Στο φύλλο της περασμένης Πέμπτης, σε άρθρο του με τίτλο «Γίνεται πολιτική χωρίς συμβιβασμούς;», ο κ. Τάσος Παππάς αναφέρθηκε στη διττή κριτική που άσκησα πρόσφατα στον Αλέξη Τσίπρα: Πρώτον, για τη συνάντησή του με τον κ. Ρέγκλινγκ, με την οποία άλλη μια φορά νομιμοποίησε τον «αστοιχείωτο δικαστικό υπάλληλο της τρόικας», όπως τον αποκάλεσα. Δεύτερον, για τη στρατηγική επιλογή του της συμμαχίας της Ελλάδας με το Ισραήλ ενόσω το τελευταίο χτίζει κράτος απαρτχάιντ στην Παλαιστίνη. Αν και ο κ. Παππάς δέχτηκε ότι στις «περιγραφές του πάντως ο κ. Βαρουφάκης έχει δίκιο», έθεσε το ερώτημα «…αν αυτά που λέει σήμερα ο κ. Βαρουφάκης, τα σωστά επί της ουσίας, θα τα έλεγε αν βρισκόταν σε θέση κυβερνητικής ευθύνης».
Αγαπητέ κ. Παππά, αγαπητέ Τάσο, νομίζω ότι το ερώτημά σου έχει απαντηθεί από τα γεγονότα. Επίτρεψέ μου να σου θυμίσω δύο τέτοια γεγονότα όταν βρισκόμουν σε θέση κυβερνητικής ευθύνης:
Στην πρώτη μου συνάντηση, της 11ης Μαρτίου 2015, με τον, και τότε, προεδρεύοντα του ESM, ο κ. Ρέγκλινγκ μου δήλωσε κοφτά πως «δεν θα πρέπει ποτέ, μα ποτέ, να αθετήσετε πληρωμή προς το ΔΝΤ». Οταν του κατέδειξα ότι η πολιτική της τρόικας να «στεγνώσει» τη ρευστότητα του ελληνικού κράτους καθιστούσε αδύνατη την αποπληρωμή του ΔΝΤ, εκείνος μου απάντησε: «Τότε θα πρέπει να αναστείλετε όλες τις πληρωμές για συντάξεις». Με πλήρη αίσθηση της ευθύνης μου ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης και του λαού μας, του απάντησα ως όφειλα: «Είναι θλιβερή η μέρα όταν ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας συμβουλεύει έναν υπουργό Οικονομικών ευρωπαϊκής χώρας να αποσταθεροποιήσει βάναυσα την κοινωνία του, ώστε να μη ζημιωθεί ένας διεθνής οργανισμός ο οποίος έχει ήδη κερδίσει τεράστια ποσά από τους τόκους των δυσθεώρητων δανείων που επιβάλατε στους πολίτες μας προς όφελος των δικών σας τραπεζών».
Τρεις μήνες αργότερα, την 3η Ιουνίου 2015, μετά τη μη πληρωμή από την κυβέρνηση μιας δόσης του ΔΝΤ (την οποία αποφασίσαμε από κοινού με τον κ. Τσίπρα), έλαβα επιστολή από τον κ. Ρέγκλινγκ, με φρασεολογία αρπακτικού ταμείου, που μου «θύμιζε» ότι, λόγω αθέτησης των υποχρεώσεών μου σ’ ένα από τα τρία μέρη της τρόικας, δικαιούνταν να απαιτήσει την πλήρη και άμεση αποπληρωμή των 146,3 δισ. των δύο πρώτων μνημονιακών δανείων, υπαινισσόμενος μάλιστα ότι, ως υπουργός Οικονομικών, ήμουν προσωπικά υπεύθυνος γι’ αυτό το ποσό! Του απάντησα με δύο λέξεις: «Μολών λαβέ».
Επιστρέφοντας λοιπόν στο άρθρο σου, το ερώτημα εάν θα έλεγα τα ίδια που λέω και τώρα από υπεύθυνη κυβερνητική θέση έχει απαντηθεί: Τα έλεγα! Και, για αυτό βέβαια, το ολιγαρχικό κατεστημένο έθεσε πρωταρχικό του στόχο την απομάκρυνσή μου και, πιο σημαντικό, τη δολοφονία του χαρακτήρα μου.
Περνώντας τώρα στο θέμα της συμμαχίας με το Ισραήλ, αναφερόμενος σε μένα αναρωτήθηκες: «Αν ήταν σήμερα σε θέση εξουσίας θα πρότεινε τη διακοπή των σχέσεων με το Ισραήλ;» Οχι, δεν θα το πρότεινα. Ούτε όμως θα αναφερόμουν ποτέ στον αρχιτέκτονα του ισραηλινού απαρτχάιντ, τον κ. Νετανιάχου, τον οποίον οι σύντροφοί μας οι προοδευτικοί Ισραηλινοί χαρακτηρίζουν ακροδεξιό ρατσιστή, ως «ο φίλος μου ο Μπίμπι». Ούτε θα προχωρούσα σε εξορυκτικές συμβάσεις αγκαλιά μαζί του και μαζί με την Exxon-Mobil. Και, ναι, θα αναγνώριζα, όπως έκανε η Σουηδία, το κράτος της Παλαιστίνης έτσι ώστε να δώσω πόντους στην ειρηνευτική διαδικασία που ο «φίλος» του Αλέξη Τσίπρα έχει βάλει σκοπό της ζωής του, δεκαετίες τώρα, να καταποντίσει. Ελπίζω να σου έλυσα την απορία. Ναι, οι συμβιβασμοί στην πολιτική, όπως και στην καθημερινή μας ζωή, είναι απαραίτητοι. Αλλο όμως αυτό κι άλλο να καταλήγεις συμβιβασμένος.
Αίγινα 14η Μαΐου 2021
Γιάνης Βαρουφάκης, Γραμματέας του ΜέΡΑ25
Πηγή: efsyn.gr
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
