Το παγκόσμιο σκηνικό

Ζούμε μια παραδοξότητα. Από τη μία, η παγκόσμια παραγωγή έχει αυξηθεί σε πολλαπλάσιο βαθμό, καθώς και ο παγκόσμιος πλούτος, ταυτόχρονα η ανάπτυξη των μηχανών και της τεχνητής νοημοσύνης επιτρέπει κάτι που ο κόσμος μας δεν έχει δει στην ιστορία του: μαζική παραγωγή χωρίς την ανθρώπινη εργασία ή επίβλεψη.

Και ενώ θα περίμενε κανείς αύξηση εισοδημάτων και μείωση ωρών εργασίας, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι εργαζόμενοι στη συντριπτική πλειονότητά τους δεν έχουν δει αύξηση των εισοδημάτων τους τις τελευταίες δεκαετίες. Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις έχουμε πτώση του εισοδήματος σε πραγματικές τιμές. Ταυτόχρονα, οι μισοί εργαζόμενοι δουλεύουν πιο σκληρά από ποτέ, ενώ οι άλλοι μισοί ζουν σε συνθήκες φτώχειας, όντας άνεργοι ή επισφαλώς απασχολούμενοι.

Ο κόσμος της Εργασίας σήμερα

Συνοπτικά, στην Ελλάδα του 5ου Μνημονίου η αγορά περιγράφεται από τα εξής:

Από τη μεριά των ανέργων

• Επιδόματα αναντίστοιχα των στοιχειωδών ανθρώπινων αναγκών διαβίωσης.
• Καμία προστασία για τους μακροχρόνια άνεργους.
• Άθλια προγράμματα κατάρτισης και μετατροπή τους ως εργασία.

Από τη μεριά των εργαζομένων

• Ελαστικές και ευέλικτες μορφές εργασίας, ή ακόμα και μαύρη (αδήλωτη) εργασία,
• ενοικιαζόμενη και εκ περιτροπής απασχόληση,
• εργολάβοι και ιδιωτικές αναπτυξιακές εταιρίες,
• συμβάσεις ομηρίας ορισμένου χρόνου,
• υπερωριακή ελαστική εργασία, ή ακόμα και απλήρωτες υπερωρίες,
• μείωση μισθών κάτω του επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης,
• κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων-Πάσχα ή υφαρπαγή τους,
• υπονόμευση του δικαιώματος στην απεργία,
• κλοπή δεδουλευμένων ενσήμων, κυρίως στον ιδιωτικό τομέα,
• εκμετάλλευση των εργαζόμενων που είναι σε αναστολή λόγω της πανδημίας,
• καταστρατήγηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας,
• κατάργηση στην πράξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων και αντικατάστασή τους με σαθρές ατομικές συμβάσεις.

Από τη μεριά των ελεύθερων επιχειρηματιών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων

• Βαριά φορολογία και υψηλές ασφαλιστικές εισφορές.
• Προκαταβολή φόρου.
• Τέλος επιτηδεύματος.
• Γραφειοκρατία στις προσλήψεις

Από τη μεριά των συνταξιούχων

• Τραγική μείωση των συντάξεων.
• Προσπάθεια θεσμοθέτησης της κεφαλαιοποιητικής σύνταξης.
  • Αφαιρείται ο κύριος λόγος ύπαρξης του δημόσιου συστήματος ασφάλισης.
  • Αδυναμία δημιουργίας αξιοπρεπούς διαβίωσης για την τρίτη ηλικία.

Για να αντιμετωπιστούν τα παραπάνω φαινόμενα, ο Τομέας Εργασίας προτείνει ολοκληρωμένο σχέδιο που κινείται στους εξής άξονες:

1. Εξασφάλιση εργασίας για όλους.
2. Στήριξη και αύξηση του πραγματικού εισοδήματος όλων των εργαζομένων, με πιο δίκαιη διανομή του παραγόμενου πλούτου,
3. Μετάβαση σε ένα μοντέλο εργασίας και κοινωνίας που θα διαχωρίζει την επιβίωση και το εισόδημα από την εργασία, ενσωματώνοντας τις εξελίξεις στην τεχνολογία,

Ειδικά στις εποχές του 5ου μνημονίου, αλλά και της κρίσης που φέρνει η πανδημία είναι επιτακτική ανάγκη να αναληφθούν δράσεις που θα:

• Προστατεύουν τη μισθωτή εργασία από τον ανελέητο ταξικό πόλεμο που εξαπολύει εναντίον της η ολιγαρχία, με μέγα αρωγό την Τρόικα.
• Ενισχύουν τη δημιουργική επιχειρηματικότητα απέναντι στην αρπακτική προσοδοφορία του ολιγαρχικού κατεστημένου.
• Προστατεύουν τους μη έχοντες ενισχύοντας έμμεσα την οικονομική δραστηριότητα.

