ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ (Γραμματέας του ΜέΡΑ25): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι μια δύσκολη και θλιβερή στιγμή για εμάς στο ΜέΡΑ25, όπως και για τους συντρόφους μας, τους συνοδοιπόρους μας, τους φίλους μας, τους συνεργάτες μας, τα μέλη του DiEM25 πανευρωπαϊκά. Θέλω να σας πληροφορήσω -γιατί είμαι σίγουρος ότι δεν θα το ξέρετε- ότι το κίνημά μας έχει πάνω από δεκαπέντε χιλιάδες Βρετανούς ως μέλη, ως πανευρωπαϊκό κίνημα.
Όλοι τους θλίβονται με την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση όχι επειδή δεν γνωρίζουμε τα τρωτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι επειδή στεκόμαστε άκριτα απέναντί της, αλλά επειδή θεωρούμε ότι η αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο τη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό και τις φυγόκεντρες δυνάμεις, οι οποίες κάνουν κακό στους πολλούς, εξυπηρετεί.

Επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, πριν αναφερθώ στο νομοσχέδιο, να σταθώ λίγο στα αίτια και στη σημασία του Brexit.

Το 1949 -σας πάω σε ένα πανεπιστήμιο της Ελβετίας- ο Ουίνστον Τσώρτσιλ είχε βγάλει έναν πολύ γνωστό λόγο ο οποίος δεν αποδίδεται σωστά. Ένα κομμάτι του αποδίδεται. Μίλησε υπέρ των «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης». Αυτό που αποκρύπτεται συνήθως είναι η επόμενη φράση του, που ήταν: «Εφόσον βεβαίως η Βρετανία δεν είναι μέλος της». Και το σκεπτικό του, πολύ σύντομα, ήταν ότι η Βρετανία είναι με την Ευρώπη, αλλά δεν είναι της Ευρώπης.

Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ σε εκείνη την ομιλία αυτό που αναδείκνυε ήταν μία ουσιαστική αντίθεση μεταξύ του βρετανικού καπιταλισμού και του ηπειρωτικού καπιταλισμού. Πολύ σύντομα ο βρετανικός καπιταλισμός αυθόρμητα αναδύθηκε μέσα από διαδικασίες που δεν ήταν πυραμιδικές, δεν ήταν από πάνω προς τα κάτω. Αντίθετα, να σας θυμίσω, ο γερμανικός καπιταλισμός – της κυβέρνησης Μπίσμαρκ – ήταν σχεδιασμένος κάποια στιγμή στη βάση των καρτέλ και όχι του ανταγωνισμού. Με άλλα λόγια, έχεις έναν ανταγωνιστικό βρετανικό, αγγλοσαξονικό καπιταλισμό να έρχεται σε σύγκρουση με έναν καπιταλισμό τύπου Μπίσμαρκ ο οποίος ξεκινάει με την ιδέα του καρτέλ. Και μην ξεχνάμε ότι αυτή η ιδέα μεταλαμπαδεύτηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρώτη μορφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν ένα καρτέλ άνθρακα και χάλυβα.

Υπήρχε πάντα δηλαδή ένας ευρωσκεπτικισμός και μία τάση της Βρετανίας να μην είναι κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό ίσχυε από την αρχή, όμως η δική μας κρίση και η προσωπική μου κρίση είναι ότι η κρίση του ευρώ ήταν αυτή που έσπρωξε τη Βρετανία εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Και θα είμαι πολύ συγκεκριμένος: Πάρτε το θέμα της μετανάστευσης. Τρία εκατομμύρια Ευρωπαίων πολιτών μετανάστευσαν στη διάρκεια της κρίσης -και πολλά δικά μας παιδιά, όπως γνωρίζουμε- από την ηπειρωτική Ευρώπη στη Βρετανία, σε μια περίοδο που ναι μεν η Τράπεζα της Αγγλίας, μέσα από την ποσοτική χαλάρωση, την πολύ δυνατή ποσοτική χαλάρωση, ουσιαστικά διέσωσε το City και τον τραπεζικό τομέα και δημιούργησε μια αίσθηση ανάκαμψης, αλλά από την άλλη μεριά η λιτότητα της δημοσιονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Κάμερον-Όσμπορν έστειλε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της εργατικής τάξης, ιδίως στον Βορρά, αλλά και όχι μόνο στον Βορρά, και στις παραλιακές πόλεις, στα πρόθυρα της απελπισίας.

