Σήμερα, Τρίτη 9 Φεβρουαρίου είναι η 5η επέτειος της ίδρυσης του DiEM25 στο Βερολίνο .«…Εμείς θα γιορτάσουμε με αίσθημα περηφάνιας τα όσα πετύχαμε» λέει ο Γιάννης Βαρουφάκης στο tvxs.gr σε μια εφ’όλης της ύλης συζήτηση, με αφορμή το επερχόμενο συνέδριο του ΜέΡΑ 25. Απαντάει στο τι θα φέρει η νέα οικονομική κρίση στο άμεσο μέλλον, διευκρινίζει ότι δεν θα έδινε ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι αν δεν συνεργαστεί με το ΚΙΝΑΛΛ και αποκαλύπτει τι θα έκανε αν αναλάμβανε την τύχη της χώρας το ΜΈΡΑ 25.
Ξεκινώντας από την επικαιρότητα και το #Μetoo κύριε Βαρουφάκη, χρήστες των social media κάνουν λόγο, για την θαρραλέα από την πλευρά σας κίνηση να διαγράψετε τον Δήμο Μούτση από μέλος σας μετά την καταγγελία. Την ίδια ώρα παρακολουθούμε την αντίθετη κατεύθυνση στην οποία κινείται το υπουργείο σε σχέση με την υπόθεση Λιγνάδη. Το σχόλιο σας.
Η τραγωδία του να ζει κανείς σε πατριαρχική κοινωνία, όπου η βία εναντίον των γυναικών είναι συστημική και υπόκωφη, είναι ότι έρχονται στιγμές που το τεκμήριο της αθωότητας – αυτό το κορυφαίο δικαίωμα όλων – πρέπει να μπει σε δεύτερη μοίρα. Σε κοινωνίες όπου οι γυναίκες συστηματικά εκτίθενται στην βία και την ασυδοσία πατριαρχικών συστημάτων εξουσίας, κάποια στιγμή σπάει το φράγμα της σιωπής κι οι καταγγελίες ρέουν ως ένας καθαρκτικός χείμαρρος.
Εκείνη τη στιγμή, οι προοδευτικοί άνθρωποι έχουμε υποχρέωση να νιώσουμε ανακούφιση. Από την πρώτη λοιπόν στιγμή που κάτι τέτοιο συνέβη και στην Ελλάδα, εμείς στο ΜέΡΑ25 δεν διστάσαμε, παρά την λύπη και παρά την προσήλωσή μας στο τεκμήριο της αθωότητας, να αναστείλουμε την ιδιότητα μέλους του Δήμου Μούτση. Το ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας λειτουργεί όπως είδαμε στην περίπτωση Λιγνάδη δεν εκπλήσσει ακριβώς επειδή πρόκειται για παράταξη που ποτέ δεν δίστασε να κάνει ό,τι πέρναγε από το χέρι της για να ενισχύσει την πατριαρχία.
Σε λίγο θα πραγματοποιηθεί το συνέδριό σας. Ποιους πολίτες εκπροσωπείτε με βάση το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα και ποιους φιλοδοξείτε να εκπροσωπήσετε για να διευρύνετε το κοινό των ψηφοφόρων σας;
Στις περασμένες εκλογές το μεγαλύτερο ποσοστό των ψηφοφόρων μας ήταν είτε πολίτες που μετά το Δημοψήφισμα απείχαν συνειδητά από τις κάλπες, για καθαρά πολιτικούς λόγους, είτε νέες και νέοι που αντιπαθούν τα κόμματα και την «επαγγελματική πολιτική» αλλά είδαν κάτι στο ΜέΡΑ25 που τους ενέπνευσε.
Από την είσοδό μας στη Βουλή μέχρι σήμερα, το ΜέΡΑ25 έχει συγκροτηθεί εκ του μηδενός με νέα, ενεργά μέλη που μπορεί και να μην γνώριζαν καν την ύπαρξή μας στις τελευταίες εκλογές.
