Στην Ελλάδα της πανδημίας και όχι μόνο, η εργαλειοποίηση του χρέους με σκοπό τη μετατροπή της χώρας σε Χρεοδουλοπαροικία είναι μια τακτική που ξεδιπλώθηκε πλήρως σ’ αυτήν, από το 2010. Έκτοτε όχι μόνο δε βγήκαμε από τα μνημόνια, αλλά βυθιζόμαστε στη χρεοδουλοπαροικία συνεχώς. Βασικός σκοπός κάθε πολιτικής πρέπει να είναι η εθνική και κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά της αλλά και η απαλλαγή από την ιδιότυπη οικονομική υποδούλωση στη ντόπια και ξένη ολιγαρχία.

Ερχόμενοι καθημερινά σε επαφή με ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην πρωτογενή παραγωγή προσπαθούμε, με τη βοήθεια των συνοδοιπόρων απ’ όλη την Ελλάδα, να ανιχνεύσουμε και να αναγνωρίσουμε αυτές τις πολιτικές που θα συμβάλουν στην επιτακτική ανάγκη αποτίναξης της χρεοδουλοπαροικίας και το πέρασμα σε μία κοινωνία ισότητας, κοινωνικής αλληλεγγύης και πραγματικής ανάπτυξης.

Καμία κυβέρνηση, τα τελευταία 25 χρόνια, δεν ασχολήθηκε σοβαρά με την πρωτογενή παραγωγή, κανένας σχεδιασμός, καμία προσπάθεια ανάπτυξης ενός από τους πυλώνες της ελληνικής οικονομίας. Εγκλωβισμένες μέσα στις ΚΑΠ και τις προσταγές της τρόικας, επαναπαύθηκαν στα χρήματα της ΕΕ χωρίς κανένα όραμα ανάπτυξης για τον πρωτογενή τομέα.

Μόνο τρικλοποδιές για τον αγροτικό κλάδο με αποκορύφωμα την πτώχευση και το σκανδαλώδες ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας στην Πειραιώς, την οποία οι μνημονιακές κυβερνήσεις (ΣΥΡΙΖΑ σχεδιασμός, Ν.Δ. υλοποίηση) επαναγοράζουν με χρήματα του ελληνικού λαού! Η παντελής έλλειψη πραγματικής αναπτυξιακής πολιτικής για τον αγροτοδιατροφικό τομέα οδήγησε τον κλάδο σε παθογένειες που πρέπει να εξαλειφθούν:

• Κατακερματισμένες γεωργικές εκμεταλλεύσεις,
• Αναποτελεσματική οργάνωση (το μερίδιο των αγροτικών συνεταιρισμών διαμορφώνεται μόλις σε 20% έναντι του αντίστοιχου 40 % στην Ευρώπη),
• Χαμηλό τεχνολογικό επίπεδο και τεχνογνωσία (δαπανήσαμε 11€ /2,5 στρέμμα έναντι 33€/2,5 στρέμμα της Ευρώπης και 19€ παγκοσμίως),
• Έλλειψη επαγγελματικής εκπαίδευσης των αγροτών (7% στην Ελλάδα έναντι 50% στην Ευρώπη)
• Μικρό ποσοστό νέων αγροτών (ηλικίας κάτω των 40 ετών), σε σύγκριση με την Ευρώπη (31%).
• Η προστιθέμενη αξία, εξαιρώντας τις επιδοτήσεις, υποχώρησε κατά 13% τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ στις μεσογειακές χώρες (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία) αυξήθηκε κατά 15% την ίδια περίοδο.
• Η έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού για αποτελεσματική προώθηση και branding των ελληνικών προϊόντων αγροτοδιατροφής.
• Πολλά προϊόντα πωλούνται «χύμα», με αποτέλεσμα να χάνεται η προστιθέμενη αξία της τυποποίησης. Για παράδειγμα, μόνο το 27% της ελληνικής παραγωγής ελαιόλαδου φτάνει σε επίπεδα σήμανσης και branding, σε αντίθεση με την Ισπανία και Ιταλία, που φτάνει αντίστοιχα στο 50% και στο 80%.

Το όραμα μας για την αγροτική ανάπτυξη

Κεντρικός σχεδιασμός αναδιάρθρωσης αγροτικής παραγωγής ώστε να πετύχουμε αυτάρκεια, με στόχο την βέλτιστη αγροτοδιατροφική πράσινη ανάπτυξη, αξιοποιώντας τα εργαλεία της ΕΕ που δικαιούμαστε και οδεύοντας στο μέλλον με οδηγό:

1. Την διατροφική αυτάρκεια σε ποιοτικά προϊόντα που παράγονται, προστατεύοντας τα εδάφη, τη βιοποικιλότητα, τους φυσικούς πόρους και την πολιτιστική κληρονομιά.
2. Την ήπια αλιεία, με περιορισμό του αριθμού των ιχθυοκαλλιεργειών και επιβολή αυστηρών κανόνων όσον αφορά τις τροφές και την πυκνότητα όσων παραμείνουν.
3. Τον συστηματικό περιορισμό φυτοφαρμάκων και χημικών βελτιωτικών εδάφους, τον πλήρη αποκλεισμό των μεταλλαγμένων οργανισμών (και των χημικών φυτοφαρμάκων τα οποία πωλούνται μαζί τους) από τις πολυεθνικές που τα εξελίσσουν.
4. Την έμφαση στην βιολογική παραγωγή. Απαιτείται μελέτη για τη μετάβαση σε βιολογικές ζώνες καλλιέργειας
5. Την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας με στόχο την μετάβαση σε ημιεντατική και προοπτικά αμιγώς βιολογική κτηνοτροφία καθώς επίσης και τη μεταποίηση αυτών των προϊόντων στην Ελλάδα
6. Την αύξηση των μονάδων βιοαερίου και επεξεργασίας απορριμμάτων σε μορφή βιομάζας
7. Την εξοικονόμηση νερού με επαναχρησιμοποίησή του.
8. Την αξιοποίηση υπολειμμάτων π.χ. για βιοενέργεια, παραγωγή λιπασμάτων/κόμποστ, βιοδιασπώμενες συσκευασίες τροφίμων.
9. Την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών με αναγεννητική παραγωγή και με τρόπο που να συνάδει με τις τοπικές συνθήκες. Απαιτούνται μέτρα διατήρησης της ποικιλίας των αγροτικών καλλιεργειών ώστε να αποτρέπονται φαινόμενα μονοκαλλιέργειας που διευκολύνουν την διάδοση ασθενειών.
10. Τον εκσυγχρονισμό της παραγωγής.