Αν συνδυάσουμε αυτές τις δύο κινήσεις, το ότι έχεις μία Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που από το 2008 μέχρι το 2015 ουσιαστικά μειώνει την ποσότητα χρήματος εν μέσω της χειρότερης κρίσης του καπιταλισμού της Ευρώπης, ενώ η Τράπεζα της Αγγλίας μέσα από την ποσοτική χαλάρωση αυξάνει την ποσότητα χρήματος και έχεις αυτά τα μεταναστευτικά ρεύματα, σε συνδυασμό με τη λιτότητα, αυτά δημιούργησαν, σε ένα μεγάλο κομμάτι της βρετανικής κοινωνίας, τις συνθήκες που γέννησαν το Brexit.

Και εδώ αξίζει μία αναφορά, γιατί πολύ εύκολα γίνονται συγκρίσεις μεταξύ της έννοιας του Brexit και της έννοιας του Grexit. Θα σας θυμίσω ότι το Grexit δεν ήταν ένα ελληνικό κίνημα, δεν υπήρξε πραγματικό κίνημα στην Ελλάδα για Grexit. Το Grexit ήταν μία απειλή που ήρθε σε εμάς από τις Βρυξέλλες, πρώτα στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και κατόπιν σε όλες τις υπόλοιπες κυβερνήσεις, ότι αν δεν πάρετε αυτά τα χρήματα για να τα δώσετε στις γαλλογερμανικές τράπεζες υπό όρους, που ουσιαστικά ανακυκλώνουν τη χρεοκοπία των ελληνικών τραπεζών και του ελληνικού κράτους και βεβαίως του ελληνικού λαού, τότε θα σας πετάξουμε έξω. Το Brexit ήταν κάτι το οποίο γεννήθηκε αυθόρμητα μέσα από την κοινωνία της Βρετανίας και επικράτησε λόγω της ανόητης διαχείρισης της κρίσης του ευρώ από τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια εμπειρία. Πριν από τον Ιούνιο του 2016 που έγινε το δημοψήφισμα για το Brexit περιόδευσα σε Βρετανία, Αγγλία, Ιρλανδία, Ουαλία, Σκωτία. Έκανα πάνω από δεκατρείς ομιλίες εναντίον του Brexit, γιατί παρά την κριτική στάση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το κίνημά μας θεωρεί ότι το Brexit είναι κακό για την πλειοψηφία των Βρετανών και είναι κακό και για την πλειοψηφία των Ευρωπαίων.

Ξέρετε τι αντίδραση έβρισκα από ανθρώπους από το δικό μου κοινό που έρχονταν να ακούσουν τις δικές μας ομιλίες; Σε συμπαθούμε, σε αγαπάμε, αλλά δεν θα κάνουμε αυτό που μας λες. Διότι μετά τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρθηκε η τρόικα στην Ελλάδα, με τον τρόπο με τον οποίον ποδοπατήθηκε το ελληνικό Κοινοβούλιο, το ελληνικό δημοψήφισμα, εμείς δεν θέλουμε να είμαστε σε ένα τέτοιο κλαμπ.
Η στάση μας ως DiEM25, ως ΜέΡΑ25, από την επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος μετά την ήττα μας, γιατί θεωρήσαμε το δημοψήφισμα που προέκρινε το Brexit και δική μας ήττα, η στάση μας είναι τουλάχιστον να ελαχιστοποιήσουμε το κόστος του Brexit, τόσο για τους

Βρετανούς πολίτες όσο και για τους Ευρωπαίους πολίτες, τους Έλληνες, τους Γερμανούς, τους Γάλλους, τους Πορτογάλους.
Προσπαθήσαμε να προωθήσουμε τη θέση ότι, ναι, ως δημοκράτες πρέπει να αποδεχτούμε την ήττα μας στο δημοψήφισμα και να σεβαστούμε την απόφαση του βρετανικού λαού για Brexit. Όμως, ήταν μία δυική απόφαση: ναι ή όχι στο Brexit. Ο βρετανικός λαός δεν είχε αποφανθεί για το τι είδους Brexit ήθελε, γι’ αυτό δουλέψαμε πολύ συστηματικά πολλοί από εμάς έτσι ώστε να προωθήσουμε τη λύση της λεγόμενης «Νορβηγίας Συν», Norway Plus. Με άλλα λόγια, να μείνει η Βρετανία μετά το Brexit τόσο εντός του Customs Union, της Τελωνειακής Ένωσης, όσο και της ενιαίας αγοράς, να φύγει τύποις, όπως δεν είναι η Νορβηγία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά έτσι να ελαχιστοποιηθούν οι κραδασμοί, τόσο οι οικονομικοί όσο και οι κοινωνικοί.

