Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Τσίπρα, που δεν είστε εδώ, ακούγοντας σας, εντυπωσιάζομαι όχι από την αντιπαράθεσή σας και την κακοφωνία που συνήθως παρακολουθούμε εδώ μεταξύ των δυο σας, αλλά από τη μεταξύ σας συμφωνία σε ένα θέμα. Ότι η κανονικότητα λίγο-πολύ είναι εδώ, επέστρεψε. Ο κ. Τσίπρας λέει ότι εκείνος την έφερε, εσείς λέτε «όχι δεν τη φέρατε εσείς, τη φέρνουμε εμείς». Δυστυχώς ούτε εκείνοι την έφεραν ούτε εσείς τη φέρνετε.

Οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποί μας εκεί έξω και κάποιοι που βρίσκονται εδώ μέσα -και θα ήθελα να χαιρετίσω εκ μέρους, φαντάζομαι, όλων μας τους εργαζόμενους από τα Λιπάσματα Καβάλας, από την Εθνική Τράπεζα, από την Τράπεζα Πειραιώς-, κουνάνε το κεφάλι ακούγοντάς μας εδώ σήμερα. Διότι αυτό που βιώνουν καθημερινά δεν είναι η επιστροφή της κανονικότητας, αλλά το τέλος και μάλιστα το μονιμοποιημένο τέλος της κανονικότητας.

Κύριε Μητσοτάκη, θα ήθελα να προσέξετε ένα παράδοξο, ένα στατιστικό στοιχείο το οποίο τουλάχιστον στη δική μου καριέρα ως οικονομολόγος δεν έχω ξαναδεί σε καμμία χώρα του κόσμου. Επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο χρόνο -το είπατε και εσείς, καλώς ή κακώς δεν θα μπω σε αυτό το θέμα- ανέβηκε ο κατώτατος μισθός και καταργήθηκε ο υπερκατώτατος μισθός, κάτι που αφορά περίπου εξακόσιες χιλιάδες συμπολίτες μας. Όπως διδάσκουμε σε όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου, όταν ανεβαίνει ο κατώτατος μισθός, αυτό, αν μη τι άλλο, θα συμπαρασύρει προς τα πάνω τον μέσο μισθό. Αυτό διδάσκουμε σε όλα τα πανεπιστήμια. Η χώρα μας είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο, όσο ξέρω εγώ και πραγματικά έκανα και μια μικρή έρευνα και δεν το έχω ξαναδεί σε άλλη χώρα, όπου σε μια περίοδο που το ΑΕΠ αυξάνεται -νωχελικά αλλά αυξάνεται- αυξάνεται ο κατώτατος μισθός και όμως σύμφωνα με τα στοιχεία της «ΕΡΓΑΝΗ», στην περίοδο αυτών των δώδεκα μηνών που αυξήθηκε ο κατώτατος μισθός, είχαμε μείωση του μέσου μισθού από 1.072 ευρώ σε 1.046 ευρώ. Έχει ενδιαφέρον, ας το σκεφτούμε αυτό. Για εμάς, στο ΜέΡΑ25, αυτό καταδεικνύει ένα πράγμα: Δεν υπάρχει κανονικότητα. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ την έφερε ούτε εσείς τι φέρνετε.

Το ερώτημα είναι γιατί. Πώς εξηγείται αυτό το φαινόμενο; Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο, επιστημονικά αν το δείτε. Αυξάνεται ο κατώτατος μισθός, ο μέσος πέφτει. Δύο είναι οι εξηγήσεις που θα μου επιτρέψετε να παρουσιάσω και νομίζω ότι έχουν άμεση σχέση με το θέμα της σημερινής μας συζήτησης, έχουν άμεση σχέση με τη ζωή των ανθρώπων εκεί έξω, των ανθρώπων της εργασίας.