Απαιτούνται:

α. Χωροταξικό και περιβαλλοντολογικό σχέδιο που να υιοθετεί τις αρχές της πράσινης μετάβασης, να διευθετηθεί επιτέλους ποια είναι η βιομηχανική, οικιστική, αγροτική, natura κ.λπ. ζώνη. Πράσινα έργα υποδομών όπως υδροηλεκτρικά φράγματα.

β. Επιτάχυνση και χρηματοδότηση των ερευνών για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής με έμφαση στην ανάπτυξη και αξιοποίηση νέων «πράσινων» μεθόδων καλλιέργειας και εκτροφής, σε γεωργία – κτηνοτροφία – δασοκομία – αλιεία, καθώς και την διαρκή παρακολούθησή της με άμεση κοινοποίηση των αποτελεσμάτων στους παραγωγούς.

γ. Εξειδικευμένο προσωπικό με ειδικά προγράμματα σπουδών αλλά και σεμινάρια αγροτών/κτηνοτρόφων σε νέες βιολογικές μεθόδους παραγωγής με γεωργία και κτηνοτροφία ακριβείας ώστε να συμβάλλουν στην μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος παραγωγής προϊόντων

11. Εθνική Νομοθεσία για τη γενετική βελτίωση με φυσικούς τρόπους αυτόχθονων και τη διάσωση Ελληνικών κτηνοτροφικών φυλών, αλλά και την ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της Ελληνικής Τράπεζας Σπόρων για καλλιέργειες, με ένταξη σε αυτήν όλων των παραδοσιακών ποικιλιών και επίσης καταγραφή όλων, στον Εθνικό κατάλογο.
12. Δημιουργία δημόσιας τράπεζας γης.

Έχοντας κατά νου τα παραπάνω, αλλά και την ομαλή μετάβαση από τις υπάρχουσες καλλιεργητικές πρακτικές και συνήθειες, σε αυτές της βιολογικής και πράσινης κυκλικής παραγωγής, οι θέσεις μας για τα κομβικά θέματα διαμορφώνονται ως εξής:

Ίδρυση Δημόσιας Αναπτυξιακής Αγροτικής Τράπεζας

Για την επίτευξη των στόχων μιας πραγματικά αναπτυξιακής πολιτικής για την πρωτογενή παραγωγή, είναι απαραίτητη η ύπαρξη μιας Δημόσιας Αναπτυξιακής Αγροτικής Τράπεζας η οποία θα έχει όλο το βάρος για την πραγματοποίησης της Πράσινης Μετάβασης, της υποστήριξης των συνεταιριστικών προσπαθειών και την αμέριστη συμπαράσταση των μονάδων της πρωτογενούς παραγωγής. Μία τέτοια τράπεζα: ·

1. Θα έχει μετοχική σύνθεση αποτελούμενη από έναν κύριο Δημόσιο Φορέα και από αγρότες – συνεταιρισμούς αναλογικά εκφρασμένους στη διοίκηση με κριτήριο το μέγεθος παραγωγής, το είδος που παράγουν και κληρωτούς.
2. Η χρηματοδότηση της θα γίνει από τους αγρότες – συνεταιρισμούς αναλογικά με τον τζίρο τους σε συνδυασμό με κοινωνικά κριτήρια αλλά και από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας μέσα από την εταιρία Διαχείρισης Δημόσιας Περιουσίας «ΑΘΗΝΑ» και σε συνεργασία με τη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα, που το ΜέΡΑ25 προτείνει στο νομοσχέδιο για την οικονομία που έχει καταθέσει.
3. Ο δανεισμός στους αγρότες – συνεταιρισμούς θα γίνεται με κριτήρια τον τζίρο τους.
4. Θα επεκτείνεται σε όλη την Ελλάδα με προσωπικό κατάλληλα καταρτισμένο.

Δημοπρατήρια Αγροτικών Προϊόντων

Θέλουμε τη δημιουργία δημοπρατηρίων (συμβατικών ή ηλεκτρονικών) τουλάχιστον σε κάθε περιφέρεια της Ελλάδος με στόχο σε όλες τις περιφερειακές ενότητες , με την συμμετοχή των συνεταιριστικών οργανώσεων αγροτών, κτηνοτρόφων και ψαράδων, αλλά και της τοπικής αυτοδιοίκησης ώστε να προστατεύεται ο κόπος τους και να πάψει η εκμετάλλευσή τους από τους κατά τόπους ολιγάρχες μεγαλέμπορους και τα καρτέλ.

Προϋπόθεση λειτουργίας για αυτά είναι η ελεύθερη πρόσβαση αγοραστών με διαφάνεια και ενημέρωση σε πραγματικό χρόνο όλων των παραγωγών και του κοινού αναφορικά με τις συναλλαγές που διενεργούνται, δίνοντας έτσι όχι μόνο εγχώρια αλλά και διεθνή άμεση ενημέρωση για τις τιμές των προϊόντων ώστε να γνωρίζουν και οι μικροί και οι μεγάλοι έμποροι αλλά και οι παραγωγοί τις τιμές των προϊόντων, καταπολεμώντας τα φαινόμενα εμπορικών καρτέλ.

Νέοι Συνεταιρισμοί – Ομάδες Παραγωγών

Στηρίζουμε και προωθούμε το συνεταιριστικό κίνημα γιατί αυξάνει τις οικονομίες κλίμακας στις εισροές και την διαπραγματευτική δύναμη των παραγωγών. Η οικοδόμηση ενός νέου μοντέλου συνεργατικότητας για τον αγροτοδιατροφικό τομέα, στηριζόμενο στις διεθνείς συνεταιριστικές αρχές, δεν αποτελεί ιδεολογική ή κοινωνική πολυτέλεια, αλλά επιτακτική οικονομική και κοινωνική ανάγκη, ειδικά στην μετακαπιταλιστική εποχή που ανοίγεται μπροστά μας.

Σκοπός μας είναι η πρόταση μια ενιαίας συνεταιριστικής νομοθεσίας που να αντικατοπτρίζει στο έπακρο, τις συνεταιριστικές αρχές:

Εθελοντική και ελεύθερη συμμετοχή: Οι συνεταιρισμοί είναι εθελοντικές οργανώσεις, ανοιχτές σε όλα τα πρόσωπα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες τους και επιθυμούν να αποδεχθούν τις ευθύνες του μέλους, χωρίς διακρίσεις φύλου, κοινωνικού επιπέδου, φυλής, πολιτικών πεποιθήσεων ή θρησκείας.

Δημοκρατική διοίκηση εκ μέρους των μελών: Οι συνεταιρισμοί είναι δημοκρατικές οργανώσεις διοικούμενες από τα μέλη τους, τα οποία συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση της πολιτικής τους και στη λήψη των αποφάσεων.