Στήριξη αγώνων ως μέσου μετάβασης σε μία μετα-καπιταλιστική κοινωνία

Η μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων, ποτέ δεν έφερε την οικονομική ανάπτυξη. Ως εκ τούτου το ΜέΡΑ25 θεωρεί ως ηθική του υποχρέωση να στηρίξει όλους τους αγώνες των εργαζομένων και άλλων τμημάτων της κοινωνίας για ένα καλύτερο εισόδημα και για μία δικαιότερη ανακατανομή του πλούτου. Πιο συγκεκριμένα, το ΜέΡΑ25 εντός και εκτός βουλής αγωνίζεται ώστε να:

• στηρίζει κάθε προσπάθεια, σύμφωνα με τις αρχές και το μανιφέστο του, συλλογικοτήτων εργαζομένων και συνδικάτων να κερδίσουν ένα καλύτερο μέλλον,
• αντιπαλεύει διαδικασίες που διασπούν τους εργαζόμενους γενικά σε πολλές ταχύτητες ή ομάδες και όσες προσβάλλουν δικαιώματά τους.

Τα παραπάνω είναι μόνη η βάση, για την διεκδίκηση των επιπλέον μεγάλων αλλαγών που απαιτούνται καθώς βαίνουμε σε μια κοινωνία βασιζόμενη στην 4η Βιομηχανική Επανάσταση.

Το δικαίωμα στην Εργασία

Ανεργία και άνεργοι

Η αυτοματοποίηση και η αναδιάρθωση στις εργασιακές σχέσεις είναι γεγονός.

Άρα θα καταστεί απαραίτητη σε άμεσο χρόνο η δια βίου μάθηση τόσο για εργαζόμενους, που θα αναγκαστούν να αλλάξουν αντικείμενο εργασίας (re-skilling) ή για τους ανέργους, ώστε να αποκτήσουν κατάλληλα προσόντα για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση.

Ως άμεσο μέτρο προτείνεται η δημιουργία μέσω του ΟΑΕΔ, εκπαιδευτικού υλικού ανοικτών προτύπων, το οποίο θα είναι δωρεάν, θα διανέμεται με όλους τους σύγχρονους τρόπους και θα καλύπτει όλο το φάσμα των δεξιοτήτων, γνώσεων και προσόντων σε όλους τους τομείς.

Μεσοπρόθεσμα, ο ΟΑΕΔ μπορεί να μετατραπεί σε πλατφόρμα για την Εγγυημένη Απασχόληση.

Το ΑΣΕΠ

Το Δημόσιο πρέπει να είναι παραγωγικό, ώστε οι πολίτες να απολαμβάνουν πλήρεις, αξιόπιστες και ποιοτικές υπηρεσίες, οι οποίες ουσιαστικά αυξάνουν το πραγματικό εισόδημα όλων.

Για να επιτευχθεί αυτό, οι προσλήψεις πρέπει να γίνονται με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και ανάλογα με τις απαιτήσεις της εκάστοτε ανάγκης που θα προκύπτει, με διαδικασίες διαφανείς και αξιοκρατικές.

Η κοινωνική πολιτική από το κράτος δεν θα πρέπει να αντικαθιστά οικονομικές ενισχύσεις με ποσοστά εργασίας εις βάρος άλλων ανέργων και εργαζομένων.

Επίσης άμεσα, και μέχρι την υλοποίηση του Προγράμματος Εγγυημένης Απασχόλησης και του Ελάχιστου Εγγυημένου Μερίσματος (βλ. Μανιφέστο DiEM25).

1. Όποιος υπάλληλος απασχολείται σε μία επιχείρηση, με την απόλυσή του, η εταιρία να αναλαμβάνει να πληρώνει την απασχόλησή του σε άλλη εργασία, που θα προκύπτει αρχικά από λίστα με τις ανάγκες των δημόσιων υπηρεσιών, (και έπειτα με το Πρόγραμμα Εγγυημένης Απασχόλησης) στο 80% του μισθού. Ταυτόχρονα, λαμβάνει και αποζημίωση απόλυσης.
2. Σε περίπτωση που η εταιρία θέλει να προσλάβει νέο άτομο, με τον ίδιο μισθό, ακυρώνεται η πιο πάνω υποχρέωση.
3. Ο φορέας που απασχολούσε τον εργαζόμενο, με ελάχιστη παραμονή για άλλους 3 μήνες, αποφασίζει αν έχει τη δυνατότητα να τον κρατήσει.

Συνθήκες Εργασίας

Υγεία και ασφάλεια στην Εργασία

Είναι πάγιες και σαφείς οι θέσεις του ΜέΡΑ25 σε ότι αφορά την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. Η χρήση της τεχνολογίας θα πρέπει να είναι η πρώτη επιλογή οπουδήποτε αυτό είναι εφικτό.

Έτσι μειώνονται οι κίνδυνοι για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων και αποφεύγονται επαναλαμβανόμενες εργασίες ρουτίνας που μπορούν να αυτοματοποιηθούν.