Σε ποιες και ποιους απευθυνόμαστε από εδώ κι εμπρός; Σε πολίτες που, όπως κι εμείς, αναζητούν την πολιτική έκφραση της ρήξης, από την μία, με την Ευρωπαϊκή Ολιγαρχία-Χωρίς-Σύνορα που επιβάλει τα μονιμοποιημένα μνημόνια στην Ελλάδα και, από την άλλη, με την παγκόσμια Τεχνοφεουδαρχία στην οποία έχει μετεξελιχθεί ο διεθνής καπιταλισμός.
Ποιοι οι δεσμοί σας με την κοινωνία, τους εργαζόμενους και ποιος ο βασικός στόχος του συνέδριου σας;
Καταφέραμε να μπούμε στη Βουλή ως μια ομάδα το πολύ εκατό φίλων και συνοδοιπόρων που οργώσαμε όλη τη χώρα πασχίζοντας να μιλήσουμε αδιαμεσολάβητα και απ’ ευθείας στις ψυχές ανθρώπων που έχασαν το κουράγιο τους μετά την συνθηκολόγηση της 6ης Ιουλίου του 2015. Το καταφέραμε. Από εκεί και πέρα, το ΜέΡΑ25 οργανώνεται παντού. Έχουμε νέες οργανώσεις βάσης παντού. Έχουμε ενεργή Νεολαία. Στηρίζουμε τον αγώνα τον καλό εργαζόμενων από την Λάρκο και την ΒΙΟΜΕ μέχρι τους ανθρώπους του ΕΣΥ, τους δάσκαλους και τους σε καθεστώς απόγνωσης καλλιτέχνες. Τρέχουμε στα αστυνομικά τμήματα να βοηθήσουμε, όσο μπορούμε, τα θύματα του νέου αστυνομικού κράτους του κ. Χρυσοχοΐδη.
Δικηγόροι και ακτιβιστές μας είναι στο πλευρό whistleblowers που απειλούν με απέλαση οι ντόπιοι εκπρόσωποι των ξένων μαφιοζο-ολιγαρχών. Καταθέτουμε ολοκληρωμένα σχέδια νόμου που δείχνουν τι νέοι θεσμοί, συμβατοί με το ευρωπαϊκό δίκαιο, απαιτούνται για να καταργηθεί ο «Ηρακλής», να σταματήσουν οι πωλήσεις κόκκινων δανείων, να ανακουφιστούν ουσιαστικά οι πολλοί. Και, πέραν αυτών των εγχώριων δράσεων, μέσω του DiEM25 και της Προοδευτικής Διεθνούς, δίνουμε αντίστοιχους αγώνες παντού – από τον αγώνα για την απελευθέρωση του μέλους μας Τζούλιαν Ασάνζ μέχρι την οργάνωση παγκόσμιας απεργίας εναντίον της Amazon ή την επίβλεψη της εκλογικής διαδικασίας σε χώρες όπως Βολιβία και το Εκουαδόρ.
Όσο για το Συνέδριό μας, στόχος μας πρωταρχικός είναι να δείξουμε στην πράξη πως η πραγματική συμμετοχική εσωκομματική δημοκρατία (π.χ. το 40% των συνέδρων μας θα είναι κληρωτά μέλη) παντρεύεται με την αποτελεσματικότητα.
Ποιος είναι ο μέχρι τώρα απολογισμός του κινήματος DiEM25;
Την Τρίτη 9 Φεβρουαρίου είναι η 5η επέτειος της ίδρυσης του DiEM25 στο Βερολίνο. Τα πέντε αυτά χρόνια είχαμε σημαντικές επιτυχίες αλλά και απογοητεύσεις. Μεγάλη επιτυχία είναι το γεγονός ότι φτιάξαμε από το μηδέν ένα πραγματικά διεθνικό κίνημα σε κάθε χώρα της ευρύτερης Ευρώπης (π.χ. όχι μόνο στην ΕΕ αλλά και στη Σερβία, στην Τουρκία, με οργανώσεις μας ακόμα και στο Λίβανο ή την Αυστραλία, τη Νέα Υόρκη και πόλεις της Λατινικής Αμερικής) – όχι δηλαδή άλλη μια χαλαρή συνομοσπονδία εθνικών κομμάτων, όπως π.χ. το Ευρωπαϊκό Κόμμα της Αριστεράς ή οι Δημοκράτες-Σοσιαλιστές.
