Σε συνέντευξή του στο «Στίγμα της ΜέΡΑς», ο πρόεδρος των εργαζομένων στο ΚΕΘΕΑ, Δημήτρης Κολοκάθης, εξηγεί πως η κυβέρνηση ερήμην των εργαζομένων και άλλων αρμόδιων φορέων προχωρά σε ανησυχητικές αλλαγές στη φυσιογνωμία του οργανισμού:

Αφού η κυβέρνηση κατάργησε το αυτοδιοίκητο του ΚΕΘΕΑ και έβαλε ένα διορισμένο ΔΣ, αυτό πολύ γρήγορα συνέστησε μια επιτροπή η οποία σε 1,5 μόλις χρόνο κατάρτισε ένα καινούριο οργανόγραμμα του οργανισμού. Το σχέδιο παρουσιάστηκε την προηγούμενη εβδομάδα προς διαβούλευση στους εργαζόμενους, οι οποίοι αντιμετώπισαν μια δυσάρεστη έκπληξη, διότι περιλαμβάνει προβληματικές αλλαγές. Με αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις μειώνει τις ομάδες πρώτης γραμμής και αυξάνει όλα τα τμήματα των διοικητικών υπηρεσιών. Κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με το σκοπό του οργανισμού και τις ανάγκες τις κοινωνίας, ιδίως σε μια περίοδο τόσο κρίσιμη όπως η τωρινή.
Για παράδειγμα, συγχωνεύονται σε μία διεύθυνση τα προγράμματα φυλακών, μαζί με τα προγράμματα για το αλκοόλ και το τζόγο, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Αντίστοιχα, κάνουν μία και μόνο μονάδα για τους εφήβους και εντάσσουν εκεί παιδιά που κάνουν χρήση ναρκωτικών, αλλά και παιδιά εθισμένα στο διαδίκτυο -που ενδεχομένως δεν κάνουν καθόλου χρήση ναρκωτικών-.

Γενικά, πρόκειται για ένα σχέδιο ανορθολογικό και αντιεπιστημονικό. Οι θεραπευτικές κοινότητες καταργούνται, στοχεύουν περισσότερο στη μείωση της βλάβης και όχι στη θεραπεία και είναι ακατανόητο πως θα βοηθήσει το ΚΕΘΕΑ, τους ανθρώπους που εξυπηρετούνται από τις υπηρεσίες του και, εν τέλει, πως θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της δημόσιας υγείας στη χώρα.

Εισάγεται επίσης η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, οι οποίες υπήρχαν εδώ όλο το διάστημα λειτουργίας του οργανισμού. Ο σύλλογος εργαζομένων εδώ και δύο χρόνια ζητούσε αλλαγή του κανονισμού εργασίας, ζητούσε βελτιώσεις στον οργανισμό, στα όργανά του και τη δομή του. Οι προτάσεις μας αγνοήθηκαν παντελώς.

Αυτή η στάση ζημιώνει τόσο τους ωφελούμενους του ΚΕΘΕΑ, όσο και τους εργαζόμενους στον οργανισμό. Μην ξεχνάμε ότι η θεραπεία στο χώρο της ψυχικής υγείας είναι μια σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα σε αυτόν που έρχεται να ζητήσει βοήθεια και του λειτουργού δημόσιας υγείας που αναλαμβάνει την περίπτωσή του. Αυτή η σχέση καταλύεται, γιατί οι άνθρωποι αυτοί θα δουν από τη μια μέρα στην άλλη ότι δεν ανήκουν πλέον στις ομάδες με τις οποίες είχαν οικοδομήσει μια εμπιστοσύνη, αλλά ανήκουν κάπου αλλού, σε ένα γραφειοκρατικό μηχανισμό, ο οποίος είναι τόσο δαιδαλώδης που αποκλείεται να λειτουργήσει.

Σε κάθε περίπτωση, όταν κάνεις αλλαγές σε έναν τέτοιο ευαίσθητο τομέα, σε μια τέτοια περίοδο, πρέπει να υπάρχει εξαντλητικός διάλογος, όχι μόνο με τους εργαζόμενους, αλλά και με την τοπική κοινωνία, με φορείς, με τα υπόλοιπα κόμματα… Δεν μπορείς να καταθέτεις προσχέδιο νόμου 100 σελίδων χωρίς να εξηγείς τίποτα σε κανένα.

Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.