Σε κάθε περίπτωση όμως δεν δικαιολογείται καμιά υποχώρηση και καμιά χαριστική ρύθμιση από καμιά κυβέρνηση σε τέτοια ζητήματα που κοστίζουν ανθρώπινες ζωές ή ανεπανόρθωτες βλάβες υγείας σε κάποιους εργαζόμενους. Η εφαρμογή των κανόνων ασφάλειας πρέπει να επιβάλλεται με αυστηρά μέτρα από το Κράτος με τακτικούς και έκτακτους ελέγχους και με πραγματικές ποινές που να αυξάνονται με την αύξηση της παραβατικότητας του εργοδότη.

Η καταγγελία ελλιπών μέτρων ασφάλειας να μην αποτελεί λόγο δυσμενούς μεταχείρισης του εργαζομένου και να μπορεί να γίνει και ανώνυμα από οποιονδήποτε πολίτη μιας και σε συνθήκες όπως π.χ. η πανδημία δεν τίθεται σε κίνδυνο η υγεία και ασφάλεια μόνο ενός ή λίγων εργαζομένων αλλά και της κοινότητας συνολικά.

Αξιολόγηση στην Εργασία

Δυστυχώς, η έννοια της αξιολόγησης σε πράγματα που δεν είναι μετρήσιμα καταστρέφει το ίδιο το αγαθό που αξιολογείται. Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους.

Από την άλλη, μην έχοντας αξιολόγηση, εύκολα μπορούν να παρατηρηθούν φαινόμενα διαφθοράς και κακής λειτουργίας τόσο σε επιχειρήσεις όσο και στο δημόσιο τομέα.

Άρα για να μπορεί να επιτευχθεί ένα σύστημα αξιολόγησης που να καλύπτει και τις 2 παραπάνω περιπτώσεις, θα πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα πολλαπλής αξιολόγησης από πελάτες/πολίτες, εργαζόμενους και αξιολογητές. Στόχος της αξιολόγησης είναι η ποιοτική καταγραφή της απόδοσης του εργαζομένου και η συνεχής βελτίωση της αποδοτικότητας της εργασίας του.

• Πριν από όλα αξιολόγηση υποδομών.
• Η αξιολόγηση πρέπει να είναι ποιοτική (με αναλυτική περιγραφή), ώστε να αποφεύγονται άδικα γενικά και οριζόντια μέτρα και συγκρίσεις ανόμοιων πραγμάτων.
• Οι εργαζόμενοι να μπορούν να κρίνουν τον/τους αξιολογητή/ές τους. Αν η πλειοψηφία τον/τους κρίνει αρνητικά τότε πρέπει να αποχωρήσει/σουν.
• Επίσης πρέπει να υπάρχει και η δυνατότητα κρίσης της διοίκησης, και αυτό να αποχωρεί αν η πλειοψηφία των εργαζομένων το κρίνει αρνητικά.
• Με βάση εσωτερικές ψηφοφορίες, οι εργαζόμενοι κρίνουν οι ίδιοι που θα μοιράζεται το πλεόνασμα με απόδοση «μονάδων συνεισφοράς».
• Ο εργαζόμενος μετά από κακή αξιολόγηση και εσωτερική ψηφοφορία θα μπορεί να αποχωρήσει.
• Χωρισμός αξιολόγησης μεταξύ δημόσιου – ιδιωτικού.
• Πού οδηγεί η αξιολόγηση;
• Ο αξιολογητής πρέπει να έχει άμεση σχέση από τον αξιολογούμενο (προϊστάμενος-υφιστάμενος).

Ιδιωτικοποιήσεις υποδομών και δημόσιες υποδομές

Οι ιδιωτικοποιήσεις μειώνουν το διαθέσιμο εισόδημα. Αντίθετα η δημιουργία δημόσιων υποδομών βελτιώνει τόσο το εισόδημα, όσο και τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων.

Επίσης, δίνεται η δυνατότητα για αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης σε αυτούς που δεν διαθέτουν κανένα εισόδημα (π.χ. άνεργοι)

Τηλεργασία

Η πανδημία μας έφερε σε πρωτοφανή φαινόμενα χρήσης (και κατάχρησης) της τηλεργασίας.

Δυστυχώς πλέον ο εργαζόμενος θεωρείται ότι πρέπει να είναι διαθέσιμος 24/7, και ταυτόχρονα να βάζει από την τσέπη του επιπλέον και τις απαραίτητες για την εργασία του υποδομές και εξοπλισμό όπως θέρμανση, ρεύμα, τηλεπικοινωνίες, laptop κ.ά.

Το φαινόμενο να γίνεται χρήση των προσωπικών αντικειμένων των εργαζομένων δεν είναι καινούργιο. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί ο κλάδος των delivery, όπου είναι σύνηθες το φαινόμενο μηχανάκι, βενζίνη, Μέτρα Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ) κ.ά. να τα βάζει ο εργαζόμενος από την τσέπη του.