Η πρώτη εξήγηση είναι ότι η αύξηση των εισοδημάτων, αυτή η μικρή, τα τελευταία χρόνια οφείλεται όχι σε κέρδη επιχειρηματικά, αλλά σε προσόδους. Και όπως γνωρίζουμε, η προσοδοφορία δεν διαχέεται, δεν έχει πολλαπλασιαστές στην οικονομία. Όταν τα σουπερμάρκετ καταφέρνουν να αισχροκερδούν εκμεταλλευόμενοι τους παραγωγούς, αυτή η διαφορά τιμής-κόστους δεν επενδύεται, δεν διαχέεται στην κοινωνία, δεν πηγαίνει στους παραγωγούς, δεν πηγαίνει στους καταναλωτές. Όταν έχουμε υπεραξίες ακινήτων είτε λόγω airbnb, που αυξάνονται τα ενοίκια, είτε λόγω πωλήσεων, αυτές οι υπεραξίες δεν διαχέονται, δεν επενδύονται, το ξέρουμε από την εποχή το Ντέιβιντ Ρικάρντο αυτό.

Η δεύτερη εξήγηση αφορά -και εδώ ερχόμαστε πιο πολύ στο σημερινό μας ζήτημα- στη ρευστοποιημένη εργασία, η οποία εξ ορισμού είναι αδύνατον να προστατευθεί.

Κύριε Πρωθυπουργέ, γνωρίζετε -είμαι σίγουρος- ότι πολυκαταστήματα, μεταλλεία, βιομηχανίες αντικαθιστούν αυτή τη στιγμή που μιλάμε μαζικά εργαζόμενους που αποχωρούν με ενοικιαζόμενους εργαζόμενους. Μπορεί και οι ενοικιαζόμενοι να είναι πλήρους απασχόλησης, αλλά οι συνθήκες δουλειάς τους είναι, θα έλεγα, τριτοκοσμικές. Όμως, δεν θα το πω, γιατί στον τρίτο κόσμο έχουμε μια σταδιακή βελτίωση της αγοράς εργασίας, αντίθετα με αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα.

Θα σας δώσω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, γιατί νομίζω ότι τα συγκεκριμένα παραδείγματα μας αγγίζουν πιο πολύ. Πριν δύο εβδομάδες, την 29η Ιανουαρίου, ενοικιαζόμενος εργαζόμενος στον ΟΤΕ, σε τεχνικό συνεργείο του ΟΤΕ, τραυματίστηκε σοβαρά μετά από πτώση, επειδή δεν υπήρχε δεύτερος ή τρίτος εργαζόμενος να δουλεύει μαζί του στο πλαίσιο των οικονομιών που έφερνε ο υπεργολάβος που τον νοίκιαζε τον συγκεκριμένο εργαζόμενο για να μπορέσει να μειοδοτήσει στον ΟΤΕ.

Όσον αφορά στις σχολικές καθαρίστριες, θα το πω άλλη μία φορά, έχει ξανακουστεί σήμερα στην Αίθουσα, εννέα χιλιάδες καθαρίστριες δουλεύουν με μίσθωση έργου, πληρώνονται ανά τρίμηνο ούτε καν μηνιαία από το ελληνικό δημόσιο, πληρώνονται με το κομμάτι ανάλογα με το πόσες αίθουσες καθαρίζουν, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά έπρεπε να ταξιδέψουν για να πάνε να τις καθαρίσουν.

Μια τέτοια βιοπαλαίστρια, στην Άμφισσα που ήμουνα τις προάλλες, μου είπε την προσωπική της ιστορία, όχι ακριβώς την προσωπική της ιστορία, αλλά μιας συναδέλφου της, η οποία έπαθε καρκίνο και για να μην απολυθεί από τον δήμο αναγκάζονταν όλες οι υπόλοιπες καθαρίστριες να δουλεύουν τις δικές της ώρες για να κρατήσει τη θέση εργασίας. Αυτό κάνει το ελληνικό δημόσιο, αυτό είναι η ρευστοποίηση της εργασίας. Δεν μπορούμε να μιλάμε για προστασία της εργασίας, όταν το ελληνικό δημόσιο δίνει το έναυσμα στον ιδιωτικό τομέα για να χρησιμοποιεί αυτές τις μεθόδους υπεργολαβίας.

