Η Κεντρική Επιτροπή του ΜέΡΑ25 συνεδρίασε την Παρασκευή 28 και το Σάββατο 29 Ιουνίου για την αποτίμηση του αποτελέσματος των ευρωεκλογών. Παρακάτω ακολουθεί η εισήγηση της Πολιτικής Γραμματείας όπως έγινε ομόφωνα δεκτή:

 

Μα πιο πολύ μιλώ για τους ψαράδες
Π’ αφήσανε τα δίχτυα τους και πήρανε τα βήματά Του
Κι όταν Αυτός κουράστηκε αυτοί δεν ξαποστάσαν
Κι όταν Αυτός τούς πρόδωσε αυτοί δεν αρνηθήκαν
Κι όταν Αυτός δοξάστηκε αυτοί στρέψαν τα μάτια
Κι οι σύντροφοι τους φτύνανε και τους σταυρώναν
Κι αυτοί, γαλήνιοι, το δρόμο παίρνουνε π’ άκρη δεν έχει
Χωρίς το βλέμμα τους να σκοτεινιάσει ή να λυγίσει
Όρθιοι και μόνοι μες στη φοβερή ερημία του πλήθους.
Μανόλης Αναγνωστάκης, Μιλώ…

Συνοδοιπόροι,

Νόμισαν ότι ξεμπέρδεψαν με εμάς. Τους διαψεύσαμε. Ναι, δεν καταφέραμε να φτάσουμε τον εκλογικό στόχο μας. Όμως το 2,54% της ενάτης Ιουνίου (101.127 ψήφοι) είναι ποιοτικά εντελώς διαφορετικό από το σχεδόν ίδιο ποσοστό του Ιουνίου 2023. Το φετινό δυομισάρι έχει μεγάλη θετική δυναμική, αντίθετα με το περσινό που είχε ξεκάθαρα αρνητική δυναμική.
Πέρσι, το 2,5% πυροδότησε διαδικασία διάσπασης, αποχωρήσεων, ενδοσκόπησης – όπως το περιμέναμε και όπως ήταν αναπόφευκτο. Φέτος, το σχεδόν ίδιο 2,54% μας βρίσκει πιο ενωμένες κι ενωμένους από ποτέ, χάρη στα νέα πρόσωπα που μας περιστοίχισαν μετά την περσινή ήττα, τη σφυρηλάτηση μιας νέας συντροφικής ενότητας με τους συμμάχους μας δοκιμασμένη μέσα στους κοινούς μας αγώνες, την ενεργοποίηση των παλιών καλών συνοδοιπόρων και, ναι, στην απομάκρυνση ανθρώπων που – τελικά αποδείχτηκε ότι – δεν συνέβαλαν με την παρουσία τους.

Όλες και όλοι μας νιώσαμε πικρία που στην ευρωβουλή θα λείπει το ΜέΡΑ25 που και ξέρει και μπορεί να αξιοποιήσει μια έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο υπέρ των πολλών, του ουμανισμού, της Ελλάδας, της Ειρήνης, των λαών της Ευρώπης. Το ίδιο ένιωσαν όσες και όσοι μας ψήφισαν και όσες και όσοι μετάνιωσαν που δεν μπήκαν στον κόπο να ψηφίσουν.

Όμως, σκεφτείτε τι πετύχαμε: Από το 1,2% που μας έδιναν πριν εννιά εβδομάδες, μετά από μια χρονιά πλήρους αφάνειας και δημόσιου αποκλεισμού, με δικούς μας ανθρώπους να μην γνωρίζουν καν ότι υπάρχουμε και ότι κατεβαίνουμε στις εκλογές, υπερνικήσαμε δυνάμεις με πλειάδα ενεργών βουλευτών, με σημαντικούς οικονομικούς πόρους, με τρία μεγάλα δημοσιογραφικά συγκροτήματα να τους στηρίζουν φανατικά, και με στόχο την εξαφάνιση του ΜέΡΑ25 ως ενωτικό πόλο έλξης (α) των δυνάμεων του ΟΧΙ και (β) της νεολαίας που αντιστέκεται στις σειρήνες της συνθηκολόγησης με την ολιγαρχία και τον κοινωνικό συντηρητισμό, (γ) των απογοητευμένων ομάδων, τάξεων και ατόμων που προτίμησαν την αποχή.

