Γιάνης Βαρουφάκης στα ΝΕΑ: Το Δημοψήφισμα Επτά Χρόνια Μετά

Αναδημοσιεύσεις
02 Ιούλ, 2022

Πρώτη φορά που πήρα στα χέρια μου γραπτές προτάσεις της τρόικας ήταν στις 25 Ιουνίου του 2015 στο Eurogroup εκείνης της ζοφερής ημέρας. Έως τότε, δεν μας είχαν δώσει ούτε μια σελίδα Α4! Διαβάζοντάς τις εν τάχει, και με τα μάτια όλου του Eurogroup πάνω μου, διαπίστωσα ότι πρότειναν πράγματα που ήταν αδύνατον να αποδεχθεί, όχι μόνο η ελληνική πλευρά, αλλά ούτε η Κριστίν Λαγκάρντ (Διευθύντρια του ΔΝΤ τότε) ή ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Μετά από πιεστικά μου ερωτήματα, και συζήτηση που διήρκησε ώρες, Λαγκάρντ και Σόιμπλε το παραδέχθηκαν: Οι προτάσεις που μου κατατέθηκαν ήταν τεχνικά προβληματικές. Μάλιστα, ο γερμανός υπουργός οικονομικών το δήλωσε ευθαρσώς: «Δεν πρόκειται να μεταφέρω τέτοιες προτάσεις στη Βουλή μου», είπε. [Μπορείτε να τους ακούσετε με τα αυτιά σας στο euroleaks.mera25.gr] Τότε ήταν που παρενέβη ο Πρόεδρος του Eurogroup, ο Γ. Ντάιζελμπλουμ, για να κλείσει βιαστικά την συζήτηση μ’ ένα τελεσίγραφο: «Αυτό ή τίποτα». Ήταν προφανές ότι είχε εντολή να μας εξωθήσει στο… τίποτα.

Επτά χρόνια αργότερα, το ευρύτερο ερώτημα είναι: Γιατί ένα μνημονιακό τελεσίγραφο που, και να το αποδεχόμασταν, δεν ήταν εφαρμόσιμο – όπως σωστά κατάλαβαν, και προς τιμήν τους παραδέχθηκαν, Λαγκάρντ και Σόιμπλε; Η απάντηση είναι απλή: Τα μνημόνια δεν ήταν σχεδιασμένα για να πετύχουν τους προβεβλημένους στόχους τους. Ο Τόμσεν, η Μέρκελ, ο Βίζερ κι η λοιπή παλιοπαρέα γνώριζαν εξ αρχής ότι, ακόμα κι αν όλες οι θεότητες, μαζί με σύσσωμο τον ελληνικό λαό, προσπαθούσαν να τα εφαρμόσουν κατά γράμμα, τα νούμερα δεν έβγαιναν. Όμως, δεν τους ενδιέφερε. Άλλος ήταν ο στόχος τους.

Το 1ο Μνημόνιο είχε ως κρυφό στόχο να στηριχθούν οι ανόητες, πτωχευμένες γαλλογερμανικές τράπεζες. Επετεύχθη πλήρως. Όμως, μέσα σ’ ένα χρόνο η «πιστωτική κάρτα» που χρησιμοποίησαν εξαντλήθηκε και χρειάστηκε το 2ο Μνημόνιο του 2012. Για να υπερψηφίσουν τα Κοινοβούλια, τους υποσχέθηκαν ότι θα είναι η τελευταία «πιστωτική κάρτα» που δίνεται στο ελληνικό κράτος – πως τον Δεκέμβρη του 2014 θα ολοκληρωνόταν το «πρόγραμμα» χωρίς να δοθεί και τρίτη. Ναι, αλλά αυτό ήταν αδύνατον χωρίς να κουρευτεί το χρέος των δύο πρώτων μνημονίων.

Να λοιπόν γιατί, αρνούμενοι να «κλείσουν» την τελική αξιολόγηση του 2ου Μνημονίου εξανάγκασαν τον Αντώνη Σαμαρά να πάει σε εκλογές. Να γιατί πέντε μήνες δεν διαπραγματεύονταν, αλλά ροκάνιζαν τον χρόνο. Να γιατί την 25η Ιουνίου μου παρουσίασαν μια πρόταση-μνημόνιο εντυπωσιακά πιο θνησιγενή ακόμα κι από το 1ο και το 2ο Μνημόνιο: Για να πούμε, αναγκαστικά, ΟΧΙ! Για να μας κλείσουν τις τράπεζες. Και να ρίξουν το φταίξιμο στην Αριστερά για το 3ο Μνημόνιο – για την τρίτη «πιστωτική κάρτα».

Την επόμενη μέρα εκείνου του Eurogroup, ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε ότι θα θέσει το τελεσίγραφο που έλαβα στην κρίση του λαού. Μπορεί ήδη να είχε διαρρηχθεί η μεταξύ μας σχέση, και να θέλαμε ο καθένας διαφορετική ετυμηγορία από τον λαό μας, όμως η απόφαση για διεξαγωγή Δημοψηφίσματος ήταν απολύτως ορθή.

Σκεφτείτε το: Η επίσημη Ευρώπη έθεσε την δημοκρατικά εκλεγμένη (αλλά μειοψηφούσα στο λαό) κυβέρνηση ενός χρεοκοπημένου κράτους προ στυγνού τελεσίγραφου. Τί ποιο σωστό και δημοκρατικό από να πει στο λαό: «Εσύ αποφασίζεις!» Ανεξάρτητα του αν πιστεύει κανείς ότι η ετυμηγορία έπρεπε να είναι ΝΑΙ ή ΟΧΙ, ήταν μια κορυφαία δημοκρατική στιγμή στην ελληνική, αλλά και την διεθνή, Πολιτική Ιστορία.

Από τη δική μου σκοπιά, το ΟΧΙ ήταν ο μόνος τρόπος να απελευθερωθεί η χώρα από την αποικία χρέους, οι επιχειρήσεις από τον 24% ΦΠΑ και τις χυδαίες προπληρωμές φόρου, οι πολίτες από την λεηλασία που ζει σήμερα στα χέρια των ολιγαρχών της ενέργειας, οι δανειολήπτες από τον τρόμο των αρπακτικών ταμείων – ακόμα κι αν χρειαζόταν να καταβάλουμε το βραχυχρόνιο κόστος ενός Grexit.

Το ότι ακυρώθηκε από τον κ. Τσίπρα το ίδιο βράδυ εκείνη η γενναία και σοφή ετυμηγορία, που προσέθεσε μια ακόμη ένδοξη σελίδα αγώνων του ελληνικού λαού για Δημοκρατία και κοινωνική προκοπή, καθήλωσε την Ελλάδα στην εντός του ευρώ μόνιμη αποτελμάτωση και παρακμή. Επί πλέον, επέτρεψε στην κα Μέρκελ (μέσω της γενικευμένης από-επένδυσης) να μεταλαμπαδεύσει από τη μικρή Ελλάδα σε ολόκληρη την Ευρώπη την αποτελμάτωση και την παρακμή – κάτι που βλέπουμε πλέον σήμερα αντικρύζοντας μια όλο και πιο κατακερματισμένη, διστακτική, αντιδραστική, ανήμπορη και παραπαίουσα Ευρώπη.

Γιάνης Βαρουφάκης

Δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ Σαββατοκύριακό την 2/7/2022

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.

Μετάβαση στο περιεχόμενο