Απόψε διεξάγεται το debate ανάμεσα στους υποψηφίους για τη θέση της Προεδρίας της Κομισιόν. Ας ξεκινήσουμε κάνοντας μια μικρή αναδρομή για τη διαδικασία εκλογής του προέδρου. Μέχρι τις περασμένες Ευρωεκλογές, ο επικεφαλής της Κομισιόν, δηλαδή ο Πρωθυπουργός της ΕΕ, ουσιαστικά διοριζόταν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Στις τελευταίες εκλογές καθιερώθηκε ο θεσμός του Spitzenkandidat. Οι Ευρωομάδες προτείνουν τον υποψήφιό τους, και ανάλογα με τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών, ανακηρύσσεται αντίστοιχα και ο Πρόεδρος της Κομισιόν (στις Ευρωεκλογές του 2014 φερ’ειπείν πρώτη δύναμη βγήκε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, με τον Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ να καταλαμβάνει τη θέση του Προέδρου της Κομισιόν ως ο εκλεκτός του ΕΛΚ).
Στο αποψινό debate λοιπόν, οι υποψήφιοι κάθε Ευρωομάδας θα εκθέσουν το πρόγραμμα και το όραμά τους για την ΕΕ. Θα υπάρχει όμως μια εξαιρετικά σημαντική απουσία από το πάνελ του debate: ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο Spitzenkandidat της Ευρωπαϊκής Άνοιξης.
Ο αποκλεισμός του Γιάνη Βαρουφάκη θα στερήσει από τους Ευρωπαίους πολίτες τη δυνατότητα να ακούσουν, για πρώτη φορά στα χρονικά των Ευρωεκλογών, όχι μαξιμαλιστικά ευχολόγια για μια “Ευρώπη της ευημερίας”, για μια “κοινωνική Ευρώπη” ή για μια “ανταγωνιστική Ευρώπη”, ανάλογα από τη θέση στο πολιτικό σπέκτρουμ του φέροντα τον λόγο, αλλά ένα συγκεκριμένο, ρεαλιστικό και απόλυτα εφαρμόσιμο πρόγραμμα για την Ένωσή μας, που αντιμετωπίζει τα κρίσιμα προβλήματα των πολύ χαμηλών επενδύσεων στην ΕΕ, της υστέρησης στις καινοτόμες τεχνολογίες, των χαμηλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας, της εντεινόμενης φτώχειας και του υψηλού χρέους. Ένα πρόγραμμα διαμορφωμένο από τους ίδιους τους Ευρωπαίους πολίτες, κοινό σε 11 χώρες στην ΕΕ.
Παράλληλα, η μόνη ίσως ουσιαστική εξουσία που έχει το Ευρωκοινοβούλιο – επειδή δεν έχει νομοθετική εξουσία όπως ένα κανονικό κοινοβούλιο – είναι ακριβώς αυτή η δυνατότητα να εκλέγει τον Πρωθυπουργό της ΕΕ. Αυτές οι Ευρωεκλογές λοιπόν είναι ίσως οι κρισιμότερες στην ιστορία της ΕΕ. Ο νεοφασισμός, είτε με την παραδοσιακή μορφή του, είτε μασκαρεμένος ως mainstream πολιτική στο πρόσωπο του υποψηφίου του ΕΛΚ, χριστιανοκοινωνιστή Μάνφρεντ Βέμπερ, δείχνει δημοσκοπικά να καταλαμβάνει το μισό Ευρωκοινοβούλιο. Από την άλλη, οι σοσιαλφιλελεύθερες φωνές σέρνονται από την νεοφιλελεύθερη ατζέντα που θέτει επιτακτικά η ενωμένη Ευρωπαϊκή ολιγαρχία.
Σε αυτές τις Ευρωεκλογές έχουμε χρέος να σκεφτούμε τί πολιτική θέλουμε για την Ένωσή μας: τη μισανθρωπική, μονιμοποιημένη λιτότητα που επιβάλλει η ολιγαρχία, έχοντας ως εφεδρεία της την ακροδεξιά, ή ένα ρεαλιστικό, ανθρωποκεντρικό και δημοκρατικό πολιτικό αφήγημα όπως αυτό που μόνο το ΜέΡΑ25 και η Ευρωπαϊκή Άνοιξη κομίζουν; Ας εκμεταλλευτούμε σωστά τη δύναμη που μας δίνεται στις 26 Μαΐου.
του Αλέξη Σμυρλή, Συντονιστή Πολιτικού Προγράμματος ΜέΡΑ25
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