Σήμερα έχουμε 130 χιλιάδες ενεργά μέλη που κρατούν αναμμένη την φλόγα του διεθνικού ριζοσπαστικού ευρωπαϊσμού. Κάποιος θα πει ότι δεν είναι αρκετοί. Όπως μπορεί να πει ότι το ενάμιση εκατομμύριο ψήφων που πήραν στις ευρωεκλογές τα ψηφοδέλτια του DiEM25-Ευρωπαϊκή Άνοιξη δεν ήταν αρκετά. Δεν είναι λάθος αυτό. Θέλαμε περισσότερα μέλη και περισσότερες ψήφους.
Όμως, την 9η Φεβρουαρίου εμείς θα γιορτάσουμε με αίσθημα περηφάνειας τα όσα πετύχαμε με δύο βασικές σκέψεις κατά νου: Πρώτον, όλα αυτά επετεύχθησαν εκ του μηδενός, χωρίς καμία μιντιακή κάλυψη και με μοναδική χρηματοδότηση μερικά ευρώ από το κάθε μέλος μας. Δεύτερον, ότι καταφέραμε να εμπλέξουμε στην εκπόνηση του μοναδικού σοβαρού, ολοκληρωμένου Σχέδιου για την Ευρώπη (το Green New Deal for Europe) τουλάχιστον σαράντα σπουδαίους οικονομολόγους και ειδικούς επί της πράσινης μετάβασης από όλο τον κόσμο οι οποίοι συνεργάστηκαν για τον σκοπό αυτό, μέσα από πρωτοποριακή ψηφιακή διαβουλευτική διαδικασία, με πάνω από τρεις χιλιάδες ευρωπαίους ακτιβιστές.
Θυμάμαι ότι ανάμεσα στους στόχους σας ήταν η πλήρης ανάπτυξη της “Νέας Πράσινης Συμφωνίας” για την Ευρώπη και η δημιουργία “διαύλου” για συνομιλία με τους προοδευτικούς ευρωσκεπτικιστές, ώστε να τους πείσετε ότι για ριζικό μετασχηματισμό αυτής της Ευρώπης και όχι απλά τη μεταρρύθμιση της. Έχετε προχωρήσει και με ποιον τρόπο;
Να σας δώσω ένα παράδειγμα. Μετά την ήττα των Εργατικών του Τζέρεμι Κόρμπιν, και την πολυδιάσπαση των προοδευτικών Βρετανών λόγω του Brexit, το DiEM25 έχει πετύχει να δημιουργήσει τη μοναδική πλατφόρμα διαλόγου μεταξύ προοδευτικών δυνάμεων που, χωρίς το DiEM25, δεν θα δέχονταν να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι. Π.χ. το κόμμα των Πρασίνων της Βρετανίας, το οποίο συγκρούστηκε βάναυσα με τους Εργατικούς λόγω της άρνησης του Κόρμπιν να υποστηρίξει δεύτερο δημοψήφισμα υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ, αριστερούς ακτιβιστές που υποστήριξαν το Brexit, τον ίδιο τον Κόρμπιν, ιστορικές οργανώσεις όπως το CND κλπ.
Κι αυτό όχι μόνο επειδή μας θεωρούν, και σωστά, αξιόπιστους συνοδοιπόρους όλων τους αλλά, βασικά, λόγω της Πράσινης Νέας Συμφωνίας (το Green New Deal for Europe) που όλοι τους αποδέχονται ως μια καλή βάση μεταξύ τους συνεννόησης. Αντίστοιχο ρόλο παίζει το DiEM25 χρησιμοποιώντας το εργαλείο της Πράσινης Νέας Συμφωνίας σε χώρες όπως η Ιταλία, η Κροατία και αλλού. Το μέγα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, και αντιπαλεύουμε, είναι η απο-ριζοσπαστικοποίηση των ευρωπαίων πολιτών σε μια περίοδο που οι ριζοσπαστικές λύσεις της Πράσινης Νέας Συμφωνίας είναι πιο απαραίτητες από ποτέ.
