Ο τομέας της ναυτιλίας ήταν πάντα ένας από τους ιδιαίτερα αναπτυγμένους τομείς για την Ελλάδα, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Αποτελεί δε λόγω της γεωγραφικής ιδιομορφίας της χώρας, με τη μεγάλη νησιωτικότητα, έναν από τους σημαντικότερους κλάδους, καθώς σε αυτόν στηρίζεται μεγάλο μέρος του πληθυσμού για τις μεταφορές του, τη διασύνδεση με την ενδοχώρα, την υγεία του και την ψυχαγωγία του. Δυστυχώς, εξαιτίας συμφερόντων, νοοτροπιών και συγκεκριμένων πολιτικών που υιοθετούνταν διαχρονικά από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, ο τομέας της ναυτιλίας ποτέ δεν έπαιξε το ρόλο που θα μπορούσε, τόσο στο πλαίσιο της οικονομίας όσο και ως κοινωνικός αρωγός για την περιφερειακή ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας. Στο ΜέΡΑ25 θεωρούμε πως ζητήματα, όπως η εργοδοτική ασυδοσία των εφοπλιστών, η αναλογική με τα υπερκέρδη τους φορολογική τους συνεισφορά στον κρατικό προϋπολογισμό, η διασφάλιση των περιβαλλοντικών επιταγών και της υγιεινής και ασφάλειας των επιβατών και εργαζομένων, σε συνδυασμό με την ενίσχυση της ναυτικής εργασίας και τη δίκαιη μισθοδοσία των εργαζομένων είναι τα ζητήματα που θα πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστούν, μαζί επίσης με ζητήματα ασφάλισης και εκπαίδευσης των εργαζομένων. Οι προτάσεις ανά ενότητα έχουν ως ακολούθως:
1.1. Προσανατολισμός της ναυτιλιακής πολιτικής της χώρας μας στην κατεύθυνση της αύξησης της συνεισφοράς της ποντοπόρου ναυτιλίας στην εθνική οικονομία (δραστική μείωση των φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών και των ναυτιλιακών εταιριών, θεσμοθέτηση κατάλληλων «οργανικών συνθέσεων» σε Έλληνες ναυτεργάτες για τη σωστή λειτουργία, ασφάλεια και συντήρηση των πλοίων, εκσυγχρονισμός της ναυτικής νομοθεσίας κ.ά.)
1.2. Ισχυρή παρέμβαση της Ελλάδας σε μεσογειακά, ευρωπαϊκά και διεθνή φόρα για τη ναυτιλία, με σκοπό τον ανασχεδιασμό της πολιτικής για την ποντοπόρο ναυτιλία σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο (εξάλειψη των «σημαιών ευκαιρίας», αυστηροποίηση της κοινοτικής και διεθνούς νομοθεσίας για την ασφάλεια των πλοίων και για τη χρήση φιλικών για το περιβάλλον καυσίμων, προβολή της ποιότητας της ελληνικής σημαίας για την προσέλκυση εγγραφής πλοίων στη σημαία της πατρίδας μας).
2.1. Δημιουργία «Δημόσιου Φορέα Ακτοπλοΐας – Διασύνδεσης Νησιωτικής Ελλάδας» που θα διασφαλίζει το κοινωνικό αγαθό της απρόσκοπτης, ποιοτικής, έγκαιρης και ασφαλούς μεταφοράς ανθρώπων και εμπορευμάτων σε όλη τη νησιωτική επικράτεια καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους με προτεραιότητα στη διασύνδεση των νησιών που σήμερα αντιμετωπίζουν συνθήκες απομόνωσης, θα ενισχύσει τον εσωτερικό τουρισμό, και θα μετατρέψει τις ελληνικές θάλασσες σε δημόσιους εθνικούς δρόμους, λειτουργώντας ως θεματοφύλακας τόσο της επικοινωνίας και της ανάπτυξης/ευημερίας της νησιωτικής χώρας όσο και της εμπέδωσης της εθνικής ασφάλειας και της γεωπολιτικής ισχύος της πατρίδας μας.
