Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε,
Κύριε Υπουργέ, κύριε Γενικέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Δυστυχώς, ζούμε σε μια χώρα όπου πολλές φορές έχουν σημειωθεί ζημιές, έχουμε ταλαιπωρηθεί, έχουμε θρηνήσει ακόμη και θύματα εξαιτίας μιας φυσικής καταστροφής, ενός σεισμού, μιας έντονης χιονόπτωσης, μιας καταιγίδας.
Εξάλλου, θυμόμαστε όλοι τι συνέβη λίγο πριν την Πρωτοχρονιά στην Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας εξαιτίας της κακοκαιρίας και των κακών χειρισμών, όταν η Τροχαία διέκοψε την κυκλοφορία και στα δύο ρεύματα εξαιτίας της έντονης χιονόπτωσης. Το αποτέλεσμα ήταν μεγάλες ουρές και εκατοντάδες ακινητοποιημένα αυτοκίνητα για ώρες με έναν κεντρικό οδικό άξονα της χώρας να έχει παραλύσει.
Αυτό το χάος που προκλήθηκε από τον ολέθριο συνδυασμό κακοκαιρίας, κακής διαχείρισης και έλλειψης συντονισμού από πλευράς αρμοδίων, ακολούθησε η αντικατάσταση από τον κύριο Χρυσοχοΐδη, τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, του Διοικητή του Δεύτερου Τμήματος των Αυτοκινητοδρόμων Αττικής για λάθη και παραλείψεις της Τροχαίας, όπως και οι ανακοινώσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών πως θα έκανε ό,τι μπορούσε για να παραμείνει ανοικτό το εθνικό οδικό δίκτυο της χώρας.
Τέτοια σκηνικά, δυστυχώς, έχουμε ζήσει πολλά, ιδίως όταν καιρικά φαινόμενα, που είναι ανοίκεια στο κλίμα της χώρας μας, κάνουν την εμφάνισή τους και χαρακτηρίζονται ακραία-μάλιστα τους δίνουμε και πολύ ευφάνταστα ονόματα κάθε φορά και περιμένω να δω τι όνομα θα έχει αυτό το καιρικό φαινόμενο που περιμένουμε τις επόμενες μέρες, με χιονοπτώσεις στην Αττική-κυρίως επειδή ο κρατικός μηχανισμός εμφανίζεται απροετοίμαστος και ανίκανος να ανταποκριθεί με ταχύτητα και επάρκεια.
Δεν μπορεί επ’ ουδενί κανείς μας να ξεχάσει την τραγική πυρκαγιά στο Μάτι, αλλά και όλες τις προηγούμενες, καθώς και τις πλημμύρες της Μάνδρας. Η συγκεκριμένη πυρκαγιά στο Μάτι στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 100 συνανθρώπους μας, ακριβώς λόγω του συνδυασμού ενός ακραίου φαινομένου και του ανεπαρκούς συντονισμού λόγω άγνοιας, πανικού ή κακής απόφασης.
Για την αντιμετώπιση μεγάλων φυσικών ή διοικητικών κρίσεων επιβάλλεται να υπάρχει συστηματική προετοιμασία, εκπαίδευση, αλλά και εγρήγορση όλου του κρατικού μηχανισμού, αλλά και των πολιτών, ακολουθώντας τις πλέον πρόσφατες διεπιστημονικές προσεγγίσεις και αξιοποιώντας, όχι μόνο τις γνώσεις εξειδικευμένου επιστημονικού δυναμικού, αλλά και τα εμπειρικά δεδομένα, ώστε να μπορούμε να αντεπεξερχόμαστε στις απαιτήσεις των προβλημάτων σε κάθε επίπεδο διοίκησης και τομέα δραστηριότητας.
Τέλος, σε επίπεδο συντονισμού απαιτείται κυρίως αλλαγή αντιλήψεων περί αρμοδιοτήτων και τεχνητών διαχωριστικών γραμμών μεταξύ φορέων.