Δεν σημαίνουν βέβαια αυτά ότι δεν υπήρξαν αδυναμίες που πρέπει να μας προβληματίσουν. Όπως προβλέπει και το καταστατικό στο άρθρο 8.1 «Στα πλαίσια των θεματικών συνδιασκέψεων, η Πολιτική Γραμματεία καλείται με το πέρας των βουλευτικών και των ευρωπαϊκών εκλογών, να οργανώσει και να συγκαλέσει πανελλαδική συνδιάσκεψη με αποκλειστικό θέμα την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος. Το κείμενο συμπερασμάτων της Συνδιάσκεψης αποτελεί κείμενο συμβολής και αποστέλλεται στα πολιτικά όργανα του κόμματος», στις αρχές του Φθινοπώρου θα κάνουμε μια πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση για την εκλογική μας παρουσία. Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι στις λαϊκές συνοικίες του λεκανοπεδίου τα ποσοστά μας ήταν χαμηλά. Πολύ χαμηλή ήταν και η παρουσία μας στην περιφέρεια, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα όπου η δυσαρέσκεια του κόσμου εκφράστηκε μέσα από την Ακροδεξιά. Ακόμα και σε περιφέρειες όπου προβεβλημένα στελέχη μας ήταν πολύ δραστήρια, αυτό δεν μεταφράστηκε σε αύξηση του ποσοστού μας. Η αποχή μας χτύπησε περισσότερο από τα άλλα κόμματα.

Δεν καταφέραμε να πείσουμε δυνητικούς ψηφοφόρους μας – ιδιαίτερα τις νέες και τους νέους – ότι οι εκλογές αυτές ήταν σημαντικές και ότι η αποχή δεν ήταν πολιτική ή προσωπική επιλογή, αλλά ότι ήταν λάθος. Το φαινόμενο της αποχής που συνεχώς παίρνει όλο και μεγαλύτερα ποσοστά, οφείλει να μας απασχολήσει ειδικά εμάς, ειδικά την Αριστερά. Είναι η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που πρέπει να αποκτήσει και πάλι ελπίδα, να δει και πάλι προοπτική, ώστε να μην βλέπει ως μέσο αντίδρασης την αποχή από τις εκλογές. Διαφορετικά υπάρχει τεράστιος κίνδυνος ένα κομμάτι αυτής της κοινωνικής πλειοψηφίας να καταλήξει πλήρως στη λογική του «τίποτα δεν αλλάζει κι όλοι ίδιοι είναι» ή να στραφεί ξεκάθαρα σε ακροδεξιές λογικές και «λύσεις» κοινωνικού αυτοματισμού.

Τι κάνουμε τώρα;

Πέρσι, μετά τη συντριπτική μας ήττα, σωστά, τα βάλαμε όλα κάτω από την αρχή:
● ιδεολογική ταυτότητα
● διάλογος για το αν έπρεπε να έχουμε δημιουργήσει τη «Συμμαχία για τη Ρήξη»
● κριτική στο «βαρύ» κυβερνητικό πρόγραμμα
● προκήρυξη προσυνεδριακής διαδικασίας και του 2ου Διαβουλευτικού Συνεδρίου
● νέο Καταστατικό, νέοι θεσμοί
● κοπιαστικές και μακρές συνομιλίες με δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς στο πλαίσιο της ενωτικής μας πρωτοβουλίας.

Φέτος, δεν χρειάζεται τίποτα από αυτά. Αυτό που χρειάζεται είναι, εκτός του κόμματος, η δημιουργία ενός μόνιμου συντονιστικού οργάνου με τις δυνάμεις και τους ανθρώπους που συνδιαμορφώσαμε την ενωτική πρωτοβουλία ΜέΡΑ25 | Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά και, εντός των τειχών, η μετατροπή του ΜέΡΑ25 σε πραγματικό, γειωμένο, κόμμα.

Το μόνιμο συντονιστικό όργανο θα πρέπει να έχει την ευθύνη, μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα:
1. να θέσει με ειλικρίνεια όλα τα ζητήματα που μας διαφοροποιούν (είτε σε επίπεδο πολιτικών θέσεων, είτε σε επίπεδο φυσιογνωμίας) με στόχο να μειώσουμε τις αποστάσεις και να σφυρηλατήσουμε ακόμα περισσότερο τους δεσμούς ανάμεσά μας.
2. να αποτελέσει τον χώρο προσέγγισης και απεύθυνσης άλλων δυνάμεων, συλλογικών ή ατομικών, που θα συμπαραταχθούν μαζί μας και να αναπτύξει και να εμβαθύνει με υγιείς όρους το μέτωπο με το οποίο θα προχωρήσουμε, και το πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αυτό θα λειτουργεί.
3. να συνδιαμορφώσει κοινές θεματικές καμπάνιες, συνθέτοντας τις προτεραιότητες της κάθε δύναμης και κάθε μέρους της συμμαχίας και επιδιώκοντας να προτάσσουμε ένα νέο αφήγημα, να προβάλλουμε τη δική μας δέσμη αιχμών, και να ανοίξουμε νέες διαφορετικές προοπτικές.