Οικονομική συμμετοχή των μελών: Τα μέλη συμμετέχουν ισότιμα και διαχειρίζονται δημοκρατικά το κεφάλαιο του συνεταιρισμού

Αυτονομία και ανεξαρτησία: Οι συνεταιρισμοί είναι αυτόνομες οργανώσεις αυτοβοήθειας, διοικούμενες από τα μέλη τους.

Εκπαίδευση, κατάρτιση και πληροφόρηση: Οι συνεταιρισμοί παρέχουν εκπαίδευση και κατάρτιση στα μέλη τους, στα αιρετά μέλη της διοίκησης, στα διευθυντικά στελέχη και στους υπαλλήλους, ώστε να μπορούν να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην ανάπτυξη των συνεταιρισμών τους.

Συνεργασία μεταξύ συνεταιρισμών: Οι συνεταιρισμοί υπηρετούν με τη μέγιστη αποτελεσματικότητα τα μέλη τους και ισχυροποιούν τη συνεταιριστική κίνηση όταν συνεργάζονται μεταξύ τους δια μέσου οργανώσεων τοπικού, εθνικού, περιφερειακού και διεθνούς επιπέδου.

Ενδιαφέρον για την κοινότητα: Οι συνεταιρισμοί εργάζονται για τη βιώσιμη ανάπτυξη των κοινοτήτων τους, με πολιτικές που εγκρίνονται από τα μέλη τους

Συνταξιοδοτικό – Ασφαλιστικό των Αγροτών

Ένα από τα μεγάλα προβλήματα των αγροτών αλλά και όσων εργάζονται στον πρωτογενή τομέα είναι το συνταξιοδοτικό. Τα προνόμια ασφάλισης τους είναι πολύ λιγότερα από αυτά των άλλων τομέων ασφάλισης. Επίσης τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησής τους (67 έτη) είναι μεγάλα, αν λάβουμε υπόψιν ότι εργάζονται πολύ περισσότερες ημέρες τον χρόνο και η εργασία μπορεί να χαρακτηριστεί «Βαριά και Ανθυγιεινή».

Για τους λόγους αυτούς απαιτείται:

• Αλλαγή του Νομοθετικού Πλαισίου για το Συνταξιοδοτικό των Αγροτών με στόχο την ενίσχυση της περίθαλψης και την μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
• Πιο συγκεκριμένα μείωση ορίου συνταξιοδότησης κατά τουλάχιστον 5 έτη από τους υπόλοιπους κλάδους.
• Μηνιαία αποζημίωση σε περίπτωση προβλήματος υγείας που θα καθιστά τον ασφαλιζόμενο ανίκανο να παρευρεθεί στην εργασία του.
• Επιδότηση εργατικού προσωπικού που θα θεωρείται αναγκαίο να αντικαταστήσει τον αγρότη/κτηνοτρόφο.

Οργανισμός Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ)

Απαιτείται ένα δίκαιο, διαφανές, αποδοτικό, αποτελεσματικό, βιώσιμο και αλληλέγγυο σύστημα γεωργικής ασφάλισης για όλο το εύρος καλλιεργειών, εκτροφών, αλιευμάτων και κινδύνων.

Είναι αδιαπραγμάτευτος ο 100% δημόσιος χαρακτήρας του ΕΛΓΑ. Η ασφάλιση των αγροτών σε αυτόν είναι υποχρεωτική κατοχυρώνοντας την αλληλέγγυα και κοινωνική του υπόσταση.

Κοινωνικός ρόλος:

• Κρατική χρηματοδότηση του ΕΛΓΑ σε χρονιές που δεν επαρκούν οι Αγροτικές εισφορές.
• Δημιουργία αποθεματικού, προστατευμένου από τις κρατικές οικονομικές ανάγκες.
• Καμία αύξηση στα ασφάλιστρα.
• Συμψηφισμός των αγροτικών ασφαλίστρων με τις αποζημιώσεις.
• Άμεση εκτίμηση των ζημιών και καταβολή των αποζημιώσεων με προσλήψεις γεωπόνων, κυρίως μόνιμων, που θα μπορούν να αξιοποιηθούν και στις προληπτικές αρμοδιότητες όπως και στην οργάνωση και ανάπτυξη του ΕΛΓΑ.
• Να αποζημιώνονται και μεμονωμένοι παραγωγοί που έχουν αποδεδειγμένα σημαντικές ζημιές, ανεξάρτητα από το ενδεχόμενο να έχει πληγεί μικρός αριθμός παραγωγών μιας περιοχής.
• Αξιοποίηση σύγχρονων μέσων για τις εκτιμήσεις των ζημιών και χρήση εξελιγμένων και αξιόπιστων μεθόδων εξακρίβωσης γεωχωρικών δεδομένων, για την υποβοήθηση του έργου της εκτίμησης και ειδικότερα του προσδιορισμού της θέσης των αγροτεμαχίων.

Αποτελεσματικότητα/εξορθολογισμός:

• Να γίνει αλλαγή του αναχρονιστικού κανονισμού λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση της κλιματικής αλλαγής καθώς και άλλες ζημιές όπως π.χ. ζημιές στην ανθοφορία που με τον υπάρχοντα κανονισμό δεν αποζημιώνονται.
• Η αλλαγή του κανονισμού θα γίνεται δυναμικά και ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Θα βασίζεται σε επεξεργασία δεδομένων αγρομετεωρολογικών σταθμών, σε χάρτες κλιματικών ζωνών, εδαφολογικούς και καταλληλότητας καλλιεργειών, ανά περιοχή που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και συμβουλευτικά για τους αγρότες και φορείς.
• Παράλληλα θα έχουν προηγηθεί αξιόπιστες αναλογιστικές μελέτες που θα εξειδικεύσουν το ύψος των εισφορών και τα είδη των ζημιών.
• Δημιουργία Δ/νσης Διαχείρισης Κρίσεων και Κινδύνων στον Αγροτικό Τομέα στο ΥΠΑΑΤ με στελέχωσή της με Αναλογιστές και Γεωτεχνικούς με αρμοδιότητες (α) τον συντονισμό, την παρακολούθηση και τον έλεγχο του συστήματος αγροτικών ασφαλίσεων και (β) την άσκηση των αρμοδιοτήτων για τα προγράμματα κρατικών ενισχύσεων.
• Ενεργοποίηση και ανάπτυξη του προληπτικού ρόλου του ΕΛΓΑ.
• Συνεργασία ΕΛΓΑ-ΟΠΕΚΕΠΕ για τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης τους και μεταφορά πληροφοριών από βάσεις δεδομένων που ήδη κατέχουν.
• Η επιλογή του εκπροσώπου των αγροτών στο ΔΣ του ΕΛΓΑ να γίνεται μόνο από τους αγρότες.

