Η Γέννηση του Χριστού εορτάζεται σε όλο το Χριστιανικό κόσμο σαν την απαρχή μιας Καινής Διαθήκης μεταξύ Θεού και ανθρώπων, μια θρησκευτική, ηθική και φιλοσοφική τομή που άλλαξε τον ρου της Ιστορίας και που στη χώρα μας μεταλαμπαδεύτηκε σε αυτό που συνοπτικά ονομάζουμε «ελληνοχριστιανικό πολιτισμό».
Στη λογική του «ό,τι δηλώσεις είσαι», δεν υπάρχει μεγαλύτερος διαπρύσιος λάτρης του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού από την κυβερνώσα συντηρητική παράταξη. Ωστόσο αυτή η ταυτοτική δήλωση έρχεται σε συνεχή σύγκρουση με τη βιωμένη πραγματικότητα, καλή ώρα όπως το άλλο ταυτοτικό στοιχείο, του «φιλελευθερισμού» που το επικαλούνται λάτρεις των πιο αυταρχικών απαγορεύσεων και της πιο καταπιεστικής καταστολής.
Γυρνώντας στη Γέννηση του Χριστού και τους συμβολισμούς της, ο κομβικότερος όλων των συμβολισμών είναι η ταπεινότητα. Ένα στοιχείο που επανέρχεται και στη Σταύρωση («εν μέσω δύο ληστών»), και που αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του χριστιανικού μηνύματος: ότι το χαμερπές και το Θείο είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, ότι οι πιο Υψηλές στιγμές μας είναι δίπλα δίπλα με τις πτώσεις μας στην Άβυσσο, και ότι στο πιο πυκνό σκοτάδι μας πάντα υπάρχει ένα Φώς. Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κάποιος πως συμφιλιώνεται αυτό με την εμμονική επίκληση στην «Αριστεία».
Συμπληρωματικό αυτού του συμβολισμού είναι η καταφυγή σε ταπεινό και πρόχειρο κατάλυμμα επειδή το ζεύγος Μαρίας και Ιωσήφ αδυνατούσε να βρει στέγη να τους φιλεξενήσει. Ας κάνουμε ένα άλμα στο χρόνο και ας προσπαθήσουμε να φανταστούμε τι αντιμετώπιση θα είχε ο «περισσευόμενος», ο «παρείσακτος» αν δοκίμαζε να έρθει στον κόσμο στην Ελλάδα της «κανονικότητας». Εν πρώτοις είναι αμφίβολο αν οι γονείς του θα κατάφερναν να φτάσουν. Frontex και δουλέμποροι θα έβαζαν τα δυνατά τους να «μείνει εκεί που είναι» ή να παν να πνιγούν, «δε χωράμε άλλους».
Αν παρά τις κακουχίες το ετοιμόγεννο ζεύγος πατούσε ελληνικό έδαφος, θα στοιβαζόταν κακήν κακώς σε «ανοιχτό κέντρο φιλοξενίας». Τα «ζώα που ζεσταίνουν με τα χνώτα τους» θα φάνταζαν πολυτέλεια. Αν η Μαρία δε συμπεριλαμβανόταν στις στατιστικές θανάτου που πυκνώνουν επικίνδυνα στις Μόριες, το νεογέννητο πιθανότατα θα πέθαινε τις πρώτες στιγμές της ζωής του από κάποια ασθένεια που ο σύγχρονος άνθρωπος φαντασιωνόταν ότι είχε ήδη εξαφανίσει.
Πρωτοκλασσάτα στελέχη της κυβέρνησης θα προσπαθούσαν στην καλύτερη περίπτωση να κρύψουν παλαιότερα βίντεο όπου βροντοφώναζαν την αναγκαιότητα νεκρών για να αποθαρρυνθούν οι υπόλοιποι. Στη χειρότερη θα τά καναν χορηγούμενα, βέβαιοι ότι ο τοξικός μισανθρωπισμός τους έχει ποτίσει σε ικανοποιητικό βαθμό την ελληνική κοινωνία. Kατόπιν, θα έβαζαν τα καλά τους για να ποζάρουν γεμάτοι κατάνυξη στην κοντινότερη Μητρόπολη, ήσυχοι ότι επιτέλεσαν το καθήκον τους να κρατήσουν μακριά τον Ξένο Ικέτη.
Χάρη στις πράξεις τους, ο «Ελληνοχριστιανισμός» που επικαλούνται νυχθημερόν, θα είχε πεθάνει στη Γέννησή του. Στο όνομα της προστασίας του.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.