όλα υπό το πρίσμα της αποδοτικότητας, ενώ είναι δέσμια μιας κιτς παρασιτικής ολιγαρχίας και αυτήν διακαώς εκπροσωπεί σε όλα τα πεδία άσκησης πολιτικής.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