Αλήθεια, με τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών τι θα κάνει ο κ. Σταϊκούρας, που δεν είναι σήμερα μαζί μας; Θα σταματήσουν να ζουν υπό καθεστώς ομηρίας ή θα συνεχίσετε αυτό που ξεκινήσατε το 2012, να τις ρευστοποιείται συνεχίζοντας το μνημονιακό παράδειγμα προς άλλους εργοδότες ιδίως του ιδιωτικού τομέα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η πραγματικότητα εκεί έξω αντίθετα με αυτά που λέμε εδώ σήμερα είναι ένας βρώμικος πόλεμος εναντίον της εργασίας που βρίσκεται σε εξέλιξη και έναν αντίστοιχο πόλεμο που αντιμετωπίζουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και οι νέες καινοτόμες επιχειρήσεις των νέων ανθρώπων, τα startups που δεν μπορούν να ορθοποδήσουν σε αυτή την χώρα.

Ο κατώτατος μισθός, που είναι το ζήτημα που ηγέρθη σήμερα λόγω των επίκαιρων ερωτήσεων από τον κ. Τσίπρα και από τον κ. Κουτσούμπα, είναι μόνο ένα εργαλείο, που από μόνο του όμως δεν προστατεύει καμμία εργασία, κανέναν εργαζόμενο.

Κύριε Πρωθυπουργέ, δεν είναι όλες οι επιχειρήσεις ίδιες στον καιρό του τέταρτου μνημονίου του κ. Τσίπρα, το οποίο εσείς σήμερα εφαρμόζετε ευλαβικά. Οι μικρομεσαίοι πεθαίνουν στη χώρα μας αυτή τη στιγμή. Οι μεγάλες επιχειρήσεις ταυτόχρονα προσοδοφορούν ασύστολα, γιατί δεν υπάρχει μια σοβαρή Επιτροπή Ανταγωνισμού να τις χειραγωγήσει. Οπότε, εμείς τι λέμε; Ναι, στην αύξηση του κατώτατου μισθού, μια και λέτε ότι το κοιτάτε και να περιμένουμε μέχρι τον Ιούνιο, Ιούλιο.

Παράλληλα, όμως, για τους μικρομεσαίους για να μπορέσουν να τον πληρώσουν και να μη μειώνουν τις ώρες εργασίας εικονικά, θα πρέπει να μειώσετε τον φορολογικό συντελεστή στο 15%, για τους μεσαίους στο 20%, να καταργήσετε την προπληρωμή φόρου, αλλά να κρατήσετε υψηλό φορολογικό συντελεστή για τις μεγάλες εταιρείες που προσοδοφορούν. Παράλληλα πρέπει υπάρξει φρένο, κατάργηση, στη ρευστοποίηση της εργασίας μέσω επινοικίασης.
Κύριε Πρωθυπουργέ, φαντάζομαι ότι κι εσείς -όπως και ο κ. Τσίπρας όταν ήταν εκείνος Πρωθυπουργός- θα κρυφτείτε πίσω από το ότι δεν θα συμφωνήσει η τρόικα με όλα αυτά. Θεωρώ ότι αυτό είναι πρόσχημα. Θεωρώ -και αυτό σας το λέω με εκτίμηση, και με σεβασμό, αλλά και ειλικρινά- ότι προσωπικά και ο κύκλος σας μέσα στη Νέα Δημοκρατία εκφράζεται κόντρα ακόμα και στην παράδοση της Νέας Δημοκρατίας στο μοντέλο McKenzie στους χώρους δουλειάς, στους χώρους επιχειρήσεων.

Το μοντέλο McKenzie αφορά την επιστημονική εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης εργασίας, που για παράδειγμα στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής εκσφενδόνισαν τη διαφορά μεταξύ του κατώτερου μισθού μιας μεγάλης επιχείρησης και του διευθυντικού μισθού από 20 προς 1 που ήταν στο 386 προς 1 σήμερα μέσα απ’ αυτές τις μεθόδους που εφαρμόζονται σήμερα και στην Ελλάδα.