Που οφείλεται αυτή η απο-ριζοσπαστικοποίηση; Ως επί το πλείστον, στην συνθηκολόγηση κομμάτων της πάλαι ποτέ Αριστεράς και της Σοσιαλδημοκρατίας στο διευθυντήριο της ΕΕ. Και, επί πλέον, στην επιτυχημένη προπαγάνδα του ευρωπαϊκού κατεστημένου που κατάφερε να πείσει ακόμα και προοδευτικούς ανθρώπους ότι οι αντιδραστικές, παραπλανητικές, ουσιαστικά τοξικές (δήθεν) λύσεις που προωθεί είναι στην «σωστή» κατεύθυνση, π.χ. η «Πράσινη» Συμφωνία της Κομισιόν ή το Ταμείο «Ανάκαμψης» της ΕΕ.
Πρόσφατα απαντήσατε αρνητικά σε σενάρια ενδεχόμενης συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛΛ. Τι απαντάτε σε όσους λένε ότι η μη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων θα ξαναδώσει την εξουσία στην ΝΔ επομένως θα φέρουν κάποια ευθύνη γι’αυτό;
Είναι τραγωδία για τη χώρα μας το ότι η Νέα Δημοκρατία έγινε ξανά κυβέρνηση και ότι φαίνεται έτοιμη, παρά τη διαχείριση-φιάσκο της πανδημίας (υγειονομικής και οικονομικής) και την αστυνομοκρατία, να κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Πως όμως κατάφερε να ξαναγίνει κυβέρνηση;
Από το καλάθι των αχρήστων, στο οποίο την έβαλε το ελληνικός λαός την 5η Ιουλίου του 2015, την Νέα Δημοκρατία την ανέσυρε ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ καλώντας την (μαζί με τα λοιπά απολειφάδια του Μνημονιακού Τόξου) στο Προεδρικό Μέγαρο να κάνουν από κοινού το ΟΧΙ ΝΑΙ. Από εκεί και πέρα, το αφήγημα του «μεταμελημένου» ΣΥΡΙΖΑ (ότι δηλαδή θα έβγαζε την χώρα από το Μνημόνιο εφαρμόζοντας το… Μνημόνιο) ξαναέδωσε φτερά στο επιχείρημα ότι, τελικά, Σαμαράς-Βενιζέλος είχαν δίκιο: η μόνη λύση ήταν η πιστή εφαρμογή των Μνημονίων! Νομοτελειακά πλέον, η Νέα Δημοκρατία θα κέρδιζε τις επόμενες εκλογές καθώς αυτό το μνημονιακό σκεπτικό αντανακλά το αφήγημα της ολιγαρχίας της οποίας η Νέα Δημοκρατία είναι σάρκα και οστά.
Το ΜέΡΑ25 δεν δημιουργήθηκε για να υπουργοποιηθούμε εμείς που το ιδρύσαμε λόγω της αντίθεσής μας στην υποταγή στην τρόικα. Ούτε ιδρύθηκε για επανα-υπουργοποιηθούν οι πρωτοστάτες της συνθηκολόγησης. Ιδρύθηκε για να ξεμπροστιάσει το μέγα ψεύδος ότι η πιστή εφαρμογή του 3ου Μνημονίου, ακόμα και με «αριστερό πρόσημο», μπορούσε ποτέ να μας βγάλει από την Χρεοδουλοπαροικία. Ιδρύθηκε για να αντισταθεί στην Οργουελιανή μετεμφίεση, από κ. Τσίπρα και τον κ. Τσακαλώτο, του 4ο Μνημονίου (Αύγουστος 2018) ως… Μεταμνημόνιο.