Εντός των τειχών, το «Πάνω απ’ όλα οι ΟΒ!», – δηλ., η οργανωτική μας ανασυγκρότηση, πρέπει να είναι το σύνθημά μας, ο στόχος μας. Όμως αυτό δεν πρέπει να το διαβάζουμε ως ένα απλό σύνθημα. Οι ΟΒ οφείλουν να αποκτήσουν λειτουργικό περιεχόμενο με τακτικές συνεδριάσεις με θεματικές που θα αναδεικνύουν και εξειδικεύουν τις θεωρητικές μας αναφορές, τις πολιτικές θέσεις και το πρόγραμμά μας, θέτοντας στόχους ανάπτυξης και κυρίως παρέμβασης στα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών. Πρέπει ο κόσμος της περιφέρειας να δει ότι είμαστε δίπλα τους στα ειδικά ζητήματα που τους αφορούν και ότι συμμετέχουμε στους κοινούς τους αγώνες και αντιστάσεις. Πρέπει επίσης να αποκτήσουμε ορατότητα στον τοπικό τύπο που δεν πάσχει από τις αγκυλώσεις και δεν άγεται και φέρεται από τα ιδιοτελή συμφέροντα των εθνικών ΜΜΕ. Ασφαλώς η τακτική λειτουργία των ΟΒ και η ενεργή τους παρέμβαση στην κοινωνία προϋποθέτουν το ένα το άλλο. Αποτελούν, επιπλέον, τον μόνο τρόπο για να εκπαιδεύσουμε ικανά και ενεργά στελέχη – κάτι που είναι κι αυτό προϋπόθεση για να συγκροτήσουμε τον ενωτικό πόλο ανατροπής που επιδιώκουμε.

Επιβάλλεται, λοιπόν, με συγκροτημένο και μεθοδικό τρόπο να διαμορφώσουμε ένα στρατηγικό πλάνο για το πως θα στηθεί το οργανωτικό μας πανελλαδικά, για το πως θα ενεργοποιήσουμε τις ΠΣΕ, για το πως θα έχουμε παρέμβαση στην αυτοδιοίκηση και τον συνδικαλισμό, για το πως θα ασχοληθούμε με τοπικά ζητήματα σε κάθε περιοχή, για το πως θα απευθυνόμαστε στη νεολαία και στον κόσμο της αποχής, για το πως θα αναδείξουμε στελέχη με συλλογικό, συντονισμένο, και υγιή τρόπο, για το πως βρεθούμε στην περιφέρεια και πως θα παρεμβαίνουμε σε κοινωνικούς και εργασιακούς χώρους, για το πως θα μετατρέψουμε την παρουσία μας σε κοινωνική γείωση και απεύθυνση, σε κινηματική δράση.
Στο επόμενο διάστημα δεν θα πρέπει να αναλώσουμε μεγάλη ενέργεια σε επίμονες «συζητήσεις κορυφής». Οι δίαυλοι επικοινωνίας πρέπει να παραμείνουν βέβαια ανοιχτοί, όμως η έμφασή μας στα επόμενα χρόνια –μια μακρά περίοδο χωρίς εκλογές– οφείλει να είναι η λειτουργική και ποιοτική ανάπτυξη του δικού μας χώρου.