2.2. Μεταφορικό ισοδύναμο, για την εξίσωση του κόστους μεταφοράς των κατοίκων, των εμπορευμάτων και των καυσίμων από την ηπειρωτική Ελλάδα σε νησί ή από νησί σε νησί, με το αντίστοιχο εκείνο κόστος μεταφοράς που ισχύει στην ηπειρωτική Ελλάδα για την ίδια χιλιομετρική απόσταση, το οποίο θα ισχύει για όλη την μεταβατική περίοδο μέχρι τη δημιουργία του Δημόσιου Ακτοπλοϊκού Φορέα.
2.3. Ακτοπλοϊκό δίκτυο με ταχύπλοα πλοία που θα παρέχουν πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη στα μικρά νησιά όλων των νησιωτικών συμπλεγμάτων, όπως στις Μικρές Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα, τα μικρά νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου κ.λπ.
2.4. Αλλαγή της νομοθεσίας για την ακτοπλοΐα στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ασφάλειας, της αξιοπλοΐας, της απασχόλησης (αλλαγή των περιορισμένων χειμερινών συνθέσεων στα ακτοπλοϊκά, αλλά και των οργανικών συνθέσεων ασφαλείας σε πλοία της γραμμής της Αδριατικής, λήψη μέτρων αντιστάθμισης του καμποτάζ στα κρουαζιερόπλοια με τη θέσπιση ενός ελάχιστου υποχρεωτικού ποσοστού απασχόλησης Ελλήνων ναυτεργατών ανά πλοίο, την τροφοδοσία τους από την Ελλάδα αλλά και τις επισκευές και συντηρήσεις τους σε ελλαδική ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, ίδρυση ειδικής υπηρεσίας προγραμματισμού, ελέγχου και διασφάλισης της ποιότητας των δημόσιων ακτοπλοϊκών υπηρεσιών, δημόσιος έλεγχος της ναυπηγικής-ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας κ.ά.).
2.5. Θέσπιση ενιαίου ΦΠΑ στο ναυλοσύμφωνο όλων των πλοίων που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στην ελληνική επικράτεια.
3.1. Κατασκευή επαρκών, σύγχρονων, λειτουργικών και υπό δημόσιο έλεγχο λιμενικών υποδομών, με σεβασμό στην αισθητική του τοπίου αλλά και την περιβαλλοντική προστασία, για την ελαχιστοποίηση των σημαντικών επιβαρύνσεων που προκαλούν στο περιβάλλον τόσο κατά την κατασκευή τους όσο και κατά τη λειτουργία τους.
3.2. Εκσυγχρονισμός των υπαρχόντων λιμενικών εγκαταστάσεων με βελτιωτικά έργα για την υποστήριξη των αναπτυξιακών δυνατοτήτων του κάθε τόπου.
3.3. Συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών των παραλιμένιων Δήμων στη διοίκηση των λιμανιών, στον πλούτο που παράγουν και στον έλεγχο της λειτουργίας τους.
3.4. Ανασύσταση της ανεξάρτητης Δημόσιας Αρχής Λιμένων και των εξαιρετικά σημαντικών λειτουργιών που επιτελούσε πριν καταργηθεί πραξικοπηματικά από την νυν κυβέρνηση (όπως ενδεικτικά και μόνο η διενέργεια ναυαγιαιρέσεων με μηδενικό κόστος για τον φορολογούμενο).
4. Ναυτεργασία – Ασφάλιση – Υγειονομική περίθαλψη – Εκπαίδευση
4.1. Αλλαγή της νομοθεσίας στην κατεύθυνση της προστασίας του ναυτικού επαγγέλματος και της αύξησης της απασχόλησης, μέσα από την αναθεώρηση της σχέσης εφοπλιστών-κράτους και την παροχή φορολογικών προνομίων ανάλογα με την αύξηση των θέσεων αξιοπρεπούς αμειβόμενης εργασίας σε Έλληνες ναυτικούς.
4.2. Ασφαλής εργασία με θεσμοθέτηση διατάξεων για κατάλληλες οργανικές/ειδικές συνθέσεις στα πλοία σε Έλληνες ναυτεργάτες, που να διασφαλίζουν τόσο τη σωστή λειτουργία και συντήρηση των πλοίων όσο και τις αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας των ναυτεργατών, και με παράλληλη ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχου και εποπτείας.
4.3. Εξορθολογισμός των συντάξεων των Ελλήνων ναυτικών στα ανάλογα επίπεδα των καταβληθέντων κρατήσεών τους (κρατήσεις που μάλιστα έχουν διατηρηθεί σε πολύ υψηλό επίπεδο παρά τις συνεχείς μειώσεις που έχουν υποστεί οι μισθοί και οι συντάξεις τους).
4.4. Εξάλειψη των παράλογων προϋποθέσεων για την επιδότηση των ανέργων ναυτικών, αύξηση της διάρκειας και του μεγέθους αυτής, και αναδιοργάνωση του ΓΕΝΕ (Γραφείο Ευρέσεως Ναυτικής Εργασίας) για την πάταξη των κυκλωμάτων μεσιτείας και δουλεμπορίας των άνεργων ναυτικών.
4.5. Ενίσχυση και στελέχωση των υπηρεσιών του ΝΑΤ (Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου), του Οίκου Ναύτου (Ταμείο Υγείας) και του ΕΦΚΑ, με την παράλληλη πρόνοια για τη διεκπεραίωση των συντάξεων των απόμαχων ναυτικών από ένα και μόνο Ταμείο (από την αρχή μέχρι το τέλος), ώστε να εξαλειφθούν οι πολύ μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή των συντάξεων αυτών (προσωρινής, κύριας, επικουρικής, αναβάθμισης κλπ).
4.6. Αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας με δημόσιο έλεγχο του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου (όπως π.χ. το Νοσοκομείο στον Χολαργό) και παύση της καταλήστευσής της (όπως έγινε ξανά προσφάτως με τη μεταβίβαση των παιδικών κατασκηνώσεων του Οίκου Ναύτη στον ΕΦΚΑ).
4.7. Εξίσωση των ΑΕΝ με τα ΑΕΙ. Αυτό θα συμβάλει σημαντικά και στην αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης στο σύνολό της.
4.8. Εκσυγχρονισμός, εκδημοκρατισμός, αναβάθμιση και αποστρατικοποίηση της δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης με τη στήριξη της υλικοτεχνικής υποδομής των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) και του Κέντρου Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού (ΚΕΣΕΝ), τη διεθνοποίηση των προγραμμάτων σπουδών ώστε να ανταποκρίνονται στις τεχνολογικές και επιστημονικές εξελίξεις του χώρου (σύγχρονη τεχνολογία πλοίων σε όλους τους τομείς της ναυτιλίας), τη δημιουργία σύγχρονης τεχνικής βιβλιοθήκης και τη διασφάλιση μόνιμου και έμπειρου εκπαιδευτικού προσωπικού στις Σχολές αυτές.
4.9. Κοινά μαθήματα και προσομοιώσεις για την αντιμετώπιση κρίσεων με κοινή επικοινωνία μεταξύ ΚΕΣΕΝ Πλοιάρχων και ΚΕΣΕΝ Μηχανικών.
5. Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή
5.1. Ενίσχυση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων του Λιμενικού Σώματος με επαρκές ανθρώπινο δυναμικό με κοινωνικό και ανθρωπιστικό προσανατολισμό, αλλά και με τη διασφάλιση επαρκούς, κατάλληλου και εκσυγχρονισμένου εξοπλισμού και αναλωσίμων, με ταυτόχρονη επιτελική στήριξη του Σώματος για τη διευκόλυνση της άσκησης του ουσιαστικού ελεγκτικού του ρόλου όσον αφορά στην ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, και την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
5.2. Δημοκρατικό πλαίσιο αξιοκρατικής οργάνωσης και λειτουργίας του Σώματος (εισαγωγή στο Λιμενικό Σώμα μέσω πανελλαδικών εξετάσεων, κρίσεις, προαγωγές και πλαίσιο μετατάξεων με κανόνες κ.λπ.).
5.3. Στελέχωση των εκτός ακτοφυλακής υπηρεσιών του Υπουργείου με πολιτικό προσωπικό που θα αναλάβει, αξιοποιώντας τη γνώση και την εμπειρία των στελεχών του Λιμενικού Σώματος, τις διοικητικές υπηρεσίες σχεδιασμού της ναυτιλιακής πολιτικής.