Συνοπτικά, η ευθύνη που η Νέα Δημοκρατία είναι κυβέρνηση βαραίνει αποκλειστικά εκείνους που συνθηκολόγησαν στη λογική της μη ρήξης με την τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού. Το τελευταίο που θα ενθουσιάσει τους προοδευτικούς πολίτες αρκετά για να πάνε στις κάλπες ώστε να στηρίξουν μια προοδευτική διακυβέρνηση είναι η προοπτική μιας νέας συμμαχικής κυβέρνησης που θα εφαρμόσει το επερχόμενο 5ο Μνημόνιο με «προοδευτικό πρόσημο». Τί είναι εκείνο που μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ανάστασης ενός νέου κινήματος με προοπτική σχηματισμού πραγματικά προοδευτικής κυβέρνησης;
Το κοινό πρόγραμμα προστασίας της πλειοψηφίας, και της απαραίτητης για αυτό ρήξης με την ολιγαρχία, το οποίο το ΜέΡΑ25 πρότεινε την 8η Μαΐου. Και στο οποίο, βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν απάντησε ποτέ, επιβεβαιώνοντας την αποφασιστικότητα της ηγεσίας του να απέχει από την σύγκρουση με την τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού χωρίς την οποία η προοδευτική διακυβέρνηση είναι ψευδεπίγραφη.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμπορευτεί με το ΚΙΝΑΛ θα δίνατε ψήφο εμπιστοσύνης;
Θα μπορούσα να αποφύγω το ερώτημά σας με την συνηθισμένη πολιτικάντικη απάντηση, ότι δηλαδή δεν απαντώ σε υποθετικές ερωτήσεις. Δεν θα το κάνω όμως. Να σας απαντήσω λοιπόν σημειώνοντας με λύπη μου το προφανές: Σημασία δεν έχει μόνο τι λέει κάποιος αλλά και πόσο αξιόπιστος είναι.
Τον Γενάρη του 2015 είχαμε δεσμευτεί όλοι εμείς που τότε συγκροτήσαμε την πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σ’ ένα πράγμα: «Όχι όλα για το ευρώ», ήταν το επίσημο σύνθημά μας. Θα παλεύαμε βέβαια να αποτραπεί το Grexit αλλά, αν ο μόνος τρόπος να αποτραπεί ήταν η υπογραφή άλλου ενός Μνημονίου που θα μονιμοποιούσε τη Χρεοδουλοπαροικία και θα νεκρανέστηνε την ολιγαρχία, θα προχωρούσαμε με βαριά αλλά δυνατή καρδιά στο Grexit. Και είδαμε τι έγινε.
Με ρωτάτε λοιπόν αν θα δίναμε τώρα ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση της ίδιας ηγετικής ομάδας στην περίπτωση που δεσμεύονταν ξανά στην ρήξη με την Χρεοδουλοπαροικία – καθώς αυτό, φαντάζομαι, θα σηματοδοτούσε ο αποκλεισμός του ΚΙΝΑΛΛ. Ουσιαστικά μας ρωτάτε αν θα εμπιστευόμασταν την ηγεσία ΣΥΡΙΖΑ να κάνει το 2021 ή το 2022 εκείνο που είχε δεσμευτεί αλλά δεν έκανε το 2015 όταν είχαμε καταφέρει να έχουμε μαζί μας το 62% του ελληνικού λαού. Νομίζω ότι από μόνη της η διατύπωση του ερωτήματος αρκεί ώστε να προκύψει αυτόματα, σιωπηλά, η μοναδικά εύλογη απάντηση.