Θέσεις για την Ελαιοπαραγωγή

Η ελαιοπαραγωγή αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους κλάδους της ελληνικής οικονομίας που συνεισφέρει στο ΑΕΠ και τις εξαγωγές και προσφέρει εργασία και εισόδημα σε χιλιάδες ανθρώπους.

Αν συνδυάσουμε τα παραπάνω με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας αναφορικά με τις κλιματικές συνθήκες, την τεχνογνωσία παραγωγής και την ενσωμάτωση στον πολιτισμό και την παράδοση, συμπεραίνουμε ότι είναι ένας κλάδος στον οποίο επιβάλλεται να επενδύσει το κράτος, ειδικά σε συνθήκες κρίσης όπως αυτές που διανύουμε.

Για να μπορέσει η ελαιοπαραγωγή να αποδώσει σε οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο τα οφέλη που μπορεί, επιβάλλεται να εξεταστούν οι διαρθρωτικές αδυναμίες και να αναζητηθούν οι προοπτικές μιας ένταξής της σε ένα πράσινο αναπτυξιακό σχέδιο για ολόκληρο τον αγροτικό τομέα.

Για να αποφευχθούν λάθη του παρελθόντος η δομή και η χρηματοδότηση της ελαιοπαραγωγής τους πρέπει να είναι πιο συγκεκριμένη και αποτελεσματική.

Προτείνουμε λοιπόν να ενισχυθούν δράσεις και στα τρία επίπεδα:

• Στο εμπορικό κομμάτι, να σχεδιάσουν την προβολή, να αποκτήσουν πρόσβαση σε αγορές λιανικής, παρουσία σε εκθέσεις και στο διαδίκτυο. Να προσλάβουν καταρτισμένο προσωπικό με γνώσεις marketing, ηλεκτρονικών υπολογιστών, οικονομικών και τεχνολογίας τροφίμων. Ο διορισμός ενός Αγροτικού Ακολούθου σε κάθε Πρεσβεία θα μπορέσει να οργανώσει και να διευκολύνει τις εξαγωγές ελαιολάδου, αλλά και άλλων αγροτικών προϊόντων.
• Στο κομμάτι της δευτερογενούς παραγωγής, να προχωρήσουν σε συσκευασία και τυποποίηση, αξιοποίηση υποπροϊόντων και στρατηγική συνεργασία με στόχο οικονομίες κλίμακας. Να προσλάβουν καταρτισμένο προσωπικό με γνώσεις μηχανικής, διαχείρισης αποβλήτων και διοίκησης επιχειρήσεων.
• Στο κομμάτι της πρωτογενούς παραγωγής, να εφαρμόσουν ολοκληρωμένη διαχείριση καλλιέργειας, συστήματα στάγδην άρδευσης και λίπανσης, προληπτικής φυτοπροστασίας και ιχνηλασιμότητας και συμβουλευτικής γεωργίας με στόχο την μετάβαση σε βιολογική παραγωγή και αειφόρα ανάπτυξη.

Παραγωγική Ταυτότητα Σύνδεση Παραγωγής Επιστήμης

Δημιουργία σήματος παραγωγικής και ποιοτικής ταυτότητας, όπου θα καλλιεργούνται αγροτικά προϊόντα με συγκεκριμένα πρότυπα παραγωγής και θα πωλούνται σε συγκεκριμένη τιμή (εγγύηση ελάχιστης τιμής) με εγγυημένα συμβόλαια και των δύο πλευρών αγοραστή – πωλητή (δημοπρατήριο). Αυτό θα επιτευχθεί με την επένδυση πανεπιστημιακών ερευνών και προγραμμάτων για την ανάδειξη και εξασφάλιση βιοδραστικότητας των τοπικών προϊόντων όπου οι ποιοτικοί δείκτες των προϊόντων θα αναδείξουν την ανώτερη ποιότητα μετά από λεπτομερή αξιολόγηση της εγγενούς ποιοτικής σύστασης των προϊόντων με γνώμονα την υγεία και ευεξία του ανθρώπου.

Ανάπτυξη πανεπιστημιακών ερευνητικών προγραμμάτων για την εξεύρεση καινοτόμων λύσεων στα προβλήματα της αγροτικής παραγωγής και του αποτυπώματος της, όπως π.χ. δημιουργία βιοδιασπώμενων συσκευασιών από βιομάζα αγροτικών απορριμμάτων, αναγεννητική αγροτική παραγωγή ανά περιοχές κ.λπ.

Χρήση ειδικού σήματος «παραδοσιακών προϊόντων» τα οποία παράγονται με παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής και θα ξεχωρίζουν αυτών της βιομηχανικής παραγωγής όπως π.χ. η φέτα, οι ελιές, το ψωμί κλπ.

Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας/ Διαχείριση υδάτινων πόρων

Η χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας η οποίες θα σέβονται τα βουνά, τις θάλασσες και τις παραγωγικές αγροτικές εκμεταλλεύσεις είναι από τις πρώτες αρχές του ΜέΡΑ25.

• Όχι άλλες ανεμογεννήτριες στις κορυφές των βουνών μας και να γίνουν ενεργειακά πάρκα σε απομονωμένες και απομακρυσμένες περιοχές, χωρίς να επηρεάζεται το φυσικό περιβάλλον.
• Να μην δίνονται παραγωγικά χωράφια για φωτοβολταϊκά, αλλά να αξιοποιηθούν οι στέγες κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων (15.000 στρέμματα περίπου) και αποθηκών για την εγκατάστασή τους.
• Δημιουργία μικρών υδροηλεκτρικών φραγμάτων ώστε να υπάρχει 24ώρη παραγωγή ρεύματος από ΑΠΕ, ενισχύοντας ταυτόχρονα την αγροτική παραγωγή με αρδευτικά συστήματα και έργα εγγείων βελτιώσεων όπως αναδασμοί και αντιπλημμυρικά έργα. Μειώνοντας έτσι και την τιμή στις αγροτικές γεωτρήσεις στοχεύοντας στην μείωση κόστους παραγωγής.
• Σε πολλές περιοχές της χώρας που οι αγρότες κάτω από την δύσκολη οικονομική συνθήκη που αντιμετωπίζουν για την επιβίωσή τους, χρησιμοποιούν για τις καλλιέργειες τους νερό για άρδευση από υπόγειους υδροφορείς, αντιμετωπίζουν αύξηση του κόστους παραγωγής, ενώ εξαιρετικά σημαντική είναι και η οικολογική καταστροφή αφενός λόγω της υπεράντλησης υπόγειου νερού με αποτέλεσμα θαλασσινό νερό να εισέρχεται σταδιακά στους υδροφορείς, αφετέρου η συνεχιζόμενη αυτή πρακτική μπορεί να οδηγήσει σε ερημοποίηση εξαιτίας της απόθεσης αλάτων στα αγροκτήματα. Πρόβλημα καταστροφής του φυσικού πόρου έδαφος προκαλείται από τη διάβρωση των επικλινών εδαφών από τα νερά. Θα πρέπει να μελετηθεί λεπτομερειακά αναλόγως την ιδιαιτερότητα της κάθε περιοχής (ανάγλυφο, έδαφος κ.α.) ένας τρόπος εξοικονόμησης νερού από τους αγρότες (π.χ. κλειστοί αγωγοί μεταφοράς νερού για να μειωθούν οι απώλειες), υδροηλεκτρικά έργα για παραγωγή ενέργειας, χρήση επιφανειακών νερών για άρδευση που θα περιορίσει την κατανάλωση ενέργειας για άντληση νερού, αποθήκευση νερού κ.λ.π., ώστε όταν βρίσκονται οι οικονομικοί πόροι για έργα υποδομών να αξιοποιούνται και να αποδίδουν.

