Από την αξιοσημείωτη εκλογική επίδοση του ΜέΡΑ25 στις ευρωεκλογές και μετά έχει υπάρξει ένας άνευ προηγουμένου καταιγισμός απαξιωτικών έως και ξεκάθαρα υβριστικών δημοσιευμάτων από τμήματα της «Αριστεράς» (με πολλά εισαγωγικά συνήθως) αλλά και μεμονωμένων στελεχών της κατά του εν λόγω εγχειρήματος και κυρίως κατά του Γ. Βαρουφάκη. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που πραγματικά εκπλήσσει με τη σφοδρότητά του, που αν δεν αναλυθεί στοιχειωδώς πολιτικά, θα πρέπει να εξηγηθεί με όρους ψυχοπαθολογικούς, κάτι που δεν είναι δόκιμο.

Ποιες είναι μόνο μερικές από τις κατηγορίες που εκσφενδονίζονται, παραλείποντας πάντα τα «χτυπήματα κάτω από τη μέση» (του Βαρουφάκη);

1. Το ΜέΡΑ25 είναι ένα κόμμα που νομίζει ότι είναι ένα πρωτότυπο πανευρωπαϊκό εγχείρημα το οποίο συνενώνει ευρωπαϊκές φωνές αντίστασης ενώ υπήρχαν πάντα διεθνή κινήματα (το ΕΚΦ, οι πλατείες κλπ.), κάτι που αλαζονικά αγνοεί: Η άποψη αυτή επιχειρεί να καταδείξει ότι το ΜέΡΑ25 δημιουργήθηκε δια της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος στο Βαρουφάκη. Στην πραγματικότητα, σκόπιμα ή όχι, αποσιωπάται το ότι έρχεται να καλύψει ένα τεράστιο και υπαρκτό κενό πολιτικής εκπροσώπησης όσων ευρωπαίων συμπολιτών μας δυστυχούν και αντιστέκονται ενάντια στη δυστοπία της ΕΕ επιζητώντας μια ρεαλιστική εναλλακτική στη διαρκή λιτότητα, αυταρχισμό και την περιβαλλοντική καταστροφή, που είναι η πολιτική της. Αν ο Βαρουφάκης συνέλαβε κάτι σημαντικό στην Ελλάδα είναι ότι πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα αντίστασης που διατρανώθηκε με το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ.

2. Το ΜέΡΑ25 είναι κόμμα αχταρμάς, μεταμοντέρνο και μεταδημοκρατικό. Εδώ, παρόλο που όλοι/ες οι Αριστεροί/ές έχουν σε διαφορετικούς βαθμούς «καεί» από την παραδοσιακή δομή και λειτουργία των αριστερών κομμάτων και οργανώσεων (με εξαίρεση βεβαίως τις εκάστοτε ηγετικές ομάδες), βλέπουμε να απαξιώνεται περιφρονητικά μια πρωτότυπη απόπειρα συγκρότησης και λειτουργίας εν τη γενέσει της. Η καθόλου τυχαία αντίφαση είναι ότι εγκαλείται αφενός το κόμμα ως αχταρμάς και, αφετέρου, για την έλλειψη συγκεκριμένων, δηλ. παραδοσιακών, «σκληρών» κομματικών λειτουργιών οι οποίες στο παρελθόν είχαν καταδικαστεί.

3. Το πρόγραμμα του ΜέΡΑ25, και ειδικά οι πλέον επεξεργασμένες θέσεις του, πχ. για το περιβάλλον, ή απλώς δεν έχουν διαβαστεί ή «ξεπετάγονται». Θυμίζω ότι στον προ-μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στην ευρύτερη κινηματική Αριστερά το θέμα των εξορύξεων ήταν casus belli. Εξου το κίνημα των Σκουριών, κατά των υδρογονανθράκων σε Ήπειρο, Ιόνιο, Κρήτη κλπ. είχε σημαντική συμβολή στη διαμόρφωση του κινηματικού χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως όλα αυτά περιέργως ξεχάστηκαν όπως άλλωστε και οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων αριστερών συλλογικοτήτων για το προσφυγικό, ενώ η απόρριψη της συμφωνίας Τουρκίας-ΕΕ που είναι εμβληματική προγραμματική θέση του ΜέΡΑ25 και αυτή αποσιωπάται. Αλήθεια, το αίσχος της Μόριας δεν θίγει πλέον τις «αριστερές» ευαισθησίες;

4. Τέλος, τα περί αρχηγισμού και ναρκισσισμού του Βαρουφάκη. Αυτή η κλασική και εν τέλει βαρετή κατηγορία προκαλεί θλίψη σε όσους/ες έχουν θητεύσει στην Αριστερά όπου οι αρχηγο-κεντρικές δομές λειτουργίες είναι τόσο ασφυκτικές και απάνθρωπες για όσους/ες έχουν «άλλη άποψη» και τολμούν να την εκφράζουν ώστε να οδηγούνται είτε στην περιθωριοποίηση είτε στην έξοδο. Τρανό παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ που, όπως διατυμπανίζεται ανερυθρίαστα, οφείλει την ύπαρξη και την επιτυχία του αποκλειστικά στον Τσίπρα.

Όμως, όταν η εξουσία δεν είναι αυτοσκοπός δεν υπάρχει έδαφος για αρχηγισμό. Και αυτό είναι το πιο σημαντικό μήνυμα του ΜέΡΑ25.

Σίσσυ Βελισσαρίου
Υποψήφια του ΜέΡΑ25 στον Βόρειο Τομέα Αθηνών (Β1)

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.