Πρόσφατα ο κύριος Σταϊκούρας παραδέχτηκε τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται η οικονομία της χώρας, γεγονός το οποίο δεν αμφισβητείται από κανέναν. Τι διαβλέπετε για το άμεσο μέλλον; Ποιες οι συνθήκες που διαμορφώνονται για τους πολίτες εν μέσω πανδημίας;
Η κύρια εξέλιξη, που θα δώσει τον τόνο της δεκαετίας του (δικού μας) 20, είναι ένα κρατικό έλλειμμα που θα αγγίξει το 15% ενός εθνικού εισοδήματος που τείνει στα 150 δις ευρώ ετησίως, την ώρα που το χρέος ξεπερνά τα 360 δις. Τί σημαίνει αυτό; Ότι το 5ο Μνημόνιο που θα αντικαθιστούσε περί το 2031 το 4ο (το οποίο υπογράφτηκε τον Αύγουστο του 2018, και το οποίο ονομάστηκε Μεταμνημόνιο), θα έρθει το πολύ το 2023 – για την ακρίβεια μόλις ισοσκελιστεί ο κρατικός προϋπολογισμός της Γερμανίας οπότε το Βερολίνο θα απαιτήσει από τις Βρυξέλλες να σφίξουν τα δημοσιονομικά λουριά των ελλειμματικών χωρών όπως η Ελλάδα, η Ιταλία κλπ. Με άλλα λόγια, η μόνιμη λιτότητα θα εντατικοποιηθεί – με μειώσεις συντάξεων, δημόσιων δαπανών κλπ.
Παράλληλα, το Ταμείο «Ανάκαμψης» θα χρηματοδοτεί τους εργολάβους, τις νεο-αποικιακές εταιρείες τύπου Fraport και εν γένει την εγχώρια ολιγαρχία η οποία, σ’ ένα περιβάλλον απόγνωσης και περαιτέρω εξαθλίωσης της πλειοψηφίας, θα επενδύει – μέσω της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Χρυσοχοΐδη – σε όλο και πιο βάρβαρο αυταρχισμό τον οποίο θα εξασκεί το ψηφιακό και αστυνομικό παρακράτος.
Μιλήσατε για 4πλό φιάσκο της κυβέρνησης στην διαχείριση της πανδημίας. Θεωρείτε ότι τα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά, ή μένει να τα συνειδητοποιήσουν οι πολίτες στο μέλλον;
Οι πολίτες βλέπουν πεντακάθαρα το εξελισσόμενο φιάσκο. Όμως, καθώς έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο Δήμος έχει προ πολλού εξοστρακιστεί από την «Δημοκρατία» μας, νιώθουν ανήμποροι να κάνουν το ο,τιδήποτε.
Ομάδες εργαζομένων αλλά και το φοιτητικό κίνημα, υποστηρίζουν ότι η κυβέρνηση προχωρά σε νομοθετήματα εν μέσω πανδημίας χωρίς να έχει τη νομιμοποίηση. Γίνεται λόγος για αντιδημοκρατική εκτροπή, αυταρχικές πολιτικές άλλων εποχών. Ωστόσο με λίγες εξαιρέσεις αντίστασης, δεν θα έλεγε κανείς ότι βλέπει ένα δυναμικό κίνημα πολιτών σε δράση. Φταίει η πανδημία ή κάτι άλλο;
Με μεγάλη χαρά παρατηρώ ότι η διαπίστωσή σας δεν ισχύει πλέον, τουλάχιστον τις τελευταίες βδομάδες. Η κυβέρνηση «κατάφερε» να αναδείξει ένα νέο κίνημα. Το είδαμε πρόσφατα στους δρόμους, με χιλιάδες ακηδεμόνευτες φοιτήτριες και φοιτητές. Βέβαια, θα περάσει αρκετός καιρός μέχρι ο προοδευτικός κόσμος να ξεπεράσει το μούδιασμα της βραδιάς του Δημοψηφίσματος, τότε που η κυβέρνηση που εξέφραζε τα λαϊκά κινήματα ανέτρεψε τον λαό κάνοντας πάνω από ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους του ΟΧΙ να κλειστούν στα σπίτια τους, να απέχουν από τα κοινά και να ιδιωτικοποιούν τον πόνο και τις ελπίδες τους.