Με γνώμονα όλα τα παραπάνω, σταθήκαμε στο παρόν νομοσχέδιο με μεγάλη προσοχή, γιατί πρέπει, επιτέλους, να στηθεί ένας επαρκής μηχανισμός που θα προστατεύσει τους πολίτες αποτελεσματικά, ώστε να μην έχουμε ξανά θύματα ούτε ταλαιπωρία λόγω κακού καιρού και λανθασμένων χειρισμών.
Όμως, δυστυχώς, παρατηρούμε με μια πρώτη ματιά πως το υπό συζήτηση νομοθέτημα αποτυγχάνει εκ προοιμίου να εκπληρώσει τον στόχο του και αυτό για πολλούς λόγους.
Κατ’ αρχήν, έχουμε στα χέρια μας ένα ακόμα ογκωδέστατο νομοσχέδιο πολλών εκατοντάδων σελίδων-επτακοσίων τριάντα δύο, αν δεν κάνω λάθος, αν βάλουμε τις καταργούμενες και όλες τις εκθέσεις-το οποίο καταπατά όλες τις αρχές καλής νομοθέτησης, που από την αρχή και με σχετικό νομοσχέδιο ευαγγελίζεται η κυβέρνηση.
Το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου απαρτίζεται από 190 άρθρα, παντρεύοντας σημαντικότατα θέματα που θα έπρεπε να έρθουν χωριστά: την πολιτική προστασία, εργασιακά θέματα του Πυροσβεστικού Σώματος, τη μετεγκατάσταση των φυλακών Κορυδαλλού και πολλά άλλα, με αποτέλεσμα να μην έχουμε ούτε τον επαρκή χρόνο για να τα συζητήσουμε παρά τις τέσσερις συνεδριάσεις της Επιτροπής-τρεις για να είμαστε ακριβείς, γιατί η δεύτερη είναι η ακρόαση των φορέων-ούτε την ανατροφοδότηση από άλλες αρμόδιες επιτροπές του Κοινοβουλίου, που θα είχαν να προσφέρουν τη δική τους ματιά πάνω σε θέματα που άπτονται των δικών τους αρμοδιοτήτων, όπως για παράδειγμα, της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων, για το κομμάτι που αφορά τα εργασιακά θέματα του Πυροσβεστικού.
Το υπό συζήτηση σχέδιο νόμου αποτελείται από τέσσερα μέρη:
Στο Μέρος Α’ περιγράφεται η σύσταση του εν λόγω Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας. Έχουμε τον ορισμό των επιχειρησιακών μονάδων και των υποστηρικτικών υπηρεσιών και τη στρατηγική διαχείρισης καταστροφών. Επίσης, προσδιορίζονται οι αρμοδιότητες και η αποστολή της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας και οι υποχρεώσεις των εμπλεκόμενων φορέων σε μια φυσική καταστροφή.
Το Μέρος Β’, σύμφωνα με τα προλεγόμενα στην αιτιολογική έκθεση, αποσκοπεί στο να ρυθμίσει και να επανακαθορίσει θέματα που αφορούν την αποστολή, τη δράση, τις προϋποθέσεις ένταξης και διαγραφής, την εκπαίδευση, την αξιολόγηση κ.λπ. των εθελοντών, εθελοντικών οργανώσεων και ΜΚΟ.
Με το Μέρος Γ’ επιχειρείται λεπτομερέστατα η «βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της παραγωγικότητας της διοικητικής και επιχειρησιακής λειτουργίας του Πυροσβεστικού Σώματος», ενώ στο δεύτερο περιλαμβάνονται οι λοιπές διατάξεις. Πρόκειται για μια σειρά ρυθμίσεων που αφορούν τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής, τη μετεγκατάσταση των φυλακών Κορυδαλλού, αναθέσεις υπηρεσιών χωρίς προκήρυξη, την τροποποίηση αρμοδιοτήτων του Συνηγόρου του Πολίτη και τη δημιουργία Χώρων Εποπτευόμενης Χρήσης ναρκωτικών ουσιών.