ΕΥΡΩΠΗ: Μοιρασιά αξιωμάτων & πολιτικός αναπροσανατολισμός στις Βρυξέλλες

Ο συστημικός τύπος δεν ασχολείται με τίποτε άλλο από το «ντέρμπι» μεταξύ Ακραίου Κέντρου και Ακροδεξιάς όσον αφορά τη μοιρασιά των οφίτσιων. Το DiEM25 – ΜέΡΑ25 απορρίπτουμε αυτό τον προβληματισμό. Για εμάς, το Ακραίο Κέντρο κι η Ακροδεξιά είναι κάτι παραπάνω από δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: το Ακραίο Κέντρο και η Ακροδεξιά είναι, ίσως ακούσια, συνεταιράκια. Θα ήταν ποτέ πρόεδρος ο Μακρόν αν δεν ήταν δυνατή η Λε Πεν; Θα ήταν ποτέ η ΛεΠεν δυνατή αν δεν ήταν πρόεδρος κάποιος σαν τον Μακρόν να λεηλατεί τα λαϊκά στρώματα; Ξεχνάμε ότι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν θα είχε γίνει ποτέ Πρόεδρος της Κομισιόν χωρίς τις ψήφους του ακροδεξιού Ορμπάν;
Στον βαθμό που η μοιρασιά μεταξύ του πολιτικού προσωπικού του Ακραίου Κέντρου και της Ακροδεξιάς έχει κάποια επί μέρους σημασία, ας σημειωθούν τα εξής:
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες – με εξαίρεση την Τζόρτζια Μελόνι και τον Βίκτορ Ορμπάν – αποφάσισαν να προτείνουν εκ νέου την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν), με τον πρώην πρωθυπουργό της Πορτογαλίας Αντόνιο Κόστα ως τον επόμενο πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και την Εσθονή πρωθυπουργό Κάγια Κάλλας ως την επόμενη επικεφαλής της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής. Η πρόταση αυτή θα τεθεί σε μυστική ψηφοφορία στο νεοεκλεγέν Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Πρόκειται για τον μοναδικό συνασπισμό με αριθμητική πλειοψηφία και κοινή πολιτική ατζέντα. Εάν οι 400 αυτοί – σε σύνολο 720 – δεν μπορέσουν να έχουν την αποδοχή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την πρόταση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τότε είναι πιθανόν να προσπαθήσουν να προσεταιριστούν τους Πράσινους οι οποίοι είχαν στηρίξει σε προηγούμενη Ευρωβουλή την αρχική εκδοχή του EuropeanGreenDeal, και να δημιουργήσουν έτσι έναν ευρύτερο συνασπισμό. Κάτι τέτοιο όμως θα είναι πολύ πιο δύσκολο καθώς επεκτείνεται το ρήγμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μεταξύ του ΕΛΚ και των Πρασίνων: με το ΕΛΚ, σε σύγκλιση με Μελόνι-Λε Πεν-Ορμπάν-Βίλντερς να επιδιώκει αλλαγή κατεύθυνσης κόντρα στην ατζέντα των Πρασίνων.

Το πιο πιθανό βέβαια είναι ότι η Ευρωβουλή θα επικυρώσει τη συμφωνία των Ευρωπαίων ηγετών. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι Ευρωβουλευτές απαλλάσσονται από την τεράστια ιστορική τους ευθύνη να εκλέξουν άτομα σαν την φον ντερ Λάιεν και την Κάλλας.

Είναι εξαιρετικά ανησυχητικό ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πρότεινε την Κάγια Κάλλας για τη θέση της Ύπατης Εκπρόσωπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας – ουσιαστικά, για τη θέση «υπουργού» εξωτερικών της ΕΕ. Η πρόταση αυτή αποτελεί πρωτόγνωρη απειλή για τη Διεθνή Ειρήνη και τις ζωές των ευρωπαίων πολιτών, δεδομένου ότι η Εσθονή πρωθυπουργός σε πρόσφατη συνέντευξή της, προέκρινε ως ένα «καθόλου κακό αποτέλεσμα» μια ήττα της Ρωσίας που θα οδηγήσει στον διαμελισμό της σε μικρότερα κράτη-έθνη. Απαιτεί σημαντική δόση παράνοιας ώστε πρωθυπουργός χώρας-μέλους της ΕΕ να σηματοδοτεί στην ηγεσία γειτονικής χώρας με έξι χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές, τη Ρωσία, πως στόχος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ πρέπει να είναι ο διαμελισμός της. Ο διορισμός αυτής της κυρίας στη θέση της ντε φάκτο «υπουργού» εξωτερικών της ΕΕ σηματοδοτεί πως η ΕΕ είναι πλέον ΝΑΤΟϊκότερη της Ουάσιγκτον και αποφασισμένη να εντείνει τον πόλεμο Ουκρανίας-Ρωσίας φτάνοντάς τον στα όρια της πυρηνικής σύγκρουσης.
Σε συνδυασμό με την προτεινόμενη δεύτερη θητεία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως Προέδρου της Κομισιόν (μιας αποτυχημένης πολιτικού που τόλμησε, χωρίς την παραμικρή νομιμοποίηση, να σταθεί μπροστά στα τανκς του Ισραηλινού στρατού αποθεώνοντάς τα λίγο πριν εισβάλουν στη Γάζα και δολοφονήσουν δεκάδες χιλιάδες αμάχους), η ΕΕ διατρανώνει την ολοκλήρωση της μετατροπής της από πρότζεκτ ειρήνης (όπως αυτοδιαφημιζόταν) σε επικίνδυνη Πολεμική Ένωση.