Έχετε διδάξει σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Πως θα χαρακτηρίζατε τα ελληνικά πανεπιστήμια;
Το Δημόσιο Πανεπιστήμιο αντανακλά τις βαθιές αντιφάσεις της σύγχρονης Ελλάδας: Ενώ τα καλά του σημεία είναι καλύτερα από τα αντίστοιχα άλλων χωρών (π.χ. το καλύτερο 5% φοιτητών και καθηγητών μας υπερτερούν των αντίστοιχων στο Cambridge, στο Harvard κλπ) ο μέσος όρος, και ιδίως η ουρά, είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Δεδομένης της στιγνής υποχρηματοδότησής τους, το Δημόσιο Πανεπιστήμιο κάνει θαύματα και αξίζει να προστατευτεί από την λαίλαπα Μητσοτάκη-Κεραμέως.
Τι θα αλλάζατε εσείς;
Την πρακτική κάθε Υπουργού Παιδείας να «ρίχνει» και μία «μεταρρύθμιση» που φέρει το όνομά της/του. Τίποτα καλό δεν θα γίνει από τα πάνω προς τα κάτω στα πανεπιστήμιά μας. Δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Δουλειά της είναι η επαρκής χρηματοδότηση, η προστασία του Δημόσιου Πανεπιστημίου από τα ιδιωτικά αρπακτικά και, βέβαια, η δημιουργία θεσμών που επιτρέπουν στην εκπαιδευτική κοινότητα, σε συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών, να αυτό-μεταρρυθμιστεί.
Για αυτό το ΜέΡΑ25 προτείνει την θεσμοθέτηση μόνιμου Διαβουλευτικού Συμβούλιου για την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση που να αποτελείται κατά 1/3 από κληρωτούς πανεπιστημιακούς, 1/3 από κληρωτούς πολίτες (όπως οι ένορκοι) και κατά 1/3 από ειδικούς πουν προτείνουν τα κοινοβουλευτικά κόμματα.
Δηλώσατε πρόσφατα ότι «Εως ότου μια νέα κυβέρνηση έρθει σε ρήξη με την τρόικα εξωτερικού και εσωτερικού, θα παραμείνουμε χρεοδουλοπαροικία». Αν ο λαός σας έδινε τη δυνατότητα να διαχειριστείτε εσείς την τύχη της χώρας σήμερα, τι θα κάνατε;
Το 2015 δεν θα επαναληφθεί. Αυτή τη φορά δεν θα κάνουμε το λάθος να διαπραγματευτούμε τα αυτονόητα. Απλά, θα νομοθετήσουμε εκείνα που απαιτεί η ανάκαμψη της κοινωνίας είτε έχουμε ευρώ είτε έχουμε δραχμή είτε οποιοδήποτε νόμισμα. Χωρίς καμία συζήτηση σε κανένα Eurogroup ή Σύνοδο Κορυφής, θα κάνουμε αυτά που απαιτεί ο κοινός νους:
Κατάργηση όλων των προπληρωμών φόρων, μείωση του ανώτατου ΦΠΑ και του συντελεστή φόρου των μικρών επιχειρήσεων στο 15%, αντικατάσταση του «Ηρακλή» με δημόσια εταιρεία διαχείρισης των κόκκινων δανείων (που είναι ο μοναδικός τρόπος να προστατευτεί πραγματικά η πρώτη κατοικία και η μικρομεσαία επιχείρηση), κατάργηση του Υπερταμείου, δημιουργία ενός Δημόσιου Συστήματος Ψηφιακών Δημοσιονομικών Συναλλαγών για την δημιουργία ρευστότητας που θα ριχτεί στον αγώνα εναντίον της φτώχειας, άμεσο δημόσιο έλεγχο των τραπεζών που πτωχεύουν (π.χ. την Πειραιώς) κλπ – μια σειρά νομοθετημάτων που έχουμε παρουσιάσει πλήρως με τη μορφή Σχέδιου Νόμου.
