Φωτεινή Μπακαδήμα: «Τον τελευταίο μήνα βιώνουμε, επιτέλους, μια πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα συνθήκη αποκαλύψεων περιστατικών κακοποιητικής συμπεριφοράς είτε αυτά αφορούν σε σεξουαλική και σωματική κακοποίηση είτε σε λεκτική και ψυχολογική. Το πρόβλημα είναι τεράστιο και η συστηματική αποσιώπησή του εξαιτίας του φόβου των επιπτώσεων μιας τέτοιας αποκάλυψης για το θύμα είχε ως αποτέλεσμα η κακοποίηση σε εργασιακό ή προσωπικό επίπεδο να διαιωνίζεται.

Εντούτοις, οι ευθύνες της Πολιτείας είναι μεγάλες καθώς, το θύμα, εκτός του αντικειμενικού τραύματος που φέρει λόγω της κακοποίησης, πολλές φορές αποσιωπά την εγκληματική συμπεριφορά καθώς η πρόσβασή του σε άμεση ιατροδικαστική εξέταση είναι αδύνατη δεδομένου πως, συνολικά στη χώρα μας, υπάρχουν ιατροδικαστικές δομές σε 25 μόνο νομούς και μάλιστα, πολλές δεν λειτουργούν Σαββατοκύριακα ή λειτουργούν κάποιες μέρες της εβδομάδας.

Είναι αναμφισβήτητο πως είμαστε όλοι δίπλα στους συνανθρώπους μας που έχουν υποστεί οποιασδήποτε μορφής κακοποίηση και τους ενθαρρύνουμε να σπάσουν τον κύκλο της σιωπής και να την καταγγέλλουν άμεσα. Η Κυβέρνηση, όμως, οφείλει να προβεί και σε ουσιαστικές πράξεις που θα βοηθούν τα θύματα να προχωρούν σε καταγγελία ώστε τα περιστατικά να ακολουθούν τη νομική οδό και τα θύματα να μπορούν να κλείνουν τις πληγές τους και να βρίσκουν και την κοινωνική δικαίωσή τους. Ήδη από το Δεκέμβριο του 2020 ο Υπουργός Δικαιοσύνης είχε εγγράφως παραδεχθεί, σε ερώτησή μου στο πλαίσιο κοινοβουλευτικού ελέγχου, πως το Υπουργείο του καταθέτει αιτήματα στα Υπουργεία Οικονομικών και Εσωτερικών προσλήψεων προσωπικού για τις ιατροδικαστικές υπηρεσίες, αλλά αυτά δεν ικανοποιούνται, ενώ δήλωσε πως θα προχωρήσει σε νομοθετική μεταρρύθμιση, χωρίς να δεσμεύεται με σαφές χρονοδιάγραμμα.

Το πρόβλημα, όμως, είναι εδώ, συμβαίνει σήμερα. Ήταν εδώ και χθες, αλλά η Πολιτεία, με την άρνησή της να δημιουργήσει ιατροδικαστικές δομές σε κάθε νομό και να τις επανδρώσει με προσωπικό που θα προσφέρει την γνωμάτευσή του άμεσα, όταν το θύμα έχει υποστεί την επίθεση, ουσιαστικά «υποβοηθάει» το θύτη ή την θύτρια να προβεί σε επόμενη κακοποίηση. Είναι, λοιπόν, υποκριτικό για τους κυβερνώντες, επικοινωνιακά να δηλώνουν #eimasteoloimazi, όταν στο χέρι τους είναι να δημιουργήσουν το θεσμικό εκείνο πλαίσιο που θα στέκεται, πρακτικά και συμβουλευτικά, δίπλα στο θύμα και θα επισπεύδει τη διαδικασία λογοδοσίας των κακοποιητών και κακοποιητριών ώστε να μην συνεχίζουν τη δράση τους λόγω παραγραφής.

Στις 11 Φεβρουαρίου 2021 κατέθεσα εκ νέου ερώτηση στον Υπουργό Δικαιοσύνης για το θέμα («#MetooGR: Καταδικάζουμε την κακοποίηση, αλλά δεν έχουμε ιατροδικαστές στην Ελλάδα»-Α.Π.4101) και ελπίζω σε άμεση και ουσιαστική απάντησή του γιατί μία υπόθεση κακοποίησης, για να ξεκινήσει νομικά, θα πρέπει να υπάρχουν στοιχεία και το βασικότερο είναι η ιατροδικαστική πιστοποίηση.»

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.