Η τεχνολογία θα πρέπει να απελευθερώνει τον άνθρωπο από την εργασία και όχι να τον σκλαβώνει. Ως εκ τούτου με πολλά τεχνολογικά μέσα μπορεί να εξασφαλιστεί σε κάποιο βαθμό η τήρηση ωραρίων και συμφωνηθέντων. Μερικά από αυτά είναι:

1. Χρήση ξεχωριστού εταιρικού τηλεφώνου, χωρίς δυνατότητα προώθησης, το οποίο θα έχει «ωράριο λειτουργίας» ανάλογο με αυτό που έχει δηλωθεί στην Εργάνη.
2. Χρήση υπηρεσιακού laptop με VPN σύνδεση στο εταιρικό δίκτυο, επίσης με «ωράριο λειτουργίας» ανάλογο του Εργάνη.
3. Ο εργαζόμενος θα έχει τη δυνατότητα να ζητά έκτακτα την άρση των παραπάνω περιορισμών, με αυτόματη ενημέρωση του συστήματος Εργάνη για την καταγραφή των απαραίτητων υπερωριών.
4. Παροχή χρηματικών ενισχύσεων τηλεργασίας από την εταιρία ως αντιστάθμισμα για τις υποδομές που χρησιμοποιούνται.

Έλεγχος ωραρίου – Υπερωρίες – Κυριακές

Στην νέα εποχή που έρχεται κάποια πράγματα μπορούν να ελέγχονται αυτόματα, σεβόμενοι πλήρως την ιδιωτικότητα των υπαλλήλων.

Οι θέσεις μας αφορούν ένα πλήρες σχέδιο για την εξάλειψη της μαύρης και αδήλωτης εργασίας. Αυτό το σχέδιο περιλαμβάνει τα εξής:

1. Κάθε υπάλληλος λαμβάνει από μία κάρτα εργασίας (θα μπορούσε να ενσωματωθεί και στην λειτουργία των νέων ταυτοτήτων) και μία εφαρμογή για κινητό.
2. Κάθε εταιρία λαμβάνει δωρεάν, σύστημα καρταναγνώστη ανάλογα με το πλήθος των εισόδων της. Για τις μεγάλες εταιρίες με πολλαπλές εισόδους το κόστος το επωμίζεται η εταιρία.
3. Το ΕΔΥΤΕ (GRNET, Δίκτυο των πανεπιστημίων) ή άλλος κατάλληλος ανεξάρτητος φορέας αναπτύσσει πλατφόρμα που θα αντικαταστήσει την Εργάνη, όπου καταγράφεται κατ’ ελάχιστο το ωράριο του κάθε εργαζόμενου. Το σύστημα θα πρέπει να εξασφαλίζει την ακεραιότητα των δεδομένων.
4. Σε επιπλέον πληροφορίες που θα μπορούν να καταγραφούν (π.χ. γεωγραφικό στίγμα) θα πρέπει να εξασφαλίζεται η πλήρης ιδιωτικότητα του ατόμου. Η χρήση τεχνολογιών blockchain και ειδικά ο αλγόριθμος του Zero Knowledge Proof δίνει τέτοιες σχετικές δυνατότητες.
5. Οποιεσδήποτε υπερωρίες ή άλλες προβλέψεις (π.χ. νυχτερινά, εξαιρέσιμα, εκτός έδρας κ.ά.) υπάρχουν, πιστώνονται αυτόματα στο Δημόσιο Σύστημα Πληρωμών από το κράτος στο τέλος κάθε μήνα.
6. Το κράτος ζητά το ποσό από την εταιρία σε μετρητά και τη συμμόρφωσή της εντός 2 μηνών. Με την πάροδο του διαστήματος, και αν δεν υπάρξει συμμόρφωση, αυτοδίκαια η εταιρία περνάει κατά 100% στην κατοχή του δημοσίου, το οποίο εντός άλλων 2 μηνών ενεργοποιεί την διαδικασία για τη μετατροπή σε Συνεταιρισμό Εργαζομένων.
7. Ο εργαζόμενος ολοκληρώνει το ωράριό του είτε στους καρταναγνώστες είτε στην εφαρμογή του κινητού χωρίς να επιδέχεται «διόρθωση» από τον εργοδότη.
8. Η Επιθεώρηση εργασίας έχοντας πρόσβαση στα στοιχεία του συστήματος, κατά τον έλεγχο, γνωρίζει πόσα άτομα πρέπει να είναι εντός της κάθε επιχείρησης. Σε περίπτωση που βρεθούν παραπάνω, σφραγίζεται αυτοδίκαια η επιχείρηση και εντός 2 μηνών ενεργοποιείται η διαδικασία για τη μετατροπή σε Συνεταιρισμό Εργαζομένων.
9. Τέλος, θέση είναι ότι πλέον η παραγωγική μας δυνατότητα επιτρέπει την περαιτέρω μείωση του ωραρίου από 8 σε 6 ή ακόμα και σε 4 ώρες ημερησίως με τις ίδιες αποδοχές.

