Οι παρακάτω σκέψεις, διατυπωμένες από τον δημοσιογράφο Μάριο Διονέλη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» αναδεικνύουν κατά τη γνώμη μας το πιο καίριο διακύβευμα που καλείται να απαντήσει ο προοδευτικός χώρος. Παρ’ ό,τι τα ρητορικά ερωτήματα δεν είθισται να απαντόνται, ως ΜέΡΑ25 τονίζουμε εμφατικά: «Nαι, δεν αρκεί να φύγει ο Μητσοτάκης!». Γι’ αυτό το ΜέΡΑ25 επιμένει πως η Ρήξη με όλον αυτόν τον φαύλο κύκλο των πολιτικών του μνημονίου και της ολιγαρχίας είναι η μόνη απάντηση στην πολλαπλή κρίση.

Ακολουθεί το σκεπτικό του άρθρου:

Όσο πλησιάζουμε προς τις κάλπες και με δεδομένα τα πολλαπλά καθημερινά εγκλήματα του επιτελικού παρακράτους της Μητσοτάκης Α.Ε., ακούγεται συχνά πυκνά από μεγάλο μέρος της κοινωνίας το αίτημα: «να φύγει ο Μητσοτάκης». Πράγματι με δεδομένα αυτά τα 3,5 χρόνια με πληθώρα σκανδάλων, λεηλασιών, επιθέσεων κλπ. πρόκειται για ένα εύλογο ζητούμενο. Όμως αρκεί από μόνο του κάτι τέτοιο;

Φτάνει να φύγει ο Μητσοτάκης; Και μετά τι θα έρθει; Ο,τι και να έρθει θα είναι πιο… «προοδευτικό»; Και τι σημαίνει «προοδευτικό»; Θα είναι… προοδευτικότερος ο λογαριασμός του ρεύματος, χωρίς να καταργηθεί το Χρηματιστήριο Ενέργειας; Θα είναι προοδευτικότεροι οι πλειστηριασμοί και οι πωλήσεις των «κόκκινων» δανείων, αν δεν καταργηθεί ο νόμος του «Ηρακλή» που φτιάχνει «Πάτσηδες»; Θα είναι προοδευτικότερος ο κίνδυνος από τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, αν τις κάνει μια «κυβέρνηση με κορμό δήθεν την Αριστερά», αντίθετα με την απαγόρευση που έχουν επιβάλει όλες οι χώρες της Μεσογείου; Θα είναι προοδευτικότερη η συνηγορία στους υπερ-εξοπλισμούς και το ΝΑΤΟ την ώρα που θα συνεχίζει να υπάρχει κιόλας μνημονιακός περιορισμός των δαπανών για την Υγεία και την Παιδεία; Ή μήπως θα έχει προοδευτικότερο πρόσημο η συνέχιση της άλωσης του δημόσιου χώρου (Ελληνικό, Σκουριές, καζίνο και αεροδρόμιο στην Κρήτη κτλ.);

Δυστυχώς πια δεν αρκεί να φύγει ο Μητσοτάκης. Αν δεν αλλάξουν ριζικά οι πολιτικές αυτές, η ικανοποίηση θα είναι μόνο στα επιμέρους και γρήγορα θα την καταπιεί η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε. Οπως δίδαξε το πρόσφατο παρελθόν, οι αποτυχίες που συντελούνται στο όνομα δήθεν της Αριστεράς μετράνε διπλά. Γιατί μαζί τους αποτυγχάνει και η ελπίδα, που την προηγούμενη φορά ήρθε αλλά δυστυχώς μας προσπέρασε. Και δεν έχουμε πλέον το περιθώριο για ένα απλό διάλειμμα μέχρι τον επόμενο ακόμα χειρότερο «Μητσοτάκη».

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.