Μπορεί ο ΔΗΣΥ να διατήρησε την ηγεμονική του θέση στο πολιτικό σκηνικό της Κύπρου μετά της βουλευτικές εκλογές της περασμένης Κυριακής, όμως αυτό συνέβη με απώλειες. Νέες πολιτικές δυνάμεις φαίνεται να εμφανίζονται στο προσκήνιο, εις βάρος του δικομματισμού. Μια συνολική αποτίμηση των κυπριακών εκλογών έκανε στο ‘Στίγμα της ΜέΡΑς” ο πολιτικός επιστήμονας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος Public Issue, Γιάννης Μαυρής:
Οι βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο σηματοδοτούν αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό, αφού αποτυπώνουν αρκετές ανακατατάξεις στο εκλογικό σώμα.
Ο ΔΗΣΥ, το παραδοσιακό κόμμα της δεξιάς του προέδρου Αναστασιάδη κέρδισε τις εκλογές, αν και με απώλειες, τόσο σε ποσοστά (27,8%), όσο και σε αριθμό ψήφων. Παρά το γεγονός ότι βρίσκεται για αρκετά χρόνια στην εξουσία, με σκάνδαλα διαφθοράς να τον ταλανίζουν, ο ΔΗΣΥ κατόρθωσε να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία.
Από την άλλη πλευρά, το κομμουνιστικό κόμμα ΑΚΕΛ υπέστη σοβαρή εκλογική ήττα, συγκεντρώνοντας ποσοστό (22,3%) που είναι το χαμηλότερο που έχει συγκεντρώσει στα χρόνια μετά την τουρκική εισβολή.
Προκαλεί πάντως ιδιαίτερη εντύπωση ότι παρατηρείται μια αποδυνάμωση των παραδοσιακών κομμάτων, προς όφελος άλλων μικρότερων. Όπως και στην Ελλάδα στα χρόνια πριν και μετά την κρίση, τα κόμματα του δικομματισμού στην Κύπρο (ΔΗΣΥ & ΑΚΕΛ) καταγράφουν ποσοστό γύρω στο 50%, που είναι το χαμηλότερο από το 1974 και μετά.
Από κει και πέρα, το παραδοσιακό κεντρώο κόμμα ΔΗΚΟ (11,3%) διατήρησε την κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση στα προηγούμενα επίπεδα, ενώ έκπληξη αποτέλεσε το ακροδεξιό ΕΛΑΜ (6,8%), που σχεδόν διπλασίασε τις ψήφους που έλαβε στις προηγούμενες εκλογές.
Από τη διάσπαση του ΔΗΚΟ προήλθε και το κόμμα ΕΔΕΚ (6,7%), το οποίο θα εκπροσωπείται στη νέα Βουλή, ενώ χαμηλότερα ακόμη βρίσκεται η σοσιαλιστική ΔΗΠΑ (6,1%).
Οι Οικολόγοι (4,4%), παρά την προεκλογική ευφορία λόγω των δημοσκοπήσεων που τους παρουσίαζαν σε άνοδο, δεν κατάφεραν να μετουσιώσουν σε ψήφους αυτήν την τάση που διαφαινόταν. Το έχουμε δει και σε άλλες περιπτώσεις: μια συμπάθεια που εκφράζεται προς ένα κόμμα στα γκάλοπ, δεν μεταφράζεται απαραίτητα σε ψήφους στην κάλπη.
Η διασπορά των ψήφων και σε μικρότερα κόμματα οδηγεί σε ένα πολυκομματικό κοινοβούλιο και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τις συμμαχίες που θα διαμορφωθούν στο σώμα για την ψήφιση των νόμων.
Επίσης, υπάρχει μια σειρά 6-7 κομμάτων που δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν το απαιτούμενο όριο για την είσοδο στη Βουλή, όμως συνολικά συγκέντρωσαν γύρω στο 15% των προτιμήσεων των ψηφοφόρων.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί η αποχή, η οποία τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Από 9% αποχή που είχαμε στις εκλογές του 2006, φτάσαμε πλέον σε επίπεδα της τάξης του 34%, καθιστώντας προφανές ότι ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος προκρίνει την αδιαφορία και την απάθεια. Μόνο στις προεδρικές εκλογές πλέον, που είναι βέβαια και οι πιο καθοριστικές για τη διακυβέρνηση της χώρας, υπάρχει σημαντική προσέλευση στις κάλπες.
Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