Προς μεγάλη μας θλίψη, οι πιο συστημικοί οπαδοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Βρετανία, αυτό που εμείς ονομάζουμε «ευρωλάγνους», άνθρωποι που ήμασταν μαζί εναντίον του Brexit, αλλά οι οποίοι δεν είχαν καμία όρεξη να ασκήσουν κριτική στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επέλεξαν κάτι που οδήγησε στο πιο εντυπωσιακό αυτογκόλ στην ιστορία της ευρωπαϊκής πολιτικής. Επέλεξαν να αγνοήσουν το δημοψήφισμα του Ιουνίου του 2016 και από τότε μέχρι σήμερα να βάλουν όλα τους τα αυγά στο καλάθι της ανατροπής του πρώτου δημοψηφίσματος μέσα από ένα δεύτερο δημοψήφισμα, με κωλυσιεργία στο Κοινοβούλιο της Βρετανίας.

Αυτό ήταν καταστροφικό για όλους εμάς που πασχίζαμε και θα έπρεπε να πασχίζουμε και θα συνεχίσουμε να πασχίζουμε να κρατήσουμε τη Βρετανία όσο πιο συνδεδεμένη γίνεται με τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το καλό των λαών της Ευρώπης.
Ο βρετανικός λαός εν τέλει προτίμησε τον κίνδυνο ενός hard Brexit, ενός άτακτου Brexit, από τη φοβικότητα και δεν ανέχτηκε την ακύρωση της λαϊκής εντολής του δημοψηφίσματος. Αυτό σηματοδοτεί η επιλογή του Μπόρις Τζόνσον από ανθρώπους που δεν έχουν ψηφίσει ποτέ Συντηρητικό Κόμμα στα βόρεια μέρη της Αγγλίας.

Στόχος μας, το δηλώνουμε αυτό ως ΜέΡΑ25, ως DiEM25, είναι η επιστροφή της Βρετανίας σε μία εκδημοκρατισμένη και ορθολογική Ευρωπαϊκή Ένωση και θα δουλέψουμε πανευρωπαϊκά γι’ αυτό.

Ερχόμενος τώρα στο νομοσχέδιό σας, κύριε Υπουργέ, θέλω να πω πως παρατηρούμε πως πρόκειται για ένα τυποποιημένο νομικό κείμενο που θυμίζει μετάφραση με google translate, το οποίο κλήθηκαν να επικυρώσουν και τα είκοσι επτά κοινοβούλια. Διαπνέεται από τη σκληρή γραμμή των Βρυξελλών εναντίον της απόφασης των Βρετανών για αποχώρηση και διέπεται από μία αλαζονική στάση και γραμμή που -θα το πω άλλη μία φορά- τελικά ενίσχυσε το Brexit, ενίσχυσε την τάση των Βρετανών να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πιθανόν, μία τέτοια στάση που επιδεικνύουν αυτή τη στιγμή οι Βρυξέλλες και ο κ. Μισέλ Μπαρνιέ προσωπικά, να ενισχύσει ακόμη περισσότερο τις πιθανότητες για ένα νέο «deal Brexit» στα τέλη της χρονιάς.

Το ΜέΡΑ25 θα ψηφίσει «ΝΑΙ» επί της αρχής του νομοσχεδίου σας και θα ψηφίσουμε «ΝΑΙ» επί της αρχής, επειδή συμφωνούμε και επαυξάνουμε στη διατήρηση της ελευθερίας διακίνησης των Βρετανών πολιτών μετά το τέλος του μήνα, οπότε και αποχωρεί ουσιαστικά το Ηνωμένο Βασίλειο επίσημα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και όλων των υπόλοιπων δικαιωμάτων που έχουν ως τώρα ως πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή δικαιώματα στην εργασία, στην επιχειρηματική δραστηριότητα, στα ασφαλιστικά, στην κοινωνική ασφάλεια, στην υγειονομική περίθαλψη, στις άδειες οδήγησης και όλα αυτά.

Όμως, κύριε Υπουργέ, θα σταθούμε αρνητικά στα άρθρα, αλλά τονίζω τον λόγο για τη διαφωνία μας. Η διαφωνία μας με τα άρθρα σας έγκειται ουσιαστικά στο ότι αυτά επεκτείνουν τα δικαιώματα των Βρετανών πολιτών, αλλά μόνο έως το τέλος του χρόνου. Ουσιαστικά προεξοφλείτε μία μη συμφωνία μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ηνωμένου Βασιλείου.