Κι αν οι δανειστές αποφασίσουν επειδή κάναμε τα αυτονόητα, και μάλιστα με τρόπο συμβατό με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, να μας κλείσουν τις τράπεζες και να μας εκδιώξουν από το ευρώ, ας κοπιάσουν. Εμείς θα προχωρήσουμε στην έκδοση εθνικού νομίσματος, κάτι που όμως θεωρώ ότι δεν θα χρειαστεί καθώς δεν θα τολμήσουν (όπως δεν θα τολμούσαν και το 2015) δεδομένου ότι ένα Grexit θα τους στοίχιζε πάνω από 1 τρις ευρώ και, μάλιστα, θα ήταν μη διαχειρίσιμο για αυτούς. Θέλει αρετή και τόλμη η απελευθέρωση από την Χρεοδουλοπαροικία.
Πως ερμηνεύετε το γεγονός ότι παρά το κλίμα δυσαρέσκειας στις δημοσκοπήσεις προπορεύεται σταθερά η ΝΔ και ο Κ. Μητσοτάκης ως ο καταλληλότερος πρωθυπουργός, ενώ η αριστερά και η κεντροαριστερά δεν καρπώνονται την δυσαρέσκεια αυτή;
Φαντάζομαι ότι όταν αναφέρεστε στην Κεντροαριστερά εννοείται το ΚΙΝΑΛΛ κι όταν μιλάτε για Αριστερά αναφέρεστε στον ΣΥΡΙΖΑ. Για το ΚΙΝΑΛΛ τα πράγματα είναι απλά: Έχοντας χρεωθεί στη συνείδηση του λαού την απαρχή της Χρεοδουλοπαροικίας, το μόνο που μπορούν τα στελέχη τους να περιμένουν είναι η διατήρηση κάποιων ποσοστών που θα τους επιτρέψουν να ακολουθήσουν τον δρόμο που χάραξε ο κ. Χρυσοχοΐδης και να υπουργοποιηθούν από τον κ. Μητσοτάκη.
Πως να μπορέσουν, έτσι, να καρπωθούν τη φθορά της Νέας Δημοκρατίας; Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως το ΜέΡΑ25 προειδοποιούσε προεκλογικά, κάθε φορά που βουλευτές του σηκώνονται να κατακεραυνώσουν την κυβέρνηση, ο αρμόδιος υπουργός ή ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης σηκώνονται και τους αποστομώνει θυμίζοντας ότι λίγο-πολύ τα νομοσχέδια του ΣΥΡΙΖΑ, κάπως επικαιροποιημένα, φέρνουν στη Βουλή. Πως να μπορέσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να καρπωθεί την πτώση της κυβέρνησης όταν το ίδιο αποδέχθηκε ως «ενηλικίωση» της Αριστεράς την λογική της πώλησης των κόκκινων δανείων στα αρπακτικά ταμεία, της οικοδόμησης της Μόριας, των εξορύξεων σ’ όλη την Αν. Μεσόγειο αγκαλιά με τον μακελάρη των Παλαιστινίων, τις εθνικιστικές κραυγές για τα 12 μίλια στο Αιγαίο και στάση τύπου «Βυθίσατε το Χόρα», ακόμα και την αγορά καμερών δρόμου για την ψηφιακή αναγνώριση των προσώπων των διαδηλωτών;
Πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκαν 6 χρόνια από τις εκλογές του 2015. Ποιες είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματά σας όταν ανατρέχετε σε εκείνη την περίοδο;
Ανήμερα της τελευταίας επετείου, την 25η Γενάρη που μας πέρασε, προσπάθησα να συνοψίσω τα συναισθήματα στα οποία αναφέρεστε με ένα tweet που έλεγε: «Η μέρα που φεύγει ήταν η επέτειος μιας μεγάλης εκλογικής νίκης ελπίδων & εφικτών στόχων – που ο νικητής εκείνης της βραδιάς αργότερα θα χαρακτήριζε ως «αυταπάτες». Εμείς που την γιορτάσαμε τότε την γιορτάζουμε και σήμερα, πεπεισμένοι ότι μόνο η Ρήξη δεν απαιτεί αυταπάτες».
Πηγή: tvxs.gr
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.