Βέβαια, εδώ είναι Ελλάδα! Είναι μια φυλακή χρέους. Δεν αφήνετε καμμία κρίση να πάει χαμένη. Το βλέπουμε αυτό. Κρυπτόμενοι πίσω από την τρόικα, ουσιαστικά εξυπηρετείτε τα συμφέροντα τα οποία χωρίς να επενδύουν προσοδοφορούν, ρευστοποιώντας την εργασία, τους μικρομεσαίους, τις περιουσίες των πτωχευμένων Ελλήνων, ό,τι έχει μείνει όρθιο.

Όσο για τον κ. Τσίπρα -ο όποιος μίλησε προηγουμένως- σαν να μην κατάλαβε πότε την άρρηκτη σχέση χρέους και εργασιακών. Η πρώτη μας διαφωνία τότε το 2015 -όταν ήμασταν στην ίδια κυβέρνηση- αφορούσε ακριβώς αυτό. Θυμάμαι να λέει ότι θα δώσουμε στους δανειστές τα πλεονάσματα, για να πάρουμε τα εργασιακά. Πρόκειται για στοιχειώδες σφάλμα. Τότε -βλέπετε- θεωρούσα ότι απλά ήταν σφάλμα. Σήμερα, γνωρίζω καλύτερα. Επρόκειτο για πολιτική επιλογή, που οδήγησε εξ επί τούτου στη σημερινή ζοφερή κατάσταση την οποία, ελέω Νέας Δημοκρατίας σήμερα, εκμεταλλεύεται το πιο παρασιτικό μέρος της ολιγαρχίας για να πλουτίζει.

Άκουσα τον Αλέξη Τσίπρα προχθές να λέει -και ήταν πρωτοσέλιδο στην «ΑΥΓΗ»-…
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Πότε ακριβώς σας είπε ο κ. Τσίπρας αυτό το deal;
ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ (Γραμματέας του ΜέΡΑ25): Το 2015. Ξέρετε πολύ καλά ότι ήμουν πολύ λίγους μήνες στην κυβέρνηση. Αν διαβάσετε το βιβλίο μου, θα δείτε ότι υπάρχει και συγκεκριμένη ημερομηνία.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (Πρόεδρος της Κυβέρνησης): Στην ταινία υπάρχει;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΜΥΡΑΣ: Ο κ. Τσακαλώτος τι έλεγε γι’ αυτό το θέμα;
ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ (Γραμματέας του ΜέΡΑ25): Γιατί δεν τον ρωτάτε; Εγώ ξέρω τι λέει, γιατί μαζί τα λέγαμε. Εσείς πρέπει να τον ρωτήσετε για να μάθετε κι εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ (Κωνσταντίνος Τασούλας): Το βιβλίο βρίσκεται στην βιβλιοθήκη στον δεύτερο όροφο!
ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ (Γραμματέας του ΜέΡΑ25): Άκουσα τον κ. Τσίπρα και είδα πρωτοσέλιδο προχθές -αν δεν κάνω λάθος- στην «ΑΥΓΗ» να λέει: «Μαζί για την προστασία της πρώτης κατοικίας», όπως σήμερα λέτε να προστατεύσουμε την εργασία, αυξάνοντας το κατώτατο μισθό. Και βέβαια να προστατευτεί η στέγη πάνω από τα κεφάλια των ανθρώπων μας. Και βέβαια να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός.

Όμως, κύριοι και κυρίες του ΣΥΡΙΖΑ, καμμία προστασία της εργασίας δεν θα είναι ουσιαστική, αν δεν καταργηθεί η ενοικίαση εργαζομένων και δεν μειωθεί δραστικά η φορολογία των μικρομεσαίων και δεν υπάρξουν πραγματικές υποχρεωτικές κλαδικές συμβάσεις και όχι αυτό το οποίο εσείς φέρατε ως φύλλο συκής για το γεγονός ότι δεν φέρατε κλαδικές συμβάσεις.

Όσον αφορά την πρώτη κατοικία, καμμία προστασία της δεν θα είναι εφικτή, όταν τα κόκκινα δάνεια πωλούνται σε αγοραστές που δεν θα τα αγοράσουν, παρά μόνο εάν μαζί με τα κόκκινα δάνεια αγοράσουν και το δικαίωμα να βγάζουν τα ακίνητα στο σφυρί.

Ποια μνημονιακή κυβέρνηση κρυπτόμενη πίσω από το τι θα πει η τρόικα, άφησε την ενοικίαση των εργαζομένων να γίνει κανόνας και υπερφορολόγησε τους μικρομεσαίους; Ποια κυβέρνηση έστρωσε το χαλί στον σημερινό Πρωθυπουργό να εφαρμόσει τη φιλοσοφία McKenzie στο έπακρο; Δυστυχώς, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Και ποιος ήταν που εκκίνησε την πώληση των κόκκινων δανείων, αποδεχόμενος ουσιαστικά τη φιλοσοφία του Ηρακλή; Η δική σας Κυβέρνηση!
Είναι δυνατόν να ζητάτε σήμερα προστασία της πρώτης κατοικίας, όταν μέχρι χτες δρομολογούσατε την πώληση των κόκκινων δανείων και των υποθηκών που αυτά έφεραν; Είναι δυνατόν να μην έχετε καταλάβει ότι ο μόνος τρόπος για να προστατευτεί η πρώτη κατοικία είναι να σταματήσουν οι πωλήσεις;

Συνάδελφοι, του ΚΚΕ έχετε δίκιο. Στην επιστολή που μου έστειλε ο κ. Κουτσούμπας πολύ σωστά είπε ότι το ζητούμενο είναι ποιος στο βάθος αυτής της δεκαετούς κρίσης θα επωμιστεί τις τραπεζικές ζημιές. Αυτό είναι το ερώτημα.

Έως τώρα μόνο οι λαοί, ιδίως της καπιταλιστικής δύσης, επωμίζονταν τις τραπεζικές ζημίες, στην Αμερική, στη Βαρκελώνη, εδώ στην Ελλάδα με τον λαό μας να έχει φορτωθεί ποσοστιαία το μεγαλύτερο βάρος των τραπεζικών ζημιών υπέρ της διεθνούς των τραπεζιτών.

Όμως, υπάρχει μια διάσταση που δεν αναφέρετε, φίλοι του ΚΚΕ, τις μεγάλες υπεραξίες, τα μεγάλα κέρδη. Αυτό το είπε και ο Πρωθυπουργός θριαμβευτικά, ότι αυξάνονται οι τιμές των ακινήτων και είναι αλήθεια αυτό. Το ερώτημα είναι ποιος θα καρπωθεί την αύξηση αυτών των υπεραξιών. Θα καρπωθεί την αύξηση αυτών των υπεραξιών ο ελληνικός λαός και η ελληνική οικονομία ή τα αρπακτικά ταμεία που θα αποσπάσουν αυτές τις υπεραξίες και θα τις εξάγουν στους φορολογικούς παραδείσους όπου φωλιάζουν;

Όπως, καλά ξέρετε, φίλοι του ΚΚΕ, το σύστημα έχει εργαλεία που αν θέλει τα χρησιμοποιεί για να αλλάξει τη διανομή των προσόδων και των ζημιών. Εμείς στο ΜέΡΑ25 προτείνουμε συγκεκριμένο τρόπο, να χρησιμοποιηθούν αυτά τα συστημικά εργαλεία υπέρ των πολλών, κρατώντας τις νέες υπεραξίες των ακινήτων εδώ στην Ελλάδα χωρίς ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Γιατί να μην συντονιστούμε, γιατί να μην πιέσουμε σε αυτή την κατεύθυνση;

Ξέρετε, δεν έχουμε καμμία αυταπάτη. Το σύστημα θα κάνει τα πάντα για να μην μας επιτρέψει να χρησιμοποιήσουμε τα εργαλεία του υπέρ των πολλών. Όμως, η ανάδειξη απλά και μόνο, και αυτή και μόνη, πως τα εργαλεία του συστήματος θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εύκολα υπέρ των αδύναμων ακόμη και σε αυτό το ολιγαρχικό σύστημα, ακόμα και εντός των κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά το σύστημα αρνείται να το κάνει, είναι για μας, για το ΜέΡΑ25, μια πράξη βαθιά προοδευτική, επαναστατική, θα έλεγα.

Κυρίες και κύριοι της Συμπολίτευσης, προχθές ο Υπουργός Οικονομικών σας εν τη απουσία μου για άλλη μια φορά αναφέρθηκε στο «κόστος Βαρουφάκη» και μάλιστα είπε κάτι συγκεκριμένο: Ότι 40 δισεκατομμύρια ευρώ, λέει, των κόκκινων δανείων οφείλονταν σε εκείνο το πεντάμηνο. Δεν τόλμησε να το πει μπροστά μου, γιατί ήξερε ότι θα διαψευστεί για άλλη μια φορά. Τα 40 δισεκατομμύρια στα οποία αναφέρετε ήταν χρήματα που εσείς φορτώσατε στους πολίτες, τα ρίξατε στο βαρέλι δίχως πάτο των χρεοκοπημένων τραπεζών στην απέλπιδα προσπάθειά σας να κρατήσετε όρθιους όχι τις τράπεζες, αλλά τους τραπεζίτες.

Ρίξατε τη χώρα στα βράχια με το αποτυχημένο δεύτερο μνημόνιο, το οποίο ποτέ δεν καταφέρατε να ολοκληρώσετε, γιατί δεν μπορούσε να ολοκληρωθεί. Χαρίσατε στους τραπεζίτες θησαυρούς την ώρα που οι τράπεζες βούλιαζαν στα κόκκινα δάνεια που δημιουργούσε η μνημονιακή ύφεση που εσείς φέρατε. Και μαζί με τους συνενόχους σας «Ντάισελμπλουμ και σια» λοιδορούσατε εκείνους που πάλευαν να σταματήσουν τον φαύλο κύκλο, αυτόν που εσείς ενισχύατε.

Κατανοώ ότι δεν ανέχεστε ακόμη και τη θύμηση εκείνου του πενταμήνου που ο λαός απελευθερώθηκε, έστω και για λίγο, από την επιθετική ανεπάρκεια τόσο τη δική σας όσο και των τροϊκανών.

Διαπιστώνω, δυστυχώς, φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ούτε και εσείς αντέχετε την υπενθύμιση εκείνης της περιόδου, εκείνης της μεγαλειώδους στιγμής στην ευρωπαϊκή ιστορία. Δεν αξίζει στις σημερινές δύσκολες στιγμές για τους συνανθρώπους μας να παραμείνουμε στο παρελθόν.

Μια κουβέντα μόνο: Διαβάζοντας το σχέδιο του απολογισμού σας, που θα συζητήσετε το Σαββατοκύριακο, ο καλόπιστος αναγνώστης εξάγει μόνο ένα συμπέρασμα: Έχετε υποχρέωση, εάν συμφωνείτε με αυτό το σχέδιο του απολογισμού, να ζητήσετε επισήμως ένα μεγάλο συγγνώμη πρώτα στον Γιώργο Παπανδρέου και μετά στον Αντώνη Σαμαρά. Η ανάλυσή σας των επιλογών που έχουν οι κυβερνήσεις εν καιρώ μνηνονίων δεν διαφέρει ούτε ένα χιλιοστό από εκείνη του κ. Παπανδρέου και του κ. Σαμαρά. Τους χρωστάτε μία συγγνώμη.

Εμείς δεν θα ζητήσουμε συγγνώμη, γιατί εμείς διατηρούμε την ίδια ανάλυση που είχαμε και πριν, τις ίδιες θέσεις. Είναι η ανάλυση, είναι οι θέσεις που σήμερα εξηγούν, τουλάχιστον στο δικό μας το μυαλό, γιατί χωρίς ρήξη με τη ρευστοποίηση της εργασίας, χωρίς ρήξη με τις πωλήσεις των κόκκινων δανείων στα ταμεία, όποιος μιλά για προστασία της πρώτης κατοικίας ή για προστασία της εργασίας απλά ψεύδεται εκουσίως ή στην καλύτερη περίπτωση ακουσίως.

Παρ’ όλα αυτά -και εδώ κλείνω, κύριε Πρόεδρε- επειδή οι άνθρωποι εκεί έξω δεν ενδιαφέρονται ούτε για τον Μητσοτάκη, ούτε για τον Τσίπρα, ούτε για τον Βαρουφάκη, οι άνθρωποι εκεί έξω υποφέρουν, εμείς είμαστε διατεθειμένοι να κάτσουμε γύρω από ένα τραπέζι συναινετικά να μιλήσουμε για πραγματικές λύσεις, για τα προαπαιτούμενα της πραγματικής προστασίας της εργασίας, της πραγματικής προστασίας της πρώτης κατοικίας.

Και να διαφωνήσουμε, δεν πειράζει. Τουλάχιστον, να τοποθετηθούν όλοι καθαρά σε τρία βασικά ερωτήματα. Πρώτον, καθιστά εικονικούς τους κατώτατους μισθούς η ενοικιαζόμενη εργασία, ναι ή όχι; Αναιρεί την ουσιαστική προστασία της πρώτης κατοικίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων η πώληση των κόκκινων δανείων, ναι ή όχι;
Τι προέχει, κύριε Πρωθυπουργέ; Το να μείνουν οι υπεραξίες της αγοράς ακινήτων που τώρα ανεβαίνει στην Ελλάδα ή να τις βγάλουν τα funds στο εξωτερικό;

Εμείς πραγματικά δεν τρέφουμε αυταπάτες. Είμαστε έτοιμοι για τον διάλογο, τον επιζητούμε, προσκαλούμε όλους σας σε αυτόν. Παράλληλα, όμως, είμαστε ακόμη πιο έτοιμοι να αντισταθούμε στη ρευστοποίηση των σπιτιών των μικρομεσαίων της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, να αντισταθούμε στην επιτάχυνση της ρευστοποίησης της εργασίας, να σταθούμε στο πλάι των εργαζομένων, στο πλάι των νέων επιχειρηματιών που έχουν δυνατότητες να εξάγουν μεγάλες υπεραξίες, όχι εκμεταλλευόμενοι την εργασία, αλλά εκμεταλλευόμενοι την ίδια τους την εφευρετικότητα, εφόσον το μνημονιακό παμφάγο κράτος τούς αφήσει να το κάνουν.

Κακά τα ψέματα, κυρίες και κύριοι, η εργασία σήμερα δεν δουλεύει, καταρρακώνεται. Οι εργαζόμενοι ρευστοποιούνται μαζί με την περιουσία τους, τόσο την ιδιωτική, όσο και την δημόσια. Ρευστοποιούνται ακόμη και σωματικά.

Την ίδια ώρα, εδώ στη Βουλή, σε αυτή την Αίθουσα, συνεχίζονται οι μνημονιακές δικομματικές κοκορομαχίες. Έτσι, μαζί με την εργασία, μαζί με τα σπίτια και το βιός των βιοπαλαιστών, μαζί με τις επιχειρήσεις νέων με καινοτόμες εν δυνάμει κερδοφόρες χρήσιμες ιδέες, εδώ μέσα απαξιώνεται και η δημοκρατία.

Εμείς, το ΜέΡΑ25 θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί αυτό το Βήμα, καλώντας όλους σε πραγματικό διάλογο επί των πραγματικών προβλημάτων των ανθρώπων μας εκεί έξω. Παράλληλα, εκεί έξω θα σταθούμε στο πλάι των θυμάτων του τέλους της κανονικότητας.

Σας ευχαριστώ.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.