Αγροτικό πετρέλαιο

Καθιέρωση αγροτικού πετρελαίου για τις αγροτικές ανάγκες ώστε να έχουμε μείωση κόστους παραγωγής ανάλογα με αυτό των υπολοίπων ευρωπαϊκών αγροτικών περιοχών που χρησιμοποιούν αγροτικό πετρέλαιο, αντιστάθμιση των εσόδων από τους φόρους που θα χαθούν με πράσινα τέλη σε φορτηγά και πλοία που μεταφέρουν προϊόντα και περνάνε από την χώρα μας αυξάνοντας έτσι το περιβαντολογικό αποτύπωμα σε κάθε προϊόν που διακινούν.

Έλεγχος ελληνοποιήσεων και πρόταση για τα τελωνεία

Στελέχωση, ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό των τελωνείων ώστε να εκτελωνίζονται γρήγορα και στα πλησιέστερα τελωνεία για άμεση διέλευση των προϊόντων και εκσυγχρονισμό του εμπορίου.

Ποιοτικό και ποσοτικό έλεγχο ώστε να παταχθεί το φαινόμενο των ελληνοποιήσεων, άμεση κατάσχεση προϊόντων και αυξημένα πρόστιμα σε τέτοιες περιπτώσεις.

Λαϊκές αγορές

Να προστατευθεί στο ακέραιο ο δημόσιος χαρακτήρας τους. Οι λαϊκές αγορές είναι ένας θεσμός που τόσα χρόνια προσφέρει στο πολίτη ποιοτικά και φθηνά προϊόντα, αλλά και στον παραγωγό ένα χώρο να πουλήσει τα προϊόντα του απευθείας από το αγρόκτημα.

Ανάπτυξη και Αναδιάρθρωση των λαϊκών αγορών δημιουργώντας κρατικές κλειστές (σκεπαστές) λαϊκές αγορές, όπου αυτό είναι δυνατόν, με πρόσβαση αναλογίας παραγωγικών και εμπορικών αδειών ώστε να έχουν προτεραιότητα οι παραγωγοί και οι παραγωγικές άδειες και στην συνέχεια οι εμπορικές.

Νέος πράσινος και ενεργειακός σχεδιασμός στα στέγαστρα και κτίρια που θα στεγάζονται οι αγορές με φωτοβολταϊκά, διαχείριση νερού, μελέτη σημείων πωλήσεων ανά είδος προϊόντων αλλά και πρόσβασης για ακίνδυνη φόρτωση εκφόρτωση εμπορευμάτων και περιορισμό του συνωστισμού οχημάτων.

Να παραμείνει ο σαφής διαχωρισμός βιολογικών και συμβατικών αγορών και η συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης σε αυτές.

Σίτιση μαθητών και πρόγραμμα μαθημάτων αγροτικής καλλιέργειας και εμπειρίας

Πρόγραμμα σίτισης μαθητών και σπουδαστών σε όλα τα σχολεία στην Ελλάδα αποκλειστικά με ελληνικά προϊόντα και με προϊόντα εποχής και μεσογειακή διατροφή.

Δημιουργία προγράμματος εκπαίδευσης μαθητών στην αγροτική παραγωγή ώστε να προωθείται η συνεργασία μεταξύ τους αλλά και η εξοικείωση τους με τα αγροτικά επαγγέλματα. (πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν σχολεία με πράσινες στέγες ή κήπους όπου οι μαθητές καλλιεργούν και πωλούν τα προϊόντα τους).

Κίνητρα σύνδεσης τουρισμού και εστίασης με την τοπική αγροτική παραγωγή

Σύνδεση τουρισμού και εστίασης με την τοπική αγροτική παραγωγή προωθώντας την μεσογειακή διατροφή και το Ελληνικό πρωινό με ειδικό σήμα πιστοποίησης σε κάθε αναφερόμενο χώρο και με την προϋπόθεση ότι χρησιμοποιούν τοπικά και μόνο Ελληνικά προϊόντα (δεν νοείται ελληνικό πρωινό με γιαούρτι που φτιάχνεται από γάλα Γερμανίας), έτσι δίνουμε την δυνατότητα να γευτεί ένας επισκέπτης τα χαρακτηριστικά τοπικά εδέσματα δημιουργώντας ταυτόχρονα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, αφού αυξάνεται η απόλαυση και εμπλουτίζεται η εμπειρία του επισκέπτη με μια σημαντική πτυχή του τοπικού πολιτισμού.

Κίνητρα για αύξηση του αγροτουρισμού

Κίνητρα για αύξηση του αγροτουρισμού με προγράμματα πανεπιστημίων και σχολείων που θα πραγματοποιούν επισκέψεις είτε για πρακτική είτε για γνωριμία με την φύση και την πρωτογενή παραγωγή. Δημιουργία σήματος Full Greek Experience όπου τουριστικά καταλύματα θα μπορούν να παρέχουν υπηρεσίες αγροτουρισμού με ολοκληρωμένη εμπειρία της ελληνικής υπαίθρου.

Κτηνοτροφία

Σήμερα η Ελλάδα έχει αυτάρκεια σε αρκετά αγαθά όπως κοτόπουλα, λάδι, τυρί, ψάρια, φρούτα, ντομάτες αλλά και έλλειψη σε βασικά που εισάγει, όπως μαλακό σιτάρι για ψωμί, κρέας και γάλα. Πριν 30 χρόνια στη Ελλάδα είχαμε το 30% του πληθυσμού στην πρωτογενή παραγωγή και το 12% του ΑΕΠ από αυτή. Σήμερα το 11,4% του πληθυσμού και το 3,5% του ΑΕΠ.