Τελικά, ανεξάρτητα από το ποιος θα αναλάβει την προεδρία της Κομισιόν, αυτή η ΕΕ θα κλίνει περισσότερο προς τις κλασικές διεφθαρμένες συμφωνίες που ευνοούν μεγαλοαγρότες, πολυεθνικές, βαριά βιομηχανία και (ως επί το πλείστον Αμερικανούς) εμπόρους όπλων εις βάρος της όποιας Πράσινης Ατζέντας, εις βάρος των επενδύσεων σε σύγχρονες τεχνολογίες και, φυσικά, εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Μην ξεχνάμε ότι τα οικονομικά της Ένωσης είναι άθλια και ότι πρόκειται για μια ΕΕ με συνολικό προϋπολογισμό 1% του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ – εντελώς ανεπαρκή για όλα εκείνα που οι ΗΠΑ αναγκάζουν την Ευρώπη να κάνει, δηλαδή αγορές όπλων, Ουκρανία κ.λπ., πολλώ δε μάλλον να κάνει τα απαραίτητα έργα υποδομής και τις επενδύσεις που είναι απαραίτητες για την αναζωογόνηση της οικονομίας της.
Η πορεία προς μια παρακμιακή Πολεμική Ένωση υπό τα διαταγάς των ΗΠΑ είναι αναπόφευκτη.

ΕΛΛΑΔΑ: Ραγδαία η επέλαση της ακροδεξιάς που κυοφορεί τον φασισμό

Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών του 2019 με τις φετινές, αξίζουν της προσοχής μας τα εξής:
(1) Η ενίσχυση της ακροδεξιάς κατά 141%, από 11,5% του εκλογικού σώματος στο εξωφρενικό 27,3%.
(2) Η σημαντική συρρίκνωση του Ακραίου Κέντρου κατά 9,4%, από το 57,7% στο 52,3%.
(3) Ο χώρος της Αριστεράς (με το ΚΚΕ να κυριαρχεί) παραμένει στο 13% με 16%.
Πρόκειται βέβαια για πανευρωπαϊκή τάση. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, σε αυτές τις ευρωεκλογές οι σοσιαλδημοκράτες, οι φιλελεύθεροι και το συνθηκολογημένο DieLinke έχασαν το μισό ποσοστό τους σε σύγκριση με τις βουλευτικές εκλογές μόλις 3 χρόνια πριν. Οι φασιστοειδείς ξενοφοβικοί ανεβαίνουν ραγδαία, ενώ το Κέντρο και η υποταγμένη Αριστερά είτε υιοθετούν τις ιδέες τους, είτε εξαφανίζονται, είτε και τα δύο. Όπως και στην Ελλάδα, αυτή η τάση ενισχύεται και αποτυπώνεται στα ΜΜΕ που έχουν ήδη αφομοιώσει την ξενοφοβική, φιλοπόλεμη, γενοκτονική (όσον αφορά το Παλαιστινιακό) στροφή της κοινωνίας.

Μπροστά στο φάσμα της ανόδου του νεοφασισμού, το ΜέΡΑ25 θα κληθούμε να απαντήσουμε σε μια λαχτάρα των πολιτών που τα ΜΜΕ και τα τρία ΠΑΣΟΚ θα εργαλειοποιήσουν προωθώντας την ιδέα ενός Μεγάλου Αντιδεξιού Συνασπισμού – επικαλούμενοι το εγχείρημα του Νέου Λαϊκού Μετώπου (NouveauFrontPopulaire) που συγκροτήθηκε στη Γαλλία.Καθώς πολύς έντιμος κόσμος πράγματι λαχταρά ένα τέτοιο Μέτωπο, οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί: Πρέπει πάντα, με προσοχή και υπομονή (ώστε να μη χαρακτηριστούμε σεχταριστές), να εξηγούμε ότι την ενότητα δεν τη χρειαζόμαστε απλώς και μόνο για να αυξήσουμε εκλογικά ποσοστά, αλλά για να πετύχουμε συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους. Αθροίζοντας εμάς με όσους αποδέχονται την άποψη «ο ΣΥΡΙΖΑ μάς έβγαλε από τα Μνημόνια» χωρίς να είναι, ακόμα και σήμερα, διατεθειμένοι να καταγγείλουν το καρτέλ ενέργειας, τον «Ηρακλή», ή θεσμούς όπως το Υπερταμείο, κτλ. (απόψεις και στάσεις που ακριβώς αυτές οδήγησαν στην άνοδο της ