Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αν και είναι πολύ σημαντικό το σημερινό νομοσχέδιο, θα ξεκινήσω με κάτι το οποίο είναι εξίσου σημαντικό, με αυτό το οποίο συζητιέται από τον κόσμο μας σε κάθε άκρη της ελληνικής επικράτειας και αφορά την εμβολιαστική διαδικασία. Το μεγάλο ζητούμενο, και εδώ θα συμφωνήσω με την Κυβέρνηση, είναι να πείσουμε τους Έλληνες, τις Ελληνίδες, ιδίως τους νέους, να εμβολιαστούν. Για να το κάνουμε αυτό απαιτείται ένα πράγμα, η πειθώς. Χρειάζεται να τους πείσουμε με επιχειρήματα.

Θέλω να σχολιάσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το θέμα του Πρωθυπουργού στην τηλεόραση τις προηγούμενες μέρες που απευθύνθηκε στη νεολαία με το ειρωνικό υφάκι, στην ίδια νεολαία την οποία ψευδώς κατηγορούσε τους προηγούμενους μήνες, αυτόν τον ενάμιση χρόνο της καραντίνας, ότι εκείνη με τα «κορωνοπάρτι» στις πλατείες διέδιδε τον ιό, όταν γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά από την παγκόσμια βιβλιογραφία ότι ο ιός δεν μεταδιδόταν έτσι. Μεταδιδόταν στα μέσα μαζικής μεταφοράς, βασικά στους χώρους δουλειάς, στα σουπερμάρκετ.

Ο ίδιος Πρωθυπουργός που τόλμησε να δαιμονοποιήσει τη νεολαία, να στείλει τα ΜΑΤ του κ. Χρυσοχοΐδη στις πλατείες να τους σπάσουν στο ξύλο, τώρα τους μιλάει με ένα απαξιωτικό, ειρωνικό ύφος «Τσιμπηθείτε και τσιμπήστε και 150 ευρώ»! Είναι ένα ύφος το οποίο δεν συνάδει ούτε με τον στόχο της Κυβέρνησης που είναι να πείσει αυτούς τους ανθρώπους να εμβολιαστούν ούτε και με το ήθος και ύφος ενός Πρωθυπουργού.

Ταυτόχρονα είμαστε σε μία περίοδο που από το Υπουργείο Παιδείας παρατηρούμε δύο διαστάσεις πολιτικής ή έλλειψης πολιτικής. Η μία είναι μία συνεχής νομοθέτηση πραγμάτων τα οποία μας πηγαίνουν πίσω, δηλαδή από πανεπιστημιακές αστυνομίες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν έτσι όπως τις προβλέπετε ή από μέτρα όπως για παράδειγμα ο ελάχιστος βαθμός εισαγωγής που ουσιαστικά παίρνετε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της νεολαίας και τους λέτε «Πηγαίνετε να πληρώσετε τα δίδακτρα στους φίλους μας τους ιδιώτες κολλεγιάρχες». Αυτή είναι η Κυβέρνησή σας. Αυτά λέτε στους νέους και στις νέες μας.

Ταυτόχρονα, η δεύτερη διάσταση –και τώρα μιλώ ως πανεπιστημιακός- είναι η εξής: Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει εσείς, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι που δεν είστε πανεπιστημιακοί, αλλά έχει καταργηθεί η διαδικασία αξιολόγησης της γνώσης των φοιτητών. Σκεφτείτε το αυτό και ξεχάστε λίγο τις πολιτικές και κομματικές μας αντιπαραθέσεις. Όταν κάνεις εξετάσεις μέσα από το ΖΟΟΜ, ουσιαστικά καταστρατηγείς τη δυνατότητα του καθηγητή ή της καθηγήτριας να αξιολογεί τις γνώσεις των φοιτητών. Στο «Open University» στη Βρετανία, που είναι οι πρώτοι διδάξαντες της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, ποτέ δεν θα σκεφτόντουσαν να κάνουν εξετάσεις εξ αποστάσεως. Διδασκαλία ναι, κατάρτιση ναι, εκπαίδευση ναι. Όχι, όμως, εξετάσεις. Ακόμα και στο «Open University» μαζεύονται δύο εβδομάδες τον χρόνο σε έναν χώρο στην περιοχή τους, σε ένα πανεπιστήμιο της περιοχής και δίνουν γραπτές εξετάσεις, γιατί αλλιώς δεν μπορείς να αξιολογήσεις τα γραπτά. Είναι πάρα πολύ απλό. Ποιος καθηγητής αυτή τη στιγμή μπορεί να γυρίσει και να σας πει ότι ο βαθμός που έβαλε δεν αφορά τις επιδόσεις ενός φροντιστή, ενός φίλου του φοιτητή ή της φοιτήτριας, ο οποίος έλαβε τα θέματα από τον φοιτητή ή τη φοιτήτρια μέσα από ένα e-mail, επέστρεψε τις απαντήσεις «cut and paste» ή έστω και αντιγραφή και τον πήρε ο καθηγητής; Θα μου πείτε «Δεν έχουμε εμπιστοσύνη στους φοιτητές;». Όχι βέβαια, δεν έχουμε. Αλλιώς δεν θα κάναμε εξετάσεις. Αλλιώς, θα τους ζητούσαμε να αυτοαξιολογηθούν.

Και η ίδια η κυρία Κεραμέως, η πιο ανάξια Υπουργός Παιδείας που έχει περάσει από αυτή τη Βουλή, από αυτό το κράτος, από αυτήν την Πολιτεία, έρχεται τώρα και υπόσχεται αξιολόγηση. Οι ανάξιοι δεν έχουν τη δυνατότητα να αξιολογούν. Η κυρία Κεραμέως έπρεπε να είναι σπίτι της και όχι μαζί με τον κ. Μητσοτάκη να εμπαίζουν τη νεολαία και ταυτόχρονα να ζητούν και τους νέους να ακούσουν την Κυβέρνηση και να εμβολιαστούν. Έτσι υπονομεύετε την προσπάθεια που είναι κοινή –και δική σας και δική μας- να πείσουμε τους νέους να εμβολιαστούν.

Θα αναφερθώ τώρα στο ζήτημα της ημέρας. Θέλω να σας θυμίσω ότι ο μήνας που έφυγε χθες είχε μία δεκαετή επέτειο. Θυμάστε το Μεσοπρόθεσμο του ΠΑΣΟΚ που πέρασε τον Ιούνιο του 2011, μετά από τον χημικό πόλεμο εναντίον των αγανακτισμένων, εναντίον διαδηλωτών απ’ έξω; Ποτέ την ιστορία μας δεν είχαμε χρησιμοποιήσει εμείς, η Πολιτεία, η Αστυνομία, τέτοιες τεράστιες ποσότητες χημικών εναντίον διαδηλωτών, από τα χημικά που –όπως γνωρίζετε, φαντάζομαι και αν δεν το γνωρίζετε, ψάξτε το να δείτε ότι έτσι είναι- απαγορεύονται στα πεδία των μαχών!

Θα το πω άλλη μία φορά. Τα χημικά που χρησιμοποίησαν εδώ τον Ιούνιο του 2011, για να εκκενώσουν την Πλατεία Συντάγματος, για να περάσει το Μεσοπρόθεσμο του ΠΑΣΟΚ, απαγορεύονται στα πεδία των μαχών. Αν τα χρησιμοποιήσουν το Ισραήλ, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ιράκ –δεν ξέρω εγώ ποιος- υποτίθεται ότι εγκαλούνται από το διεθνές δίκαιο.

Ποιο είναι το πικρό μάθημα του Μεσοπρόθεσμου του 2011; Το πικρό μάθημα του Μεσοπρόθεσμου του 2011 είναι ότι το «Κάτσε καλά» στους πτωχευμένους, το «Κάτσε καλά» στον πτωχευμένο λαό, ακόμα και αν κάτσει καλά ο πτωχευμένος λαός, δεν βοηθάει. Όταν μπήκαμε στα μνημόνια το 2009-2010 είχαμε εισόδημα 237 και χρέος 300.

Όταν εσείς, κύριε Σταϊκούρα, μας παραδώσατε το Υπουργείο Οικονομικών τον Ιανουάριο του 2015, είχε κλείσει το 2014 με εισόδημα 177, δηλαδή από τα 237 στα 177, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και το χρέος είχε πάει από τα 400 στα 320. Αυτή ήταν η μεγάλη επιτυχία του Μεσοπρόθεσμου του 2011. Τότε, ο κ. Σαμαράς το έλεγε πάρα πολύ σωστά. Θυμάστε ότι μαζί κάναμε κριτική στο Μεσοπρόθεσμο του 2011, άσχετο αν μετά με ένα νεύμα της κυρίας Μέρκελ πέρασε κι αυτός μία οβιδιακή μεταμόρφωση, όπως και ο Τσίπρας τον Ιούλιο του 2015. Ήταν μία οβιδιακή μεταμόρφωση, για την οποία εγώ δεν θα είχα πρόβλημα, αν ήταν υπέρ της οικονομίας μας, υπέρ του λαού μας. Δεν ήταν.

Και μιας και μίλησα για τα δέκα χρόνια από τον χημικό πόλεμο εναντίον των διαδηλωτών για το Μεσοπρόθεσμο του 2011, ας μιλήσω και για την άλλη επέτειο προ εξαετίας. Διανύουμε την επετειακή εβδομάδα του δημοψηφίσματος.

Κοιτάξτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το να έχουμε διαφωνίες μεταξύ μας για το τι θα έπρεπε να έχει γίνει ή τι έγινε, κλπ, είναι εύλογο. Εμείς λέμε «Ναι» στις εύλογες διαφωνίες. Μας συντηρούν. Είναι το άλας της γης και της δημοκρατίας οι έντιμες διαφωνίες. Οι ένοχες διαστρεβλώσεις, όμως, δεν βοηθούν τον διάλογο. Και δεν βοηθούν ούτε καν τους διαστρεβλωτές, γιατί κάποια στιγμή η αλήθεια λάμπει.

Ακόμα κι εδώ πέρα, κάθε φορά που λέω οτιδήποτε, είτε είναι για την παιδεία, είτε είναι για τη συνεπιμέλεια, για οτιδήποτε, σηκώνεται ο κ. Σταϊκούρας ή κάποιος Βουλευτής που θέλει να γίνει Υπουργός στη θέση του κ. Σταϊκούρα, χαλίφης στη θέση του χαλίφη και λέει πάλι το ίδιο παραμύθι για τον Βαρουφάκη που έκλεισε τις τράπεζες.

Μπορούμε, λοιπόν, να είμαστε λίγο σοβαροί όσον αφορά τα γεγονότα; Στις 23 Απριλίου του 2015, ο κ. Ντράγκι κοινοποίησε σε ιδιωτικό νομικό γραφείο στις Βρυξέλλες την πρόθεσή του να μας κλείσει τις τράπεζες. Και πού το ξέρω; Μας το λέει ο ίδιος. Πήρε, μάλιστα, με χρήματα των Ευρωπαίων πολιτών μία γνωμάτευση για το κατά πόσον είχε το δικαίωμα νομικά να το κάνει. Εμείς, δηλαδή εγώ προσωπικά και ο Φάμπιο Ντε Μάσι, ο Γερμανός Ευρωβουλευτής αρχικά και Βουλευτής μετά της Bundestag, καταθέσαμε ένα απλό ερώτημα στον κ. Ντράγκι –μιλάω τώρα αυτή τη στιγμή για την 23η Απριλίου- και είπαμε «Παρακαλούμε, κύριε Ντράγκι, μπορείτε να μας δώσετε τη γνωμάτευση; Τι σας είπαν; Είχατε σκοπό –το παραδέχεστε- να κλείσετε τις τράπεζες. Τι σας είπαν; Ήταν νόμιμο να παγώσετε τον ELA και να κλείσετε τις τράπεζες;».

Η απάντηση του κ. Ντράγκι είναι εδώ υπογεγραμμένη. Είναι απάντηση της 17ης Σεπτεμβρίου του 2015 και λέει ουσιαστικά «Δεν σας το δίνω», το οποίο εγείρει και κάποια ερωτήματα, γιατί αν του είχαν πει ότι είναι νόμιμο αυτό που έκανε, γιατί δεν μας το δίνει; Όμως, δεν μπορούμε να ξέρουμε το περιεχόμενο. Πάντως υπάρχει παραδοχή του κ. Ντράγκι εδώ –και θα το καταθέσω στα Πρακτικά της Βουλής για το δείτε και εσείς- ότι όντως είχε πάρει γνωμάτευση από ιδιωτικό γραφείο των Βρυξελλών την 23η Απριλίου για το αν ήταν νόμιμο να μας κλείσει τις τράπεζες. Το ότι ο Βαρουφάκης έκλεισε τις τράπεζες ελέγχεται κατ’ ελάχιστον ως ανακριβές.

Θα σας πω για τη λογική του κ. Ντράγκι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και θα καταθέσω στα Πρακτικά τρία πράγματα. Το ένα είναι μία δεύτερη επιστολή της 16ης Οκτωβρίου του 2017 από τον Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Βίτορ Κονστάντσιο, έναν εξαιρετικό άνθρωπο παρεμπιπτόντως που τον ξέρω και προσωπικά, ο οποίος και αυτός εξηγεί γιατί δεν θα μας δώσουν τα χαρτιά, γιατί δεν θα μας δώσουν τη γνωμάτευση.

Τέλος, θα καταθέσω ένα τρίτο πολύ χοντρό πακέτο που είναι μία συλλογή χιλιάδων υπογραφών κορυφαίων οικονομολόγων της Ευρώπης και πολιτικών από όλα τα κόμματα, ακόμα και δεξιών κομμάτων, σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων και του ΣΥΡΙΖΑ, που υποστηρίζουν το αίτημά μας, του κ. Φάμπιο Ντε Μάσι και εμού, να δούμε –να δείτε κι εσείς- τι ήταν αυτή η γνωμάτευση. Δεν θέλετε να δείτε τη γνωμάτευση αυτή, τι του είπαν του κ. Ντράγκι; Καλά έκανε και έκλεισε τις τράπεζες; Δεν σας ενδιαφέρει;

Τα καταθέτω στα Πρακτικά.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προσωπικά δεν ενδιαφέρομαι στο πλαίσιο της Ολομέλειας της Βουλής να κάνουμε συζήτηση για αυτά που έγιναν. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι τι γίνεται εκεί έξω, στον κόσμο μας, στον δικό μας κόσμο, στον δικό σας κόσμο, στον ελληνικό λαό. Μετά τη συνθηκολόγηση του κ. Τσίπρα και όσων έχουν μείνει στον ΣΥΡΙΖΑ από τότε –πολύ λίγοι σε σχέση με αυτούς που ήμασταν- η λογική ήταν να αποδεχτούμε το «Κάτσε καλά».

Ε, κάτσατε καλά, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, όπως κάθεστε και εσείς καλά σήμερα. Και τι πετύχατε; Να δούμε τη χρονοσειρά της χρεοδουλοπαροικίας; Πάμε στο ΑΕΠ. Το 2009 ήταν 237, όπως είπαν προηγουμένως. Εσείς μου παραδώσατε 177 το 2014, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ. Το 2019, όταν βγήκατε εσείς κυβέρνηση, ήταν 183. Είχε πάει από τα 237 στα 177 και λίγο πάνω από τα 183. Σήμερα είναι στα 166.

Το χρέος στο μεταξύ πήγε από τα 300 στα 320 δισεκατομμύρια το 2014, στα 330 το 2019, στα 370 σήμερα.

Με άλλα λόγια, η χρεοδουλοπαροικία βαθαίνει. Αν υπήρχε ένας λόγος να είμαστε πτωχευμένοι το 2010, υπάρχουν δέκα σήμερα. Και μην μου λέτε για τα αρνητικά επιτόκια. Αυτά δεν αφορούν εσάς. Εσείς οι ίδιοι, το δικό σας Υπουργείο, κύριε Υπουργέ, παραδέχεται ότι ένα μικρό κομμάτι μόνο είναι στις αγορές και διατιμάται με αυτά τα επιτόκια, το μεγαλύτερο είναι στην τρόϊκα. Και εκεί είναι θετικότατο το επιτόκιο.

Ας έρθω στην ουσία. Η ουσία είναι η εξής. Εμείς λέγαμε από την 20η Μαρτίου εδώ μέσα -ψάξτε να βρείτε τα Πρακτικά της Βουλής- ότι η πανδημία αυτή θα βαθύνει τη χρεοδουλοπαροικία και ότι εάν δεν πετύχετε μέσα από ένα ευρωομόλογο τη μεταφορά βαρών δημόσιου χρέους από τους ισχνούς «ώμους» του Υπουργείου Οικονομικών της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Ισπανίας στους «ώμους» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα σας επιβάλουν νέο πακέτο λιτότητας και νέα «χρηματοδότηση» -σε εισαγωγικά- ανακύληση του χρέους. Σήμερα έρχεστε να μας επιβεβαιώσετε απολύτως. Αυτό που κάνετε σήμερα είναι αυτό που είχαμε προβλέψει τον Μάρτιο του 2020.

Μια και σας έχω εδώ, κύριε Σταϊκούρα, θέλω να σας πάω πίσω στην 8η Απριλίου του 2020. Ήσασταν εσείς εκεί, ήμουν εγώ εδώ και σας είχα πει ότι θα σας ενισχύσουμε ως κόμμα αν πάτε στο Eurogroup –είχατε Eurogroup εκείνη τη μέρα μετά τη συνεδρίαση- και απειλήσετε με βέτο εάν δεν γίνει αυτός ο εξευρωπαϊσμός, η μεταφορά των βαρών από τους ισχνούς «ώμους» των Υπουργείων Οικονομικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσον αφορά την αύξηση του χρέους λόγω της πανδημίας, που ήταν απαραίτητη. Και είχατε σηκωθεί και είχατε πει ότι «εγώ δεν θα γίνω Βαρουφάκης, εγώ θα πάω συναινετικά, δεν πρόκειται να πάω σαν το κακό παιδί που λέει “όχι”». Και σας είχα πει: «Μόλις απωλέσατε την ευκαιρία της διαπραγμάτευσης». Γιατί όταν πηγαίνετε πριν το Eurogroup και έχετε εξαγγείλει από πριν ότι δεν θα βάλετε βέτο, καλύτερα να μην πάτε, καλύτερα να διαβάστε το communicate του Eurogroup μετά. Δεν έχει καμία απολύτως σημασία τι θα πείτε. Όχι προσωπικά. Όμως, η μόνη δύναμη που έχει ο Υπουργός Οικονομικών μιας πτωχευμένης χώρας, μιας ισχνής χώρας, σ’ αυτό το γίγνεσθαι του Eurogroup είναι η πιθανότητα να βάλει βέτο. Όπως το έχει ασκήσει και ο Ολλανδός, που είναι βέβαια πιο δυνατός, αλλά και ο Ούγγρος, διάφοροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση όταν κέρδισαν κάτι με το βέτο. Όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου το 1983, αλλιώς δεν θα υπήρχαν ΕΣΠΑ σήμερα.

Δεν λέω να το χρησιμοποιείτε το βέτο Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή, αλλά αυτό το έγκλημα που κάνατε, κύριε Σταϊκούρα –σας το είχα πει και τότε- είναι ότι απεμπολήσατε το βέτο πριν πάτε μέσα. Δέσατε τα χέρια σας και τα δύο με μια αλυσίδα και σας είχα πει ότι «θα φέρετε πέμπτο μνημόνιο», το οποίο κάνετε σήμερα.

Θα μου πείτε: «Ποιο μνημόνιο; Τι είναι αυτά; Ο κ. Τσίπρας λέει ότι το κατήργησε». Μπορούμε να είμαστε σοβαροί; Αν, δηλαδή, το τρίτο μνημόνιο ο κ. Τσίπρας το είχε ονομάσει «Το Σύμφωνο με την Ευρώπη για την ανάκαμψη του έθνους», δεν θα ήταν μνημόνιο; Μνημόνιο είναι.

Τι είναι μνημόνιο; Επιτρέψτε μου έναν ορισμό, γιατί έχει σημασία να συνεννοούμαστε και νομίζω ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε στο τι σημαίνει «μνημόνιο». Το «Μνημόνιο» είναι για μια χώρα σαν την Ελλάδα που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της. Απόδειξη είναι ότι είμαστε στον ESM. Αν μπορούσαμε, δεν θα ήμασταν στον ESM. Δεν θα μπορούσατε εσείς εν μέσω πανδημίας να χρηματοδοτήσετε τα ελλείμματα, που καλά κάνετε και χρηματοδοτείτε, αν δεν υπήρχε η χρηματοδοτική διευθέτηση ενός κράτους που δεν μπορεί να κάνει αυτό που κάνει η Γερμανία ή ακόμη και η Γαλλία, να στέκεται όρθιο στα πόδια του. Αυτή η ανακύκλωση από την τρόικα του χρέους μας είναι το ένα προαπαιτούμενο για να μιλάμε για μνημόνιο. Δεν φτάνει. Υπάρχει και το δεύτερο, η λιτότητα.

Σας είχα πει ότι δεδομένου ότι δεν γίνεται αναδιάρθρωση του χρέους, ότι δεν δημιουργείται ένα πραγματικό ευρωομόλογο για να μεταφερθεί ένα κομμάτι χρέους από τους «ώμους» του κράτους μας ή της Ιταλίας, της Ισπανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να προσποιείστε ότι αποπληρώνετε το χρέος θα πρέπει να βάλετε στο Μεσοπρόθεσμό σας εξοντωτικά, «ματωμένα», όπως λέει το ΚΚΕ, πλεονάσματα.

Εσείς όταν είχατε εκλεγεί –το θυμάμαι, το είχα συζητήσει και με σας και με τον κ. Μητσοτάκη, το λέγατε και προεκλογικά- είχατε θεωρήσει σωστά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμεύσει τη χώρα μέχρι το 2060 σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα που δεν είναι βιώσιμο. Το 2,2%, αν θυμάστε. Από το 2024-2025 μέχρι το 2060. Εσείς το λέγατε και λέγατε ότι θα πάτε να διαπραγματευτείτε για να μειωθεί κάτω από το 2,2% το διαχρονικό ελάχιστο πρωτογενές πλεόνασμα, να πέσει κάτω από 2,2%.

Βέβαια, όταν αποδέχεσαι την αύξηση του χρέους λόγω του γεγονότος ότι «πουλήσατε» εκείνη την αποφράδα μέρα, την 8η Απριλίου, το ευρωομόλογο, λέγοντας ότι «εγώ δεν βάζω βέτο στο «nein» της κυρίας Μέρκελ» -ή του κ. Σουλτς τότε- το οποίο ευρωομόλογο υποτίθεται ότι το υποστήριζε ο Πρωθυπουργός, ουσιαστικά ποια είναι η μόνη σας εναλλακτική; Αυτό που κάνετε σήμερα: Πάμε το πρωτογενές πλεόνασμα –μιλάμε για γύρω στα 16 δισεκατομμύρια πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2025, από τα δικά σας νούμερα το βγάζω αυτό- στο 3,7%. Από το 2,2%, που ήταν επονείδιστο, αισχρό, σύμφωνα με εσάς, μέχρι το 2060 μας λέτε 3,7% για το 2025. Να δούμε τι θα πείτε για το 2026, γιατί είναι μεσοπρόθεσμο αυτό. Το μακροπρόθεσμο θα έρθει μαζί με τη νέα χρηματοδοτική παρέμβαση, η οποία θα έρθει, κύριε Σταϊκούρα.

Παρακαλώ πάρα πολύ κάντε τη χάρη στον εαυτό σας και στην υστεροφημία σας να το παραδεχτείτε. Φέτος η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο πλαίσιο του PEPP, του Προγράμματος Αγοράς Ομολόγων για την πανδημία συγκεκριμένα, όχι γενικά της ποσοτικής χαλάρωσης, αγόρασε 20 και κάτι δισεκατομμύρια στη δευτερογενή αγορά. Μένουν γύρω στα 13, 14, 15, κάπου εκεί να αγοράσει μέχρι τον Μάρτιο του 2022. Μετά τελειώνει. Και εσείς ο ίδιος λέτε ότι θα έχουμε πιστοληπτική αναβάθμιση για μετά το 2022-202 . Και τι θα γίνει από τον Ιανουάριο όταν θα πάψει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να κρατάει τα χαμηλά επιτόκια τόσο χαμηλά; Εκτός αν έχετε κάποια μυστική συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που δεν την ξέρουμε εμείς. Αν την έχετε, παρακαλώ να μας την καταθέσετε, να ξέρουμε και εμείς τι είναι η συμφωνία και τι τους δώσατε. Γιατί αυτοί, ξέρετε, δεν δίνουν ποτέ τίποτα, αν δεν βγάλουν και από τη «μύγα ξύδι», από την «πέτρα αίμα».

Θα μου πείτε, βέβαια, ότι «το Ταμείο Ανάκαμψης έρχεται». Εσείς οι ίδιοι μας λέτε ότι μέχρι το 2025 θα έρθουν 14-15 δισεκατομμύρια. Εσείς το λέτε. Ενισχύσεις, τα δάνεια δεν μετράνε. Έτσι; Οι ενισχύσεις μετράνε. Θα έρθουν, λοιπόν, 14-15 δισεκατομμύρια. Έχετε ένα πρωτογενές πλεόνασμα μέχρι το 2025 την ίδια εποχή 16 δισεκατομμύρια. Φέτος θα πρέπει να αποπληρώσετε μόνο 11,5 δισεκατομμύρια. Του χρόνου θα πρέπει να αποπληρώσετε γύρω στα 9,5 δισεκατομμύρια.

Είναι ξεκάθαρο ότι μακροοικονομικά αν το δεις το Ταμείο Ανάκαμψης είναι ασήμαντο. Βέβαια, για την παρέα σας είναι πάρα πολύ σημαντικό, «θα φάνε με χρυσά κουτάλια». Αλλά, όσον αφορά τη μακροοικονομία της Ελλάδας είναι μακροοικονομικά ασήμαντο. Δεν θα σας βοηθήσει να λύσετε το πρόβλημα του προϋπολογισμού σας.

Θέλετε κι άλλη μία απόδειξη; Γιατί το καλό είναι ότι τουλάχιστον με τα νούμερα, ακόμα και τα δικά σας που αποδεικνύονται ιδιαίτερα υπέρμετρα αισιόδοξα με την πορεία -αυτό συμβαίνει σε όλες τις κοινωνίες- το λέτε. Λέτε ότι οι φόροι μεταξύ του 2019 και του 2025 θα αυξηθούν 16%. 16% θα αυξήσετε τη φορολογία, το συνολικό ποσό των φόρων που θα βγάλει το κράτος. Τα δικά σας στοιχεία είναι.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ (Υπουργός Οικονομικών): Φορολογικά έσοδα. Έχει διαφορά.

ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ (Γραμματέας του ΜέΡΑ25): Οι φόροι έσοδα είναι.

Έξοδα είναι οι φόροι; Οι φόροι είναι αυτοί, κύριε Σταϊκούρα. Δεν είπα για φορολογικούς συντελεστές. Ξέρω πολύ καλά τη διαφορά μεταξύ συντελεστή και ποσού. Δεν θα μου κάνετε μάθημα.

Το ποσό των φόρων, των φορολογικών εσόδων, που είναι ένα και το αυτό, θα ανέβει 16%. Ταυτόχρονα, οι δαπάνες από φέτος μέχρι το 2025 θα μειωθούν 9%. Αυτό τι σημαίνει; Επιβεβαίωση αυτού που λέμε. Φέρνετε σήμερα λιτότητα και το δηλώνετε και οι ίδιοι μέσα από τα χαρτιά.

Να σας πω και κάτι άλλο, κύριε Σταϊκούρα; Για σκεφτείτε το λίγο αυτό. Το πρωτογενές πλεόνασμα του 3,7% -Εσείς το ξέρετε, αλλά δεν το λέτε στον κόσμο τον δικό σας, της Νέας Δημοκρατίας. Εμείς το λέμε στον δικό μας κόσμο- είναι το ίδιο με πρωτογενές έλλειμμα του ιδιωτικού τομέα. Το δημόσιο πλεόνασμα ισούται με το ιδιωτικό έλλειμμα.

Θα βάλετε το μακρύ χέρι σας, της ΑΑΔΕ, που δεν σας ανήκει κιόλας και κάνει ό,τι θέλει, στις τσέπες των δικών σας οπαδών, των δικών μας ανθρώπων, των ανθρώπων που αντιπαθούν όλους εμάς, τα πολιτικά κόμματα, και θα τους αποσπάσετε το 3,7%.

Κλείνω για να μιλήσει και ο κύριος Υπουργός.

Κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, από το Μεσοπρόθεσμο του 2011 και τον χημικό πόλεμο εκείνο ήρθαμε στο 2021. Από το πρώτο μνημόνιο του Μαΐου του 2010 ερχόμαστε σ’ αυτό που εμείς ονομάζουμε «πέμπτο μνημόνιο» για τους λόγους που σας ανέφερα.

Δεν δουλεύουν τα μνημόνια. Η ιδέα που είχε ο κ. Παπανδρέου με τον κ. Παπακωνσταντίνου. Ο κ. Παπακωνσταντίνου πρώτος και έπεισε τον κ. Παπανδρέου, με την οποία διαφωνούσε ο κ. Σαμαράς που μετά πείστηκε για να γίνει Πρωθυπουργός και να ξεχάσει ότι διαφωνούσε. Μετά πήγαμε εμείς με τον κ. Τσίπρα να εναντιωθούμε. Μετά πείστηκε για κάποιο λόγο ότι έπρεπε να συνθηκολογήσει σε αυτή τη διαδικασία. Αυτή η διαδικασία μειώνει συνεχώς τη δυνατότητα του ελληνικού λαού να είναι βιώσιμος ως λαός, ως έθνος, ως κράτος, ως οικονομία. Αυτή η αβάσταχτη συνέπεια της ανεύθυνης υπακοής μετατρέπεται από την πανδημία σε μια εμβάθυνση της χρεοδουλοπαροικίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι κύκλοι των κυβερνώντων έχουν πολλά να κερδίσουν. Το είπα και την περασμένη εβδομάδα. Εγώ υπολογίζω ότι ένα 5% του ελληνικού λαού -οι πιο πλούσιοι- κέρδισαν από τα μνημόνια και κερδίζουν πολύ περισσότερα σήμερα με τις πωλήσεις των «κόκκινων» δανείων, ακριβώς, όπως τα αρπακτικά τρέφονται από τις σάρκες ενός ημιθανούς πτώματος.

Αυτό το 5% με το Ταμείο Ανάκαμψης θα γίνει 15%. Θα υπάρξει άλλο ένα 10% του ελληνικού πληθυσμού που κάτι θα κερδίσει. Κάποιοι πολύ περισσότερο από άλλους, αλλά κάτι θα κερδίσει. Το 85% του ελληνικού λαού είναι καταδικασμένο στη διαδικασία που ξεκίνησε από το 2010.

Ευτυχώς, η ζωή δεν το βάζει κάτω. Ξαποσταίνει μόνο, όπως συνέβη και μετά τον χημικό πόλεμο της Πλατείας Συντάγματος το 2011, όταν δεν ξαναγύρισαν οι αγανακτισμένοι στην πλατεία. Αυτό δεν σήμαινε, όμως, ότι η ελληνική κοινωνία δεν έχει τη δυνατότητα το 2015 να σηκωθεί και να σας πετάξει ένα 62% «όχι», για να μπορέσουμε επιτέλους και εμείς να σταθούμε απέναντι στην ιστορία μας.

Εσείς πήγατε με τους κατακτητές. Λιβανίζετε τον Ντράγκι ο οποίος και σε εσάς το ίδιο θα έκανε. Εσάς, κύριε Σταϊκούρα θα σας εξευτέλιζε τη τρόικα. Εσείς δεν κλείσατε το δεύτερο μνημόνιο γιατί σας ζητούσαν να κάνετε πράγματα που πήγαιναν κόντρα στη συνείδησή σας και θέλετε να τα κάνουμε εμείς, επειδή μας απείλησε ο κ. Ντράγκι με την πιο αντιευρωπαϊκή πολιτική του να κλείνεις τις τράπεζες μιας χώρας; Εγώ προσωπικά τον Μάριο τον συμπαθώ, αλλά όποιος ήταν στη θέση του ήταν υποχρεωμένος με έναν απάνθρωπο τρόπο ουσιαστικά να πλήξει την ιδέα της Ευρώπης, της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας και βεβαίως, τη χώρα μας.

Το ΜέΡΑ25 είμαστε εδώ –όχι ότι θυμάμαι το παρελθόν, εμείς το έχουμε ξεχάσει το παρελθόν και αν όχι το έχουμε ξεχάσει, το έχουμε βάλει στην άκρη- και μας ενδιαφέρει ένα πράγμα: Να διατηρήσουμε ένα ήρεμο πάθος για τους πολλούς, για το 85% εκεί έξω και να καταθέτουμε συνέχεια ένα άρτιο σχέδιο.

Σας ευχαριστώ πολύ.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.