Δεκαεννέα νεκροί, χιλιάδες τραυματίες, 7000 συλλήψεις, η χώρα κηρυγμένη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ο στρατός στους δρόμους να επιβάλλει την τάξη. Καλωσήρθατε στη Χιλή – το λαμπορατόριο των οικονομικών της προσφοράς, του εφαρμοσμένου νεοφιλελευθερισμού εδώ και 46 χρόνια, από την 11η Σεπτεμβρίου 1973, courtesy of general Augusto Pinochet Ugarte.
Οι τεράστιες διαδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα με αφορμή την αύξηση κατά 3% των εισητηρίων του μετρό, δεν έπεσαν ως κεραυνός εν αιθρία. Η κοινωνία της Χιλής βράζει εδώ και δεκαετίες. Κοντά μισός αιώνας νεοφιλελευθερισμού έχει παγιώσει στη χώρα μια ωρολογιακή κοινωνική βόμβα που την τροφοδοτούν με εκρηκτική ύλη δύο παράγοντες: η τεράστια ανισοκατανομή του εισοδήματος/πλούτου και η ανύπαρκτη κοινωνική κινητικότητα.
Η κατανομή του εισοδήματος μετριέται από τον συντελεστής Gini. Ένας μηδενικός συντελεστής Gini εκφράζει την τέλεια ισότητα, όπου όλοι έχουν το ίδιο εισόδημα, ενώ αντίθετα, συντελεστής Gini μιας μονάδας (ή 100%) εκφράζει τη μέγιστη ανισότητα μεταξύ των αξιών, όπου μόνο ένα άτομο έχει όλο το εισόδημα ή την κατανάλωση. Η Χιλή βρίσκεται στην πρώτη θέση μεταξύ των αναπτυγμένων χωρών με 0,49 – η Ελλάδα έχει 0,34, (είμαστε παράδεισος μπροστά στην οικονομικά φιλελεύθερη Χιλή κι ας λέει η τρόικα εσωτερικού που ομνύει στη Χιλή ότι είμαστε σοβιετία….)
Ο νεοφιλελευθερισμός παγίωσε την σκληρή ταξικότητα στη Χιλή – επιβεβαιώνοντας τις φωνές που εντοπίζουν ξεκάθαρα νεοφεουδαλικά χαρακτηριστικά στον νεοφιλελευθερισμό. Πλην της παγιωμένης τεράστιας ανισότητας των εισοδημάτων, η Χιλή απέτυχε και στη βασική υπόσχεση που ευαγγελίζεται ο νεοφιλελευθερισμός: την κοινωνική κινητικότητα. Το κοινωνικό στάτους κάθε νέου χιλιάνου, καθορίζεται πάνω από 50% από εκείνο της οικογένειάς του. Αυτό μας δείχνει ο Δείκτης της Διαγενεακής Ελαστικότητας των Εισοδημάτων, ο δείκτης μέτρησης της κοινωνικής κινητικότητας, της δυνατότητας δηλαδή να ανέλθεις κοινωνικά – το αμέρικαν ντρημ. O Δείκτης είναι στο 0,52 για τη νεοφιλελεύθερη Χιλή, με τις σοσιαλδημοκρατίες της Σκαδιναβίας, με το ισχυρό κοινωνικό κράτος και τις παροχές, να βρίσκονται στον αντίποδα, με κορυφαίο παράδειγμα τη Δανία όπου ο δείκτης μετράται στο 0,15. Όπως λέει κι ο Στίγκλιτς, “αν θες να ζήσεις το αμερικάνικο όνειρο, πήγαινε στη Δανία…”.
Η Χιλή αποτελεί αυτή τη στιγμή μια απεικόνιση από το μέλλον μας, από το τι σημαίνει νεοφιλελευθερισμός: τα δικαιώματα στην παιδεία, την υγεία και την πρόνοια να μετατρέπονται σε προνόμια που διαμεσολαβούνται από την αγορά για προσπόριση κέρδους, κατάσταση που οδηγεί νομοτελειακά στην παγίωση της πλέον σκληρής ταξικότητας, με διαρθρωμένες, απροσπέλαστες κάστες, εφόσον η κοινωνική κινητικότητα δεν υφίσταται. Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στη Χιλή είναι ένας βαθύτατα ταξικός πόλεμος αλλά και μια μάχη για το σύνολο της ανθρωπότητας. Οι μεριές είναι η πρόοδος ή η οπισθοχώρηση προς έναν καινούριο φεουδαλισμό.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