Συλλογικές συμβάσεις

Στις ατομικές διαπραγματεύσεις δεν υπάρχει ισότητα δύναμης. Ο εκάστοτε εργοδότης, λαμβάνοντας πάντα και το εκάστοτε εργασιακό πλαίσιο, προσπαθεί να αποστερήσει από τον εργαζόμενο κάθε πιθανό δικαίωμα. Γι’ αυτό τον λόγο οι συλλογικές διαπραγματεύσεις είναι ένα από τα κεκτημένα δικαιώματα τα οποία θα πρέπει να διατηρηθούν πάση θυσία.

Η πάσης φύσεως καταπίεση ή παρενόχληση (ηθική, σεξουαλική, εκφοβισμός κ.λπ.) είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα σε κάθε περίπτωση.

Άμεσα, για τους λόγους αυτούς το ΜέΡΑ 25 προτείνει:

1. Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας, για να πάψουν οι εργαζόμενοι να είναι βορά στην απληστία των εργοδοτών τους.
2. Επαναφορά της υπερίσχυσης των επιχειρησιακών και των εθνικών συλλογικών συμβάσεων έναντι των ατομικών.
3. Θέσπιση ενός σύγχρονου πλαισίου και μηχανισμού, άμεσα εφαρμόσιμου που θα προστατεύει τους εργαζόμενους από την εργασιακή παρενόχληση (mobbing) και τη σεξουαλική παρενόχληση, με πρόταγμα τον σεβασμό και την ίση μεταχείριση σε όλα τα φύλα, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού.
4. Ορισμό νέας μορφής σύμβασης, της ομιλικής σύμβασης, σε μεγάλες εταιρίες, που είτε έχουν περισσότερες από μία εταιρίες υπό κοινή διοίκηση, είτε προβαίνουν σε διαγωνισμούς για τη παροχή έργου.
5. Υποχρέωση για οποιαδήποτε σύμβαση έργου, στην εταιρία που λαμβάνει το έργο, να αποδεικνύει (μέσω ΕΦΚΑ) ότι πληρώνει τους εργαζόμενούς της με τους ίδιους μισθούς που ορίζονται στην ομιλική συλλογική σύμβαση. Έτσι περιορίζεται το φαινόμενο με τις αφανείς προσλήψεις, που γίνονται ως απασχόληση με «μπλοκάκια».
6. Ταυτόχρονα η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση θα επέχει θέση ομιλικής για τις μικρότερες εταιρίες που δεν έχουν άλλες θυγατρικές ή άλλες συμβάσεις παροχής έργου.

Μεσοπρόθεσμα, και στα πλαίσια της δράσης του DiEM25 η ομιλική σύμβαση θα είναι ίδια για όλες τις εταιρίες του ομίλου εντός και εκτός Ελλάδας. Σε περίπτωση που το Δίκαιο άλλης χώρας προβλέπει καλύτερες συνθήκες από την Ελλάδα, τότε υπερισχύει εκείνο.

Ο μακροπρόθεσμος στόχος του ΜέΡΑ25, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Συμφωνίας για την Ευρώπη είναι η εργασία να γίνει δικαίωμα του κάθε πολίτη της χώρας, μέσω της δημιουργίας ενός προγράμματος Εγγυημένης Απασχόλησης (Job Guarantee Program) ανά χώρα και μέσω της παροχής ενός αξιοπρεπούς μισθού με αξιοποίηση δημόσιων και ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών φορέων.

Το συγκεκριμένο πρόγραμμα, όταν τεθεί σε εφαρμογή θα αποτελεί ένα αντικίνητρο για την κακά πληρωμένη εργασία.

Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι μέχρι τότε ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων πρέπει να καταργηθεί. Απεναντίας θα πρέπει να ενισχυθεί, έτσι ώστε κατά τη μετάβαση προς τα εκεί, να μην υπάρξει μαζική έξοδος των εργαζομένων από θέσεις εργασίας λόγω καλύτερων κινήτρων στο Πρόγραμμα Εγγυημένης Απασχόλησης. Σε συνδυασμό με την πρόταση για τις απολύσεις, επιτυγχάνεται η ομαλή μετάβαση.

Αποσχίσεις έργου – Outsourcing

Με τη θέσπιση της Ομιλικής Συλλογικής Σύμβασης, και τη ρήτρα πληρωμής του ίδιου μισθού, πλέον οι ενδοομιλικές αποσχίσεις έργου είναι κενές νοήματος.

Επιπλέον, πριν την απόσχιση έργου, θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα της δημιουργίας εταιρίας εργαζομένων, με 100% μετοχική σύνθεση των εργαζομένων (με τη νομική μορφή π.χ. Συνεταιρισμού Εργαζομένων).

Το ίδιο ισχύει και για εταιρίες που αδυνατούν να πληρώσουν έστω και για ένα μήνα μισθούς. Οι εργαζόμενοι θα έχουν τη δυνατότητα να πάνε στα δικαστήρια και αυτεπάγγελτα να αναλάβουν τη διοίκηση της επιχείρησης.