Η Ελλάδα παράγει πρωτογενή παραγωγή αξίας 10 δις, και εξάγει τρόφιμα αξίας 6 δις. Μέσα στην κρίση είχε 3,4 δις το 2012 εξαγωγές τροφίμων και 6,1 δις το 2018. Και εισαγωγές βέβαια αξίας 5 δις, με 2,7 γαλακτοκομικά. Απαράδεκτο η χώρα να εισάγει τέτοιες ποσότητες γαλακτοκομικών προϊόντων. Ο κλάδος των τροφίμων ήταν ο μόνος που άντεξε μέσα στην κρίση. Και μπορεί να βοηθήσει τη χώρα να προχωρήσει. Η Ελλάδα, σαν μια περιοχή πρωτογενούς παραγωγής, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί με όρους μαζικής φτηνής, παραγωγής, γιατί το μέγεθος της δεν επιτρέπει την μετάβαση σε τέτοιου είδους εκμεταλλεύσεις. Το πλεονέκτημα της υπήρξε και οφείλει να συνεχίσει να υπάρχει ήταν οι μικρές και ποιοτικές παραγωγές. Η Ελληνική γη και οι άνθρωποι της απόλυτα συμφιλιωμένοι με το κοινό τους μέλλον μπορούν να παράγουν καταπληκτικά προϊόντα.

Κρίνεται απαραίτητο να αναδιοργανωθεί και να αναπτυχθεί η Γεωργία και η κτηνοτροφία στην Ελλάδα διότι η μείωση στην κτηνοτροφία έχει ως εξής:

1. Ο αριθμός των βοοειδών ΜΕΙΩΘΗΚΕ κατά 5,1% το 2016 σε σχέση με το 2009. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των βοοειδών ανήλθε σε 615.123 ζώα το 2016 έναντι 648.067 ζώων το 2009.
2. Ο αριθμός των προβάτων ΜΕΙΩΘΗΚΕ κατά 10,1% το 2016 σε σχέση με το 2009. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των προβάτων ανήλθε σε 8.227.631 ζώα το 2016 έναντι 9.156.821 ζώων το 2009.
3. Ο αριθμός των αιγών ΜΕΙΩΘΗΚΕ κατά 15,9 % το 2016 σε σχέση με το 2009. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των αιγοειδών ανήλθε σε 3.541.675 ζώα το 2016 έναντι 4.213.230 ζώων το 2009.
4. Ο αριθμός των χοίρων ΜΕΙΩΘΗΚΕ κατά 18,8 % το 2016 σε σχέση με το 2009. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των χοίρων ανήλθε σε 769.127 ζώα το 2016 έναντι 947.222 ζώων το 2009.
5. Ο αριθμός των πουλερικών ΜΕΙΩΘΗΚΕ κατά 17,4 % το 2016 σε σχέση με το 2009. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των πουλερικών ανήλθε σε 30.385.557 ζώα το 2016 έναντι 36.767.565 ζώων το 2009.

Αντίστοιχη μείωση υπήρξε στον αριθμό των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων της χώρας. Ο αριθμός των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων μειώθηκε κατά 13,4 % το 2016 σε σχέση με το 2009. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων ανήλθε σε 359.444 το 2016 έναντι 414.902 το 2009.

Η αρνητική τάση στην κτηνοτροφία συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.

Στρατηγικό σχέδιο κτηνοτροφίας

1. Προγράμματα νέων κτηνοτρόφων με άμεση τεχνική κατάρτιση (δηλαδή πριν ξεκινήσουν τις εγκαταστάσεις τους), πριμ νεοεισερχομένων κτηνοτρόφων 100.000 ευρώ ώστε να μπορέσουν να αγοράσουν ζωικό κεφάλαιο και να χτίσουν εγκαταστάσεις
2. Απαλλαγή φορολογικών και ασφαλιστικών εισφορών τα πρώτα 5 έτη για νέους αγρότες και κτηνοτρόφους (όπως ισχύει για κάθε startup επιχείρηση)
3. Δανειοδότηση εγγυημένη από το δημόσιο
4. Επιδοτούμενη έρευνα και άδεια οικοδομής/εγκατάστασης ώστε να μην επιβαρύνονται οι κτηνοτρόφοι με το κόστος που πολλές φορές ξεπερνάει τις 40.000 ευρώ αλλά και λόγω έλλειψης γνώσης μπορεί να μην είναι λειτουργική
5. Κτηνοτροφικά πάρκα με νερό ρεύμα και οικόπεδα όπου θα τηρούνται οι ελάχιστες αποστάσεις ανά μονάδα αποφυγής πανδημίας στα ζώα αντάξια των ευρωπαϊκών, με δρόμους ασφαλτοστρωμένους και συνθήκες ευνοϊκές για την μεταφορά ζωοτροφών αλλά και γάλακτος
6. Μονάδες βιοαερίου στα κτηνοτροφικά πάρκα ώστε να εκμεταλλεύονται τα απορρίμματα και τα κόπρανα από της κτηνοτροφικές μονάδες παράγοντας βιοαέριο για ενέργεια θέρμανση και βιολογικά φυσικά λιπάσματα
7. Σύνδεση παραγωγής με την επιστήμη ώστε να μορφώνονται οι κτηνοτρόφοι για νέες μεθόδους παραγωγής και κτηνοτροφία ακριβείας ώστε να μειώνεται το κόστος αλλά και το περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
8. Επιδοτούμενες θέσεις βοσκών ώστε να μπορεί να απασχολείται προσωπικό με μοναδική εργασία την βόσκηση (η βόσκηση των ζώων είναι μια πολύ απαιτητική εργασία που χρειάζεται πολλές ώρες δουλειάς σε δύσκολες συνθήκες, το καλοκαίρι η βόσκηση διαρκεί τουλάχιστον 8 ώρες), έτσι θα έχουμε στροφή από εντατικές σε ημιεντατικές εκτροφές.
9. Προγράμματα επιδότησης σε μορφές cluster και συνεργασίας ώστε να μην αγοράζει ο καθένας μια κομπίνα ή ένα μεγάλο τρακτέρ για καλλιέργειες αλλά να δημιουργηθούν συνεργατικά σχήματα όπως π.χ. Αγγλία ώστε να γίνονται οι εργασίες σε προσιτές τιμές χωρίς ο κτηνοτρόφος να αναγκάζεται να αγοράζει ακριβά μηχανήματα
10. Μετάβαση σε μορφές βιολογικής κτηνοτροφίας
11. Μετάβαση σε ημιεντατικές εκτροφές που συμβάλλουν στην διατήρηση του οικοσυστήματος
12. Επιπλέον επιδότηση σε νέους κτηνοτρόφους που θέλουν να ασχοληθούν με αγελαδοτροφία κρεατοπαραγωγής καθώς αυτήν την στιγμή εισάγουμε το 80% του κρέατος που καταναλώνουμε στην Ελλάδα με τεράστιο περιβαλλοντικό αποτύπωμα μεταφοράς προϊόντων ενώ μπορούμε να τα παράγουμε εδώ με μικρότερο αποτύπωμα.
13. Επιδότηση σε συνεταιρισμούς που θα ιδρύσουν τυροκομεία στα κτηνοτροφικά πάρκα καθώς το γάλα δεν θα χρειάζεται μεγάλες αποστάσεις μεταφοράς και τα υπολείμματα του τυροκομείου μπορούν να συμβάλλουν στις μονάδες βιοαερίου.
14. Αλλαγή του τρόπου απονομής δικαιωμάτων από την ΚΑΠ, αφού τα δικαιώματα είχαν κλειδώσει με αποτέλεσμα κτηνοτρόφοι που έχουν 300 ζώα να έχουν δικαιώματα για τα 100 γιατί με τόσα ξεκίνησαν, να δίνονται τα δικαιώματα βάση παραγωγής και μεγέθους εκτροφής.
15. Επιδότηση για ίδρυση μονάδων βιοαερίου σε περιοχές με μεγάλη χοιροτροφία και αγελαδοτροφία.
16. Διανομή κοινόχρηστων αγροτεμαχίων σε νέους αγρότες και κτηνοτρόφους.
17. Ενίσχυση της εξωστρέφειας με δημιουργία κρατικού φορέα έρευνας αγορών και ανταγωνιστικότητας αγροτικών προϊόντων και προώθησης των ελληνικών προϊόντων στις αγορές.
18. Ανάπτυξη με στοχευμένες επιδοτήσεις της βουβαλοτροφίας σε περιοχές με καλαμιώνες ώστε να υπάρχει φυσική διαχείριση καλαμώνων μειώνοντας έτσι τα σμήνη κουνουπιών σε κατοικημένες περιοχές με αποτέλεσμα να μην χρειάζεται να ραντίζουμε και να καταστρέφουμε τα τοπία και το οικοσύστημα των λιμνών.
19. Επαναφορά του χαρακτηρισμού «Φρέσκο Παστεριωμένο Γάλα» στις 5 ημέρες.
20. Παρασκευή γιαουρτιού μόνο από νωπό γάλα και ετικέτα γεωγραφικής ένδειξης για το ελληνικό γιαούρτι.

Ελληνική Γουνοποιία – Βιώσιμη Μετάβαση

Η γουνοποιία αποτελεί παραδοσιακή ενασχόληση στις περιοχές της Καστοριάς. Η αγορά της γούνας φθίνει διεθνώς λόγω κυρίως της ευαισθητοποίησης των καταναλωτών αναφορικά με τα δικαιώματα των ζώων.

Τίθεται επομένως το θέμα για την τοπική κοινωνία της βιώσιμης μετάβασης από μια αγορά που σβήνει σε μια εναλλακτική δραστηριότητα.

Η θέση μας για την ελληνική γουνοποιία είναι η δημιουργία σχεδίου ομαλής μετάβασης των ασχολούμενων με τη γουνοποιία σε άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες που μπορούν να αναπτυχθούν στις περιοχές ενδιαφέροντος.

Πρέπει να δοθεί διέξοδος στους επιχειρηματίες του κλάδου με κίνητρα επενδύσεων σε άλλες δραστηριότητες. Ενδεικτικά π.χ. εργοστάσιο μηλίτη και χυμού μήλου αφού η Καστοριά είναι η δεύτερη παραγωγική δύναμη στην χώρα στην παραγωγή μήλων ενώ δεν έχει καμία μεταποιητική μονάδα.

Στην συνέχεια θα μπορούσε να δημιουργηθεί άλλο εργοστάσιο πρώτων υλών όπως π.χ. παραγωγής γυάλινων μπουκαλιών για τον μηλίτη και τον χυμό κ.λπ.

Επίσης σημαντική διέξοδο μπορεί να αποτελέσει η κτηνοτροφία στην Καστοριά (με δεδομένο πως έχει κατοχυρωθεί πλέον η ελληνική κόκκινη φυλή Κρυσταλλοπηγής που αφορά μοσχάρια κρέατος). Η Καστοριά έχει την δυνατότητα να αυξήσει την εκτροφή που έχει αυτή την στιγμή, δίνοντας παράλληλα δουλειά στις πολλές μικρές επιχειρήσεις επεξεργασίας δέρματος που έχει η πόλη, ενισχύοντας έτσι τον υπό κατάρρευση κλάδο της παραγωγής ενδυμάτων.

Μελισσοκομία

Ο κλάδος της μελισσοκομίας είναι ένας από τους πιο δυναμικούς και ανερχόμενους στην Ελλάδα. Η ιδιαιτερότητα της παραγωγής και η ποιότητα του ελληνικού μελιού το καθιστούν ιδιαίτερα ανταγωνιστικό και θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερη προσοχή από την ελληνική Πολιτεία, προς όφελος και της εθνικής οικονομίας.

Ενδεικτικά, ως σημαντικότερα προβλήματα του κλάδου αναφέρονται οι εισαγωγές και οι ελληνοποιήσεις μελιού, το υψηλό κόστος παραγωγής, η ανεξέλεγκτη χρήση φυτοφαρμάκων και το απαρχαιωμένο πλαίσιο για την εγκατάσταση μελισσοκομείων και μελισσοσμηνών.

Προτείνουμε:

• Ανάπτυξη της μελισσοκομίας και δημιουργία σήματος Ελληνικού Μελιού με ελέγχους και πιστοποιήσεις της ανώτερης ποιότητας του Ελληνικού Μελιού.
• Ενίσχυση ειδικών κινήτρων με φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις σε νέους μελισσοκόμους,
• Ενίσχυση της επιδότησης αγοράς ειδικών μελισσοκομικών οχημάτων και μεταφοράς μελισσιών σε δύσκολα σημεία πρόσβασης και σε βιολογικές ζώνες ώστε να αναπτυχθεί το οικοσύστημα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
• Δημιουργία ελεγκτικού οργανισμού ποιότητας μελιού σε όλη την ΕΕ καθώς αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι για τον μήνα Νοέμβριο 77% του μελιού που πωλούνταν στα σούπερ μάρκετ της Αγγλίας ήταν νοθευμένο σύμφωνα με αναλύσεις που έγιναν στην Γερμανία.
• Να ληφθεί μέριμνα ώστε να συμπεριληφθεί η μελισσοκομία ισότιμα στους κλάδους αγροτικής παραγωγής και να συμπεριληφθεί στη διαμορφούμενη νέα ΚΑΠ.
• Να εκδοθεί η ΚΥΑ που εκκρεμεί εδώ και 17 έτη, όπως ορίζει ο Ν. 3208/2003, μετά από διαβούλευση με τους φορείς των μελισσοκόμων, λαμβάνοντας υπόψη τα νέα δεδομένα και τη νομοθεσία άλλων κρατών μελών της Ε.Ε.
• Να ληφθούν μέτρα για τη διευκόλυνση της εγκατάστασης μελισσοσμηνών και μελισσοκομείων σε τμήμα ευρύτερης δημοτικής ή δημόσιας έκτασης, χωρίς να απαιτείται η μίσθωση του συνόλου της έκτασης που είναι ασύμφορη και δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των μελισσοπαραγωγών.

