Από την 1/1/2019, οι συντάξεις θα υποστούν μειώσεις μέχρι και 18%. Στο παρόν θα εξετάσουμε το ρόλο που έπαιζαν οι συντάξεις στην μνημονιακή ελληνική κοινωνία.

Από το 2010 η ανεργία και η υποαπασχόληση στην Ελλάδα έχουν χτυπήσει κόκκινο. Απουσία ενός κοινωνικού πλαισίου ασφαλείας για τους 1,5εκ ανέργους, οι συντάξεις έπαιζαν ακριβώς αυτόν το ρόλο: του διχτυού ασφαλείας για όλους αυτούς τους ανθρώπους, κυρίως νέους.

Ελλείψει ενός κράτους πρόνοιας που θα συνέδραμε τους άνεργους και τους υποαπασχολούμενους, το φορτίο αυτό είχε κι έχει αναληφθεί από τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Το ΚΕΑ (Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης) που εισήχθει σχετικά πρόσφατα, καλύπτει πολύ μικρή μερίδα των ανθρώπων σε ανάγκη, προσφέροντας ελάχιστες παροχές.

Η περικοπή των συντάξεων από την 1/1/2019, θα τερματίσει αυτή τη λειτουργία των συντάξεων ως έμμεσο καταφύγιο των ανέργων. Και τότε τι; Τότε στην πράξη θα ενισχυθεί περισσότερο ο μνημονιακός στόχος της εσωτερικής υποτίμησης: οι νέοι που φυτοζωούσαν με το χαρτζιλίκι της γιαγιάς και του παππού, πρέπει τώρα να ζητιανέψουν στην αγορά για αυτό το χαρτζιλίκι. Σχηματικά, θα έχουμε μια μεγάλη μάζα ανθρώπων που θα ενταχθεί στην αγορά εργασίας  αναζητώντας να αναπληρώσει αυτό το χαρτζιλίκι, μειώνοντας περαιτέρω τους μισθούς.

Ως ΜέΡΑ25 θεωρούμε από τη μία την περικοπή των συντάξεων ως άλλη μια υφεσιακή πολιτική που θα μειώσει περαιτέρω τη ζήτηση στην ελληνική οικονομία και από την άλλη δεν μπορούμε να μη διακρίνουμε ακριβώς αυτή τη συνέπεια στην αγορά εργασίας.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.