Σε γενικές γραμμές, το νομοθέτημα φαίνεται να επιχειρεί την οικοδόμηση ενός τεράστιου γραφειοκρατικού μηχανισμού διαχείρισης κρίσεων που μάλλον –το είπαν και άλλοι συνάδελφοι σήμερα, φαντάζομαι θα το ακούσουμε και στη συνέχεια της συνεδρίασης-δημιουργεί νέα προβλήματα και επιτείνει ήδη υφιστάμενα, καθώς εμπλέκονται σε αυτόν πολλά όργανα, επιχειρησιακά κέντρα, διευθύνσεις, συμβούλια και επιτροπές, με πολλές αλληλεπικαλυπτόμενες αρμοδιότητες, συνθέτοντας ένα πολυδαίδαλο πλέγμα χωρίς σαφή λειτουργική δομή.
Κοντολογίς, πρόκειται για συνταγή που είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει δυσλειτουργίες. Και δεν είναι μόνον αυτό: δεν προβλέπεται πουθενά η απαιτούμενη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε να γίνουν όλες εκείνες οι μελέτες που χρειάζεται για να δημιουργηθούν όλα εκείνα τα απαιτούμενα έργα και οι κατάλληλες υποδομές για την επαρκή αντιπυρική, αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία, τη στιγμή κατά την οποία το ίδιο το σχέδιο νόμου είναι γεμάτο με προβλέψεις ιδρύσεων και συστάσεων νέων φορέων, κέντρων, συμβουλίων και επιτροπών.
Επίσης, δεν προβλέπεται πουθενά η ενίσχυση των υπηρεσιών σε προσωπικό, μέσα και εξοπλισμό. Μιλάμε για τις υποδομές της Πολιτικής Προστασίας, της Πυροσβεστικής, της Δασικής Υπηρεσίας, των αρμόδιων υπηρεσιών των δήμων και των περιφερειών.
Όσον αφορά τώρα στο κομμάτι της αναδιοργάνωσης του Πυροσβεστικού Σώματος, μάλλον πρόκειται όχι μόνο για διατήρηση, αλλά και για περαιτέρω εμβάθυνση της στρατιωτικοποίησης της δομής του Σώματος, καθώς προβλέπεται η διατήρησή του στα Σώματα Ασφαλείας και η συνεργασία του με τη EUROPOL και με το ΝΑΤΟ, μέσω της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, σε πλήρη αντίθεση με τον κοινωνικό χαρακτήρα του ρόλου και της αποστολής του.
Περνώντας τώρα σύντομα στα επιμέρους σημεία του νομοσχεδίου θα ήθελα να σημειώσω τα εξής:
Ήδη, από το πρώτο άρθρο στην πρώτη σελίδα του νομοσχεδίου, που περιλαμβάνει στους ορισμούς, εντοπίζεται ένα, διευρυμένο πεδίο αναφοράς, που δεν περιορίζει τη δράση της Γενικής Γραμματείας στις καταστροφές από φυσικά αίτια. Έχουμε μια μνεία στον ορισμό του κινδύνου σε «ανθρώπινη δραστηριότητα» και στον ορισμό της τρωτότητας σε «κοινωνικούς παράγοντες ή διεργασίες». Επιπροσθέτως, σε πλείστα σημεία του νομοθετήματος υπάρχουν αναφορές όχι μόνο σε «φυσικές και τεχνολογικές», αλλά και «συναφείς» ή «λοιπές» απειλές ή καταστροφές, για παράδειγμα στα άρθρα 2, 22, 25 και αλλού, ενώ θεωρούμε πως το συγκεκριμένο είναι ένα θέμα που χρήζει σαφούς και επιτακτικής διευκρίνισης από την κυβέρνηση.
Παράλληλα, στο πλαίσιο των υπερεξουσιών που εκχωρούνται στον Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, ο οποίος πλέον λαμβάνει αρμοδιότητες Υπερυπουργού-τολμώ να πω-του δίνεται επίσης η δυνατότητα αυτοβούλως, αν και ο κύριος Γενικός το αρνήθηκε στη συνεδρίαση της Επιτροπής-τον όρο «αυτοβούλως» εννοώ-να κηρύσσει απειλούμενες από καταστροφές περιοχές σε Κατάσταση Ειδικής Κινητοποίησης Πολιτικής Προστασίας, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 26. Επιπλέον, του παραχωρείται εν λευκώ ευελιξία να συνάπτει συμβάσεις, όπως προβλέπεται στο άρθρο 54. Η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση έχει μια έντονη προτίμηση για τη δημιουργία θέσεων που υπερσυγκεντρώνουν αρμοδιότητες. Πριν λίγο καιρό ήταν η θέση Εθνικού Συντονιστή για το Μεταναστευτικό, σήμερα η αναβάθμιση του Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας. Βέβαια, με την τροπολογία που κατατέθηκε και για την οποία θα τοποθετηθώ λίγο πιο κάτω, έχουμε έναν επανακαθορισμό των αρμοδιοτήτων του Εθνικού Συντονιστή, μάλλον τον περιορισμό αυτών.
Συνεχίζοντας, λοιπόν, εξίσου ακατανόητη είναι και η πρόβλεψη για τη δημιουργία «Ειδικής Πίστωσης Απόρρητων Εθνικών Αναγκών» στη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, στα πρότυπα του Υπουργείου Εξωτερικών και άλλων Υπουργείων, σύμφωνα με το άρθρο 53. Ειλικρινά αδυνατούμε να καταλάβουμε τι σκοπό εξυπηρετεί μια τέτοια πρόβλεψη, ποιες δαπάνες θα κληθεί να καλύψει, ειδικά όταν μιλάμε για έναν τομέα που θα έπρεπε οι δαπάνες να είναι εξολοκλήρου διάφανες και δικαιολογημένες, καθώς αφορούν την καθημερινότητα και τη ζωή όλων των πολιτών. Παρά τις προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα και του Υπουργού να δώσουν διευκρινίσεις στην Επιτροπή, ομολογούμε πως δεν έχουμε πειστεί.
Περνάμε τώρα το Μέρος Β’, το οποίο, ολόκληρο, αποτυπώνει την εμφανώς αγωνιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης να μετακυλήσει συνταγματικές υποχρεώσεις της σε εθελοντικές οργανώσεις και ΜΚΟ. Υπό τον μανδύα του σχετικού κανονιστικού πλαισίου που επιχειρεί να δημιουργήσει, καλύπτει την απεμπόληση των ευθυνών της και -εν τέλει- την εκχώρηση αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες, την οιονεί «Κοινωνία των Πολιτών», με τα άρθρα 55 έως 73.
Ταυτόχρονα, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε γιατί έχουμε στα χέρια μας ένα σχέδιο νόμου που, παρότι αφορά την Πολιτική Προστασία, αφαιρεί την αυτοτέλεια του Πυροσβεστικού Σώματος, δεν μεριμνά για καμία χρηματοδότηση του Σώματος, παρά τις τεράστιες ανάγκες για εξοπλισμό και υποδομές, ούτε μεριμνά για την πλήρωση των κενών οργανικών του θέσεων. Όμως, προνοεί ώστε να το διασυνδέσει με το ΝΑΤΟ και τη Europol. Παρότι, από τη μία, δεν λύνει πρακτικά προβλήματα, από την άλλη, εγείρει κι άλλα ζητήματα εντός του Πυροσβεστικού Σώματος, συνδέοντας τη βαθμολογική με τη μισθολογική εξέλιξη και προκαλώντας πολλές προσωπικές διαφορές μεταξύ εργαζομένων, με ανοικτό το ενδεχόμενο πολλοί υπηρετούντες στο Σώμα να μείνουν στάσιμοι σ’ ένα κλιμάκιο, το οποίο δεν αντιστοιχεί στα χρόνια πραγματικής υπηρεσίας που έχουν, δημιουργώντας πρακτικά υπηρετούντες διαφορετικών ταχυτήτων.
Ως απότοκο της μεταφοράς αρμοδιοτήτων από το Υπουργείο Δικαιοσύνης στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ανανεώνονται κατά παρέκκλιση και παρατείνονται κατ’ ανώτατο όριο 8 μηνών οι συμβάσεις εργασίας φυλάκων καταστημάτων κράτησης με το άρθρο 183 και μεταφέρονται 7 οργανικές θέσεις από το Δικαιοσύνης στο Προστασίας του Πολίτη με το άρθρο 184, ενώ στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη ανατίθεται εν συνόλω η αρμοδιότητα για τη μετεγκατάσταση των φυλακών Κορυδαλλού. Παράλληλα, συζητώντας το συγκεκριμένο σημείο, φρονούμε πως χρήζει διευκρινίσεων η πρόβλεψη σχετικά με τις απευθείας αναθέσεις που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 185, ενώ κρίνουμε πως απαιτείται ανάλογη διασαφήνιση σε ό,τι αφορά τα αντισταθμιστικά οφέλη στους ΟΤΑ α’ βαθμού, όπου θα γίνει η μετεγκατάσταση των φυλακών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 186.
Τις ίδιες διευκρινήσεις θα θέλαμε να έχουμε σε ό,τι αφορά και στις, κατά το άρθρο 187, προβλεπόμενες απευθείας αναθέσεις συμβουλευτικών υπηρεσιών από το Προστασίας του Πολίτη, όταν πρόκειται να συναφθούν συμβάσεις εκτιμώμενης αξίας μεγαλύτερης των 30 εκατομμυρίων ευρώ.
Ο επαναπροσδιορισμός των αρμοδιοτήτων του Συνηγόρου του Πολίτη, ως Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας στο ένστολο προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος και της Ακτοφυλακής, όπως και του Πυροσβεστικού Σώματος, καθώς και των υπαλλήλων των Καταστημάτων Κράτησης, καθώς και το γεγονός ότι ο Συνήγορος του Πολίτη θα μπορεί να διενεργεί έρευνες ανεξάρτητα από τυχόν παράλληλη εξέλιξη ποινικής δίκης ή διαδικασίας, όπως προβλέπεται από το άρθρο 188, κρίνεται ως θετικός.
Αναφέρθηκα νωρίτερα σε περιπτώσεις μετάθεσης κρατικών υποχρεώσεων. Ένα άλλο τέτοιο παράδειγμα είναι η «παροχή δυνατότητας» στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού να λειτουργούν Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης (ΧΕΧ), οι οποίοι μπορούν να λειτουργούν και υπό τη μορφή κινητών μονάδων, χωρίς καμιά, όμως, αναφορά στη χρηματοδότησή τους, όπως γίνεται με το άρθρο 189.
Συμπερασματικά, θεωρούμε πως το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου θα δημιουργήσει μια φαραωνικών διαστάσεων και αρμοδιοτήτων Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, χωρίς να υπάρχουν οι απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας αποτροπής κι επίλυσης όλων των αλληλοκαλύψεων που είναι, με μαθηματική ακρίβεια, ότι θα προκύψουν. Ταυτόχρονα, θεωρούμε πως θα έπρεπε να υπάρχει πρόβλεψη για την αντιμετώπιση προβλημάτων που δύναται να προκληθούν από έντονη χιονόπτωση, δεδομένου πως ζούμε σε μια χώρα όπου το ενδεχόμενο μιας εντονότατης χιονόπτωσης είναι σίγουρα μεγαλύτερο από μια κυβερνοεπίθεση, χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν θα πρέπει να θωρακιστούμε και να προετοιμαστούμε, για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε και τα δύο φαινόμενα.
Δυστυχώς, η ελλιπής κρατική χρηματοδότηση, αποτέλεσμα της δεκαετούς κρίσης και της συνεχιζόμενης φτωχοποίησης της χώρας μας, αποτρέπει την ενίσχυση δομών και υπηρεσιών απαραίτητων για έναν ορθό μηχανισμό πολιτικής προστασίας. Γι’ αυτό και βλέπουμε για μια ακόμη φορά την ιδιωτικοποίηση και την παραχώρηση κρατικών δομών, υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων σε εθελοντικές ομάδες και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, με το κράτος να απαλλάσσεται από θεμελιώδεις υποχρεώσεις που αφορούν την προστασία της ζωής, των υποδομών της χώρας και του φυσικού περιβάλλοντος, υποχρεώσεις που μετακυλίονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία, με τον τομέα της Πολιτικής Προστασίας να αφήνεται στην εθελοντική δράση.
Κλείνοντας, θα σταθώ για λίγο στην υπουργική τροπολογία, την οποία θα αναλύσω περισσότερο στη δευτερολογία μου. Στους έξι περίπου μήνες ζωής της κυβέρνησης, βλέπουμε μπροστά μας κάτι πραγματικά πρωτόγνωρο. Διαλύθηκε το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, συγχωνεύθηκαν οι αρμοδιότητές του στο Προστασίας του Πολίτη, λίγο αργότερα, με άλλη τροπολογία και μετά από ένα ήδη ψηφισμένο νομοσχέδιο για το άσυλο, δημιουργήθηκε η θέση Εθνικού Συντονιστή για το Προσφυγικό, που την κατέλαβε ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας, για να έχουμε, πριν λίγες μέρες, την ανασύσταση του Υπουργείου και την αναδιοργάνωση των αρμοδιοτήτων του Εθνικού Συντονιστή, που έρχεται με την τροπολογία που κατατέθηκε στο σημερινό νομοσχέδιο.
Θα έλεγε κανείς, κυρίες και κύριοι της Κυβέρνησης, ότι φαίνεται να έχετε χάσει την μπάλα και στον τομέα του προσφυγικού, ενός θέματος που πρέπει να αντιμετωπισθεί άμεσα. Έχουμε να κάνουμε με ζωές ανθρώπων που έχουν περάσει πολλά για να έρθουν στη χώρα μας και να βρεθούν κλεισμένοι σε κλειστά κέντρα, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, ζώντας σε άθλιες συνθήκες. Έχουμε να κάνουμε, όμως, και με συμπολίτες μας που, εκτός από τη λιτότητα και τη φτωχοποίηση των μνημονιακών πολιτικών, έχουν να αντιμετωπίσουν και την κρατική αδιαφορία για τα προβλήματα που δημιουργούνται από την υπερσυσσώρευση προσφύγων, κυρίως σε νησιά.
Τις τελευταίες μέρες έχουμε γίνει μάρτυρες πολλών διαδηλώσεων και επεισοδίων, κι από πρόσφυγες κι από συμπολίτες μας, και η αλήθεια είναι πως η κατάσταση δεν μπορεί να παραμείνει άλλο έτσι και ούτε θα αντιμετωπιστεί με το να πάνε επιπλέον αστυνομικές δυνάμεις και ΜΑΤ στη Λέσβο και σε άλλα νησιά. Πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, ολιστικά, ζητώντας επιτακτικά και τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει όλοι να κατανοήσουμε ότι οι πονεμένοι αυτοί άνθρωποι δεν έρχονται για να μείνουν εδώ, έρχονται γιατί φτάνουν σ’ ένα άκρο της Ευρώπης. Οφείλουμε να τους περιθάλψουμε και να τους βοηθήσουμε, αλλά οφείλουμε να ανακουφίσουμε και τις περιοχές της Ελλάδας που έχουν επιβαρυνθεί περισσότερο. Και μιας και μιλάμε για νομοσχέδιο πολιτικής προστασίας, δεν μπορούμε να μην υπενθυμίσουμε απόφαση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να δημιουργηθεί στη Λέσβο κλειστό κέντρο για την αποσυμφόρηση της Μόριας, σε δασική περιοχή, πάνω σε αντιπυρικές ζώνες.
Κατόπιν όλων των παραπάνω, δεν μπορούμε παρά να καταψηφίσουμε επί της αρχής το νομοσχέδιο.
Ευχαριστώ.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
