Σε συνέντευξη στον Π. Τσίμα, ο Γιούνκερ χαρακτήρισε το Eurogroup «boys’ club». Αυτό το ευφυολόγημα αποκαλύπτει την ουσία του Eurogroup, διότι, όπως και τα boys’ clubs, έχει σκληρή δομή, που βασίζεται στην άρρητη προϋπόθεση ότι, για να γίνει κάποιος δεκτός στην ομάδα, πρέπει να είναι ένας από «τα παιδιά». Αν όχι, οφείλει να περάσει με επιτυχία όλα τα στάδια υποταγής στους άγραφους κανόνες του.
Αν αποτύχει, τότε ο νεόκοπος αποβάλλεται με τη ρετσινιά του γραφικού και προβληματικού, επειδή δεν είναι «one of us». Αυτό συνέβη στην περίπτωση του Βαρουφάκη, υπουργού Οικονομικών μιας «χώρας-παρία», που μπήκε στις αρχές του 2015 στο club του Eurogroup, ενώ καταφανώς δεν ήταν ένας από «τα παιδιά», δηλαδή πολιτικός καριέρας ή άνθρωπος των Βρυξελλών.
Εδώ όμως σταματούν οι ομοιότητες, εφόσον το Eurogroup, σε αντίθεση με άλλα clubs, αποφασίζει για τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων που δεν έχουν ιδέα πώς παίρνονται οι αποφάσεις και κυρίως τι λένε και πώς φέρονται οι δικοί τους εκλεγμένοι εκπρόσωποι.
Επειδή η έννοια της εθνικής κυριαρχίας έχει ξεχαστεί ή έχει ταυτιστεί με την Ακροδεξιά, η ανάθεση της λήψης αποφάσεων από τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. στις «Βρυξέλλες», και ειδικά στο πλέον αποφασιστικό αν και «άτυπο» όργανο, το Eurogroup, θεωρείται αυτονόητη και φυσική. Μα αυτός είναι ο κατά Αλτουσέρ ορισμός της κυρίαρχης ιδεολογίας, την οποία, εκτός από τον Βαρουφάκη, κανείς υπουργός Οικονομικών δεν αμφισβήτησε. Αντίθετα, ο αριστερόστροφος διάδοχός του σύντομα αποδείχτηκε το αγαπημένο παιδί του club.
Λοιπόν, το όργανο αυτό είναι «άτυπο», διότι, εντελώς μακιαβελικά, μπορούν μόνον έτσι να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα, δηλαδή η απουσία Πρακτικών, κάτι που απαιτείται ακόμα και από εξωραϊστικούς συλλόγους. Η σιωπή της Καμόρας όμως σπάει από τον Βαρουφάκη που ηχογραφεί τις 10ωρες συνεδρίες ως το απόλυτα ηθικό και δημοκρατικό του καθήκον προς την κυβέρνηση και τον λαό. Είναι μία πράξη ευθύνης και για τους λαούς της Ευρώπης, οι οποίοι ασφυκτιούν στο σκοτάδι που συνειδητά έχουν επιβάλει οι Βρυξέλλες.
Ομως γνωρίζουν ότι το κέντρο εξουσίας δεν είναι πλέον οι κυβερνήσεις τους, αλλά κάποια απόμακρη, πολυκεντρική, αδιαφανής υπερεθνική εξουσία που είναι αδύνατον να ελέγξουν επειδή οι λειτουργίες της είναι μη αναγνώσιμες. Αυτές εκλαμβάνονται, και σωστά, ως απαξιωτικές του Ευρωπαίου πολίτη και τελικά της βαθιάς του ανάγκης να έχει την [ψευδ]αίσθηση κάποιου ελέγχου στη ζωή του. Αυτά όμως έχουν οδηγήσει στην ακροδεξιά ιδεολογική διαπέραση του κοινωνικού σώματος στην Ευρώπη, ακόμα και αν αυτό δεν εκφράζεται πλήρως σε κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, κάτι ενδεχομένως πιο επικίνδυνο.
Το DiEM25, το πανευρωπαϊκό κόμμα που έχει ιδρύσει ο Βαρουφάκης, με το ΜέΡΑ25 εκλογικό του βραχίονα, είναι το μοναδικό εγχείρημα που απαντάει στην επέλαση της Ακροδεξιάς, με τη συγκρότηση μιας ευρωπαϊκής Διεθνούς για μία οικονομικά και κοινωνικά δίκαιη Ευρώπη. Βασικός πυλώνας του είναι η διαφάνεια και η θεσμοθέτησή της, επειδή αναγνωρίζει ότι η έλλειψή της στέλνει τους λαούς στην αγκαλιά της Λε Πεν και του Τζόνσον, που επαγγέλλονται την εθνική περιχαράκωση.
Επομένως, η δημοσίευση των κρυφών συνεδριών του Eurogroup την εποχή που παιζόταν η μοίρα της Ελλάδας είναι πράξη ανατρεπτική, όπως και τα WikiLeaks, για τα οποία ο Ασάνζ τιμωρείται απάνθρωπα από τις «προηγμένες» κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ. Στους λόγους για τους οποίους ο Βαρουφάκης αποφάσισε αυτήν την κίνηση τώρα έχει ο ίδιος εκτενώς αναφερθεί.
Σημασία έχει η ανάγκη να αποκατασταθεί η αλήθεια για το πώς η χώρα μας οδηγήθηκε στη λαιμητόμο του 3ου Μνημονίου. Ετσι θα κατανοήσουμε, π.χ., γιατί τελικά οι συντάκτες του απολογισμού του ΣΥΡΙΖΑ υιοθετούν τις δυσφημήσεις των Ντάιζελμπλουμ, Μ. Σχινά κ.λπ. για να αποτιμήσουν τον Βαρουφάκη, ενώ δεν διστάζουν να «χαντακώσουν» τη σχολαστικά επεξεργασμένη διαπραγματευτική τακτική του από το 2012, σε συμφωνία με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ όπου και οι ίδιοι ανήκαν.
Αυτό όμως που το USB θα καταδείξει είναι κάτι που μας συνδέει με τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς. Αντίθετα με το κυρίαρχο αφήγημα ότι η Ελλάδα είναι χώρα-παρίας, διότι δεν ανήκει στο club των ανεπτυγμένων της Δύσης και ποτέ δεν θα μπει αν δεν είναι υπάκουη, όλοι οι Ευρωπαίοι είναι παγιδευμένοι στην άγνοια. Και αυτό επειδή η Ε.Ε. έχει θεσμοθετήσει την αδιαφάνεια ως την πλέον αποτελεσματική στρατηγική εξουσίας. Αν δεν απαντηθεί αυτό, εν είδει αντάρτικου της αλήθειας, από μια αντίπαλη πολιτική που θα αποκαλύπτει τον τρόπο λήψης αποφάσεων της υπερεξουσίας, το αυγό του φιδιού ταχύτατα θα γεννήσει τέρατα.
Σίσσυ Βελισσαρίου, καθηγήτρια ΕΚΠΑ, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του DiEM25
Πηγή: efsyn.gr
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