Αυτοαπασχολούμενοι

1. Κατάργηση του μνημονιακού χαρατσιού, που ονομάζεται τέλος επιτηδεύματος. Έχει οδηγήσει χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους να κλείσουν τα βιβλία τους και να χάσουν κάθε εργασιακό δικαίωμα που είχαν. Έγιναν αόρατοι, χωρίς ασφαλιστική κάλυψη και συνταξιοδοτικό μέλλον.
2. Μέριμνα για παροχές πρόνοιας και αξιοπρεπές εισόδημα στους αυτοαπασχολούμενους σε περιπτώσεις ασθένειας, τραυματισμού και γονικής άδειας. Επίσης, επίδομα αδείας από τα ασφαλιστικά ταμεία.
3. Συμπερίληψη των ενσήμων των αυτοαπασχολούμενων με δελτίο παροχής υπηρεσιών που εργάζονται παράλληλα και ως μισθωτοί στα συνολικά ένσημα για τη σύνταξη, ακόμα και αν ξεπερνούν το όριο των 300 ενσήμων ετησίως.

Μισθωτοί σε μεσαίες και μικρομεσαίες επιχειρήσεις

1. Καθιέρωση αξιοπρεπούς κατώτατου μισθού και κατάργηση της ωρομίσθιας εργασίας. Οι ωρομίσθιοι εργαζόμενοι είναι οι σύγχρονοι δουλοπάροικοι. Διαγραφή όλων των μνημονιακών διατάξεων, που δίνουν τη δυνατότητα στους εργοδότες να στερούν από τους εργαζόμενους παροχές και δικαιώματα.
2. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας ανά επαγγελματικό κλάδο με την ισότιμη συμμετοχή στην σύνταξή τους των αντίστοιχων επαγγελματικών οργάνων,
3. Καθορισμός του αντικειμένου, ωραρίου και πλαισίου εργασίας και υποχρεωτική αναλυτική καταγραφή του στη σύμβαση εργασίας. Σε περίπτωση αλλαγής ή προσθήκης αντικειμένου θα πρέπει να γίνει αναπροσαρμογή της σύμβασης και του μισθού με βάση την ειδικότητα που αντιστοιχεί στο αντικείμενο εργασίας. Πρέπει να σταματήσει η γενική αναφορά υπάλληλος γραφείου και πρέπει να πάψει η εκμετάλλευση των εργαζομένων και η μετατροπή τους σε πολυμηχανήματα.
4. Οι εργαζόμενοι να έχουν δικαίωμα πλήρους πρόσβασης σε όλα τα στοιχεία με δικαίωμα έγκλησης για κακή διαχείριση έναντι πάντων ανά πάσα στιγμή και πριν την κήρυξη χρεοκοπίας εάν υπάρχει καθυστέρηση μισθών έστω και ενός μηνός (βλ. παρακάτω).

Απολαβές εργαζομένων

Δημόσιο σύστημα πληρωμών

Οι παρούσες θέσεις του ΜέΡΑ25 όσο και του DiEM25 προτείνουν:

1. Αρχικά, άμεσα, το Παράλληλο Σύστημα Πληρωμών, να χρησιμοποιηθεί για την παροχή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος (ΕΕΕ) με βάση τη φορολογία, και σε επόμενη φάση να μετατραπεί σε Ελάχιστο Βασικό Μέρισμα, όπως προβλέπεται και στο Μανιφέστο του DiEM25.
2. Η χρήση του να επεκταθεί για την προσωρινή πληρωμή υπερωριών.

Το ΜέΡΑ25 θα θεσμοθετήσει (α) την σταδιακή αύξηση κατά 10% ετησίως του κατώτατου μισθού έως ότου αυτός φτάσει στα 800 ευρώ μηνιαίως, και (β) ευέλικτες αλλά ισχυρές συλλογικές διαπραγματεύσεις χρησιμοποιώντας ως μοντέλο εκείνο της γερμανικής βιομηχανίας.

Ασφάλιση εργαζομένων

Η ασφάλιση των εργαζομένων είναι δικαίωμα αδιαπραγμάτευτο. Δεν είναι ανεκτή καμία διάκριση φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, ηλικίας, φυλής, θρησκείας και χρώματος κ.λπ. σε εργαζόμενους.

Το ΜέΡΑ25 στηρίζει κάθε νεοεισερχόμενο νέο στην εργασία, καθώς και την εξάλειψη κάθε είδους διάκρισης στην εργασία και στην ασφάλιση.

Η βαρύτητα και ο ρόλος της εργασίας πρέπει να αναγνωρίζεται και να ανταμείβεται ανάλογα. Είναι αδιανόητο να μην περιλαμβάνονται επί πολλά έτη στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγελματικοί κλάδοι όπως οι νοσηλευτές, οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, οι διανομείς ή άλλοι ανάλογοι κλάδοι.