Εμείς προτείνουμε να μην υπάρξει ημερομηνία λήξης στην παράταση διατήρησης των δικαιωμάτων των Βρετανών πολιτών. Πέραν της δικής μας προσέγγισης, ως ΜέΡΑ25 και ως το πανευρωπαϊκό DiEM25, στη διατήρηση της ελεύθερης διακίνησης και πέραν της απέχθειάς μας για σύνορα και μάντρωμα ανθρώπων, ιδίως εκείνων που σήμερα κινούνται ανάμεσά μας με τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις, δεν πρέπει να ξεχνάμε τους εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που ζουν στη Βρετανία. Μία κίνηση σαν αυτή, με άλλα λόγια επέκτασης και διατήρησης των δικαιωμάτων των Βρετανών πολιτών στην Ελλάδα χωρίς χρονικό όριο, θα ήταν εξαιρετική κίνηση καλής θέλησης απέναντι στο Λονδίνο, σε περίπτωση που στο εγγύς ή στο απώτερο μέλλον αναγκαστούμε να διαπραγματευτούμε ειδικό καθεστώς για τους Έλληνες που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σε αυτό το σημείο θα μου επιτρέψετε να στραφώ, παραμένοντας στις εξωτερικές σχέσεις της χώρας μας, στο μείζον θέμα της επικαιρότητας, τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και συγκεκριμένα στη Λιβύη.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές του μνημονιακού τόξου -Νέα Δημοκρατία, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ- φοβάμαι ότι δεν συναισθάνεστε πως η εμπλοκή σας με τη Λιβύη εξελίσσεται στο μεγαλύτερο ίσως φιάσκο των τελευταίων ετών, σε φιάσκο μεγαλύτερο ακόμα και από εκείνο που έπληξε την αξιοπιστία της χώρας μας και τα συμφέροντα του λαού μας, με τη στάση Κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης παλαιότερα κατά τον εμφύλιο πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας.

Κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, σήμερα δεχτήκατε τον στρατηγό Χαφτάρ εδώ στην Αθήνα. Πρόκειται για έναν σύγχρονο Κάρατζιτς. Όπως στη δεκαετία του 1990 οι υπερπατριώτες αγκάλιαζαν τον Κάρατζιτς, αποξενώνοντας τους προοδευτικούς ουμανιστές Ευρωπαίους, ουμανιστές του κόσμου, πλήττοντας τόσο την εικόνα όσο και την επιρροή της Ελλάδας στη δεκαετία του 1990, έτσι και σήμερα, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, χαριεντιζόμενοι με τον Λίβυο πολέμαρχο, πλήττετε και την εικόνα της χώρας και τη γεωστρατηγική μας θέση.

Πώς φτάσαμε εδώ; Εν αρχή ην η ανίερη συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ-EXΧON-TOTAL της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Θυμάστε τότε που από την πρώτη στιγμή ο κ. Τσίπρας μάς έλεγε ότι μέσα από αυτή τη συμφωνία για αγωγούς, φυσικά αέρια, πετρέλαια, εξορύξεις, η Ελλάδα θα γίνει ενεργειακός κόμβος και θα αποκτήσουμε ερείσματα με τις μεγάλες δυνάμεις;

Εμείς, ως ΜέΡΑ25, από την πρώτη στιγμή προειδοποιούσαμε ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει λαμβάνειν κανένα οικονομικό όφελος από αυτήν την ανίερη συμμαχία, μόνο ζημίες, οικολογικές και μη. Όχι μόνο δεν θα αποκτούσαμε ερείσματα με τις μεγάλες δυνάμεις -προειδοποιούσαμε- αλλά θα κάναμε τεράστιο δώρο στον Πρόεδρο Ερντογάν, καθώς μία τέτοια συμφωνία, μία τέτοια λυκοφιλία, αν θέλετε, με πολυεθνικές πετρελαϊκές επιχειρήσεις και με την Κυβέρνηση του κ. Νετανιάχου είναι τεράστιο δώρο στα χέρια του Ερντογάν, αφού του λύνει τα χέρια για να ενισχύσει την εσωτερική του επικυριαρχία και παράλληλα να προβάλλει την εξουσία του με επιθετικές ηγεμονικές κινήσεις στην περιοχή.

Τρίτον, είχαμε προειδοποιήσει ότι έτσι εγκλωβίζεστε σε διαδικασίες που δεν ελέγχετε. Έτσι απελευθερώνετε δυνάμεις που δεν μπορείτε να χειραγωγήσετε. Και αν –ο μη γένοιτο- έρθει μία σύρραξη στο Αιγαίο ή στο Λιβυκό, να είστε σίγουροι ότι οι μεγάλες δυνάμεις δεν θα κουνήσουν ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι υπέρ της χώρας μας, αλλά, αντίθετα, θα τα βρουν τον Ερντογάν υποβαθμίζοντας τα ελληνικά συμφέροντα.

Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε. Η ανίερη συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ-EXXON-TOTAL ενίσχυσε τον Ερντογάν, δίνοντάς του στο εσωτερικό της Τουρκίας και στη Μέση Ανατολή το άλλοθι να επεκτείνει την επιρροή του στη Λιβύη, ερχόμενος σε συμφωνία με την αδύναμη ψευτο-κυβέρνηση της Τρίπολης.

Η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, εσείς, κυρίες και κύριοι Υπουργοί, πέσατε στην παγίδα, στοιχηματίζοντας τα πάντα στη συμμαχία με τον πολέμαρχο Χαφτάρ. Στοιχηματίζετε όταν ο Χαφτάρ θα ανέτρεπε την Κυβέρνηση της Τρίπολης. Δεν το σκεφτήκατε καλά, όπως αποδείχθηκε. Δεν δείξατε ίχνος σωφροσύνης.

Ακόμα και η Τουρκία, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, που υποστήριζε και υποστηρίζει την Κυβέρνηση της Τρίπολης και στρατιωτικά, είχε τη διορατικότητα να διατηρεί γέφυρες με την άλλη πλευρά. Σε συνέντευξη Τύπου στις 11 Ιανουαρίου ο Υπουργός Εξωτερικών Τσαβούσογλου δήλωσε «Δεν πρόκειται επ’ ουδενί λόγω να αγνοήσουμε τον Χαφτάρ. Έχει επίσης ρόλο να παίξει στη Λιβύη», είπε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών. Με άλλα λόγια, η Τουρκία την ώρα που ενίσχυε τον εχθρό της και στρατιωτικά, αναγνώριζε την παρουσία του Χαφτάρ στη μελλοντική Λιβύη.

Εσείς τι κάνατε; Στοιχηματίσατε τα πάντα σε έναν πολέμαρχο, στον Χαφτάρ και έτσι, λοιπόν, όταν την 8η Ιανουαρίου Πούτιν και Ερντογάν προέβησαν σε από κοινού έκκληση ανακωχής και πρόταση πολιτικής επίλυσης της κρίσης, την οποία αποδέχτηκαν και οι δύο πλευρές, η Ελλάδα μπήκε με προσωπική ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη, του Έλληνα Πρωθυπουργού, στο περιθώριο της ειρηνευτικής διαδικασίας και των εξελίξεων στην περιοχή, μιας ειρηνευτικής διαδικασίας που ξεκίνησε στη Μόσχα και συνεχίζεται στο Βερολίνο, από όπου προφανώς θα λείπει ο κ. Μητσοτάκης επειδή αυτοεξαιρέθηκε μέσα από αυτή τη συμμαχία με τον κ. Χαφτάρ.

Ο μόνος τρόπος να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της Ελλάδας, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι η χώρα μας να απελευθερωθεί από την ανίερη συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ-EXXON-TOTAL. Να πάψετε να ονειρεύεστε μεγαλεία και πλούτη από υδρογονάνθρακες αγκαλιά με Νετανιάχου, Σίσι, Τραμπ και Χαφτάρ. Πρέπει να δηλώσουμε ότι ο βυθός της ανατολικής Μεσογείου θα μείνει άθικτος από τρυπάνια, ότι μαζί με την Ευρωπαϊκή Ένωση που κινείται ήδη στους ρυθμούς της «πράσινης» συμφωνίας θα καταστήσουμε την Ελλάδα κέντρο βάρους ενός διεθνούς δικτύου ανανεώσιμης ενέργειας που θα αγκαλιάζει όλη τη Μεσόγειο και θα μας δίνει πραγματικές δυνατότητες να παίξουμε ειρηνευτικό ρόλο και να περιθωριοποιήσουμε εμείς εκείνους που επιβουλεύονται την ειρήνη και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Ευχαριστώ.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.