Αλιεία – Ιχθυοκαλλιέργειες

Η αλιεία είναι το αρχαιότερο επάγγελμα στον ελλαδικό χώρο και η προσφορά της στην ελληνική οικονομία και διατροφή είναι αδιαμφισβήτητη. Η ανάγκη αειφόρας διαχείρισης των αλιευμάτων αλλά και η στήριξη αυτού του δύσκολου επαγγέλματος είναι από τις προτεραιότητες του ΜέΡΑ25.

Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο διότι:

• Παρέχει δυνατότητα εργασίας σε περιοχές, ιδιαίτερα σε μικρές νησιωτικές, όπου οι ευκαιρίες απασχόλησης είναι περιορισμένες.
• Αποτελεί κύρια πηγή εισοδήματος σε παράκτιες περιοχές, κυρίως εκεί όπου είναι και τα μεγαλύτερα αλιευτικά λιμάνια της χώρας.
• Στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας, προσφέρει δυνατότητες δραστηριοποίησης και αξιοποίησης εξειδικευμένου επιστημονικού και εργατικού δυναμικού.
• Προσφέρει έμμεσα ευκαιρίες απασχόλησης σε συναφείς με τον τομέα κλάδους, όπως βιομηχανίες κατασκευής, συντήρησης και εξοπλισμού σκαφών, κατασκευής και εξοπλισμού μονάδων υδατοκαλλιεργειών, εμπορίας, συντήρησης και μεταφοράς αλιευτικών προϊόντων, εξοπλισμού αλιευτικών λιμένων και επιχειρήσεων με υποστηρικτική δραστηριότητα.

Τα προβλήματα της παράκτιας αλιείας που πρέπει να λυθούν είναι:

• Ερασιτεχνική Αλιεία: Η υπεραλίευση αλλά και η εμπορία αλιευμάτων από τους ερασιτέχνες ψαράδες είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα του κλάδου. Απαιτείται νομοθεσία για την ερασιτεχνική αλιεία, στα πλαίσια όσων ισχύουν και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές μεσογειακές χώρες (όπως π.χ. στη Κύπρο), αλλά και αύξηση των ελέγχων και των προστίμων γι αυτούς που παραβιάζουν τους υπάρχοντες νόμους για την ποσότητα αλλά και την εμπορία.
• Αποζημιώσεις για ζημιές που προκαλούν τα κητοειδή (φώκιες, δελφίνια κλπ.) αλλά και οι λεσεψιανοί μετανάστες (λαγοκέφαλος, λεοντόψαρο) στα αλιευτικά τους εργαλεία αλλά και στα ίδια τα αλιεύματα. Αποζημιώσεις που προβλέπονται από την ΕΕ αλλά δεν υπάρχει ο ανάλογος μηχανισμός, αξιολόγησης και καταβολής, στη Ελλάδα!
• Η μη κατάργηση του αλιευτικού εργαλείου «γρίπος που σύρεται από σκάφος ή Βιτζότρατα (SB)» που προκαλεί ανεπανόρθωτες βλάβες στο φυσικό βυθό των θαλασσών, παρά την οδηγία της ΕΕ.
• Η γήρανση του αλιευτικού στόλου.
• Η αναγκαιότητα δημιουργίας Μητρώου Αλιέων.
• Η αναγκαιότητα επιμόρφωσης παλαιών αλλά και της εκπαίδευσης νέων αλιέων.

Στόχοι θαλάσσιας αλιείας πρέπει να είναι:

• Η αύξηση και βελτίωση της ποιότητας της αλιευτικής παραγωγής με γνώμονα την αειφορία των αλιευμάτων και της βιωσιμότητα του θαλάσσιου οικοσυστήματος και ειδικότερα η σταθερότητα και βελτίωση των ιχθυαποθεμάτων.
• Η μείωση του κόστους των αλιευτικών προϊόντων.
• Η βελτίωση των συνθηκών εργασίας.
• Προσέλκυση νέων αλιέων.
• Η υπό υγειονομικούς όρους διακίνηση και εμπορία των αλιευτικών προϊόντων.
• Ο εκσυγχρονισμός των ιχθυοσκαλών για την συντήρηση των αλιευμάτων σύμφωνα με τους όρους υγιεινής.
• Η εκπαίδευση των αλιέων.
• Δημιουργία σήματος προϊόντων παραδοσιακής αλιείας.
• Αυστηρός έλεγχος Ιχθυοκαλλιεργειών.
• Χρηματοδότηση για πραγματικές βιολογικές βιο-κυκλικές Ιχθυοκαλλιέργειες.

Αλιεία εσωτερικών υδάτων

Κύρια προβλήματα του τομέα αποτελούν:

• Η ανεπαρκής οργάνωση των επαγγελματικών φορέων.
• Οι συγκρουόμενες χρήσεις υδάτινων πόρων και η έλλειψη προγραμματισμού για την ανάπτυξη παράλληλων δραστηριοτήτων.
• Η κακή κυκλοφορία του νερού στις λιμνοθάλασσες
• Η αδυναμία αντιμετώπισης δυσμενών κλιματολογικών συνθηκών, λόγω έλλειψης έργων υποδομής
• Η ρύπανση των ιχθυοτρόφων υδάτων, λόγω απόρριψης αποβλήτων
• Η ανεπαρκής εκπαίδευση-επιμόρφωση των απασχολούμενων στον τομέα.
• Η ελλιπής έρευνα στον τομέα.

Θέσεις:

• Η κατασκευή, επέκταση, ο εκσυγχρονισμός και η μετεγκατάσταση μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας, με την δημιουργία βελτιωτικών έργων αξιοποίησης λιμνοθαλασσών και λοιπών εκμεταλλεύσεων, καθώς και έργων που ελαχιστοποιούν τις επιπτώσεις στο περιβάλλον.
• Ο καθορισμός προτεραιοτήτων χρήσης του νερού.
• Η υλοποίηση προγραμμάτων εμπλουτισμού σε λιμνοθάλασσες και λίμνες.
• Ο υγειονομικός έλεγχος μεταφερόμενου γόνου.
• Ο εκσυγχρονισμός μονάδων πάχυνσης και ιχθυογεννητικών σταθμών νέων και καλλιεργούμενων ειδών.
• Η δημιουργία ερευνητικών κέντρων για τον τομέα της υδατοκαλλιέργειας και την προώθηση νέας τεχνολογίας.