Τουλάχιστον, πρέπει να είναι ανάλογη των υπηρεσιών που προσφέρουν και σε κάθε περίπτωση να μπορεί να αποδώσει τουλάχιστον μια αξιοπρεπή σύνταξη όταν αποχωρήσουν από την εργασία, αλλά και πλήρη υγειονομική κάλυψη κατά τη διάρκεια εργασίας από την πρώτη μέρα εργασίας, με κάλυψη από το κράτος για το διάστημα που τώρα θεωρείται μικρότερο των απαιτούμενων ελαχίστων ημερών εργασίας.

Το ΜέΡΑ25 αγωνίζεται με κάθε μέσο, όχι μόνο για την επίτευξη τουλάχιστον των αυτονόητων καλύψεων για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, αλλά και για την περαιτέρω ικανοποίηση όλων των δίκαιων αιτημάτων για όλους τους κλάδους εργαζομένων. Η κρατική αναλγησία, ή η εθελοτυφλία, δεν αρμόζει σε καμιά δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα και στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό που υποτίθεται ότι έχει η Ελλάδα. Όλοι οι κλάδοι έχουν υποστεί πολλαπλή επίθεση και καταπάτηση των δικαιωμάτων τους λόγω της μνημονιακής πολιτικής, αλλά και μέσω της εργαλειοποίησης της πανδημίας σε πρόσχημα παντός καιρού, για κάθε αντεργατικό μέτρο και νομοθεσία που αλλιώς δεν μπορούσε να περάσει.

Συνδικαλισμός

Το ΜέΡΑ25, σε καμία περίπτωση δεν θέλει να καθοδηγήσει ή να υποδείξει τις δράσεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Ως κίνημα πρέπει να είναι ανεξάρτητο από κόμματα και παραταξιακές λογικές.

Όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο συνδικαλισμός είναι μια έννοια, η οποία είτε έχει αποκτήσει κακό όνομα, είτε έχει χαθεί η εμπιστοσύνη σε αυτόν.

Αυτό έχει οδηγήσει σε απροθυμία -έως αδιαφορία- ενεργής συμμετοχής σε αυτά, σε συνδυασμό με τις παγιωμένες αρνητικές συμπεριφορές εκλεγμένων συνδικαλιστών, τους λεγόμενους «Επαγγελματίες Συνδικαλιστές».

Προτείνουμε:

• Τον ορισμό ανώτατου ορίου απουσίας από την εργασία του κάθε εκλεγμένου συνδικαλιστή-στριας, καθώς και την κυκλική εναλλαγή εκλεγμένων αντιπροσώπων σε όλες τις βαθμίδες του συνδικαλισμού (πρωτοβάθμια σωματεία, ομοσπονδίες, τριτοβάθμια συνδικαλιστικά όργανα).
• Χρήση σύγχρονων μορφών επικοινωνίας εργαζομένων με οριζόντια επικοινωνία.
• Διαφανείς διαδικασίες μεταφοράς πληροφόρησης και αποτροπή αποκλεισμού μερίδας εργαζομένων ή/και παρατάξεων.
• Χρήση δημοψηφισμάτων και άμεσης δημοκρατίας για σοβαρά θέματα, και σίγουρα για την υπογραφή ΣΣΕ.
• Πραγματικές/συμμετοχικές κινητοποιήσεις, που θα αυτοοργανώνονται και θα αποφασίζονται από «τα κάτω», από τις μεγάλες πλειοψηφίες των εργαζόμενων και όχι να προτάσσονται «επετειακές απεργίες» που εξασφαλίζουν μόνο την παρουσία των στελεχών ενός συνδικαλισμού που δεν αγκαλιάζει και δεν πείθει τη βάση των εργαζόμενων.

Κοινωνικές πολιτικές

Συντάξεις

Οι συντάξεις αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα τόσο της κοινωνικής όσο και της δημοσιονομικής πολιτικής, η οποία δεν μπορεί να βασίζεται μόνο στα οικονομικά δεδομένα, αλλά να έχει και κοινωνικό πρόσωπο ή κυρίως κοινωνικό πρόσωπο. Οι θέσεις του ΜέΡΑ25 για τις συντάξεις είναι απλές και σαφείς.

Η παροχή των συντάξεων στην ώρα τους αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια όνειρο θερινής νυκτός για τους συνταξιούχους, που ενίοτε καλούνται να περιμένουν ακόμη και πάνω από τρία χρόνια για να λάβουν τη σύνταξη που τους αναλογεί. Τα λάθη που γίνονται είτε από την πιστή τήρηση των νόμων, όπως ο 4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου) οι οποίοι κρίνονται αντισυνταγματικοί στη συνέχεια από το Συμβούλιο της Επικρατείας ή από τα άλλα ανώτατα δικαστήρια, είτε από τη μη τήρηση ή τη μη σωστή εφαρμογή τους, ακόμη και αν αυτοί είναι δίκαιοι, αποτελούν μια ζοφερή πραγματικότητα για τον συνταξιούχο. Πρόκειται για μία πραγματικότητα που οφείλεται σε χρόνια κακοδιοίκηση, λόγω αναξιοκρατικής κατοχής αξιωμάτων σε κρίσιμες θέσεις του κρατικού μηχανισμού, αλλά και στην πραγματική ή προσχηματική πίεση που δέχτηκε το ελληνικό δημόσιο λόγω των μνημονίων.

Θέσεις του ΜέΡΑ25 είναι:

1. καταβολή εντόκως των καθυστερούμενων συντάξεων, καθώς και κάθε είδους απολαβών ή παροχών, λόγω ευθύνης του Δημοσίου.
2. αναπροσαρμογή του συστήματος απονομής συντάξεων με ψηφιοποίηση αρχείων και διαδικασιών, ώστε να απονέμονται άμεσα και όπου χρειάζεται να γίνουν άμεσες και απολύτως επαρκείς προσλήψεις ώστε να μην υπάρχει η πρόφαση της ανάθεσης σε ιδιώτες, κρατικών αρμοδιοτήτων.
3. επανασχεδιασμός του συστήματος απονομής συντάξεων, ώστε να καταργηθούν προφανείς αδικίες που επήλθαν προ και μετά μνημονίων, ώστε να υπάρχει τουλάχιστον μία ενιαία βασική σύνταξη για κάθε πολίτη, η οποία να είναι και αξιοπρεπής, τουλάχιστον 1,5 φορές ο κατώτατος μισθός.
4. το επιπλέον πρόσθετο ποσό να είναι ανάλογο με τις εισφορές, αλλά να μην ισχύει αυτό για αναπήρους και εργαζόμενους που υπέστησαν βλάβες υγείας κατά την εργασία, στους οποίους να αναγνωρίζεται ειδικό καθεστώς συνταξιοδότησης.
5. η αξία των μη αξιοποιηθέντων ενσήμων ή μη δυνάμενων να αξιοποιηθούν λόγω της νομοθεσίας (π.χ. διπλή ασφάλιση), να επιστρέφεται στον πολίτη εντόκως σε κάθε περίπτωση ώστε να μην χάνεται κανένα ένσημο.

Επιδόματα

Τα επιδόματα αφορούν πολλούς μη προνομιούχους πολίτες, που βασίζονται σε αυτά για την επιβίωσή τους. Οι ανισότητες μεταξύ πλουσίων και φτωχών πολιτών στην Ελλάδα ακόμη και με τις μελέτες του ΟΟΣΑ, είναι ανάλογες ή μεγαλύτερες των ευρωπαϊκών χωρών, ενώ τα εισοδήματα πολύ μικρότερα εκείνων, με το 13% περίπου του πληθυσμού κάτω από το εθνικό όριο φτώχειας και με το 55% οικονομικά ευάλωτο και το 30% με σε κίνδυνο φτώχειας. Δηλαδή, περίπου 3 εκ. άτομα ή το 1/3 του πληθυσμού. Σε καμιά περίπτωση δεν θεωρεί ικανοποιητικό το ΜέΡΑ25 το επίπεδο των επιδομάτων στην Ελλάδα, το οποίο είναι πολύ χαμηλό καθώς ξεκινά γύρω στα 300 ευρώ (ατομικό επίδομα), κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αλλά ακόμη και κάτω από το ευρωπαϊκό ή εθνικό όριο φτώχειας (το εθνικό βρίσκεται τώρα περί τα 400 ευρώ το ατομικό ή 860 ευρώ για οικογένεια με δύο παιδιά).

Η ανάληψη της υποχρέωσης καταβολής από τον ΟΠΕΚΑ του μεγαλύτερου πλήθους των επιδομάτων δεν επέφερε ταχύτερη διεκπεραίωσή τους με αποτέλεσμα να ταλαιπωρείται άσκοπα και άδικα το μεγαλύτερο μέρος των πολιτών, και όχι μόνο των αιτούντων αλλά και των πραγματικών δικαιούχων, λόγω ενός απηρχαιωμένου συστήματος απονομής που βασίζεται, παρά την όποια μερική ψηφιοποίηση, στα έντυπα δικαιολογητικά.

Το ΜέΡΑ25 θεωρεί απαράδεκτη αυτή την κατάσταση και αγωνίζεται με κάθε μέσο στη Βουλή και στην κοινωνία:

1. Για την αύξηση των ήδη υφιστάμενων επιδομάτων σε επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης.
2. Για τη θέσπιση ενιαίου κοινωνικού επιδόματος αξιοπρεπούς επιπέδου.
3. Για την απονομή του επιδόματος/επιδομάτων άμεσα στον δικαιούχο μέσω ηλεκτρονικών μεθόδων ταυτοποίησης, ελέγχου των προϋποθέσεων και έγκρισης των αιτήσεων.
4. Για την αναπροσαρμογή της διαδικασίας απονομής επιδομάτων μέσω προτάσεων και τροπολογιών, ώστε να αξιοποιείται η τεχνολογία και να μην επιβαρύνεται ο πολίτης με άσκοπες μετακινήσεις και καθυστέρηση, ειδικά των ευάλωτων ομάδων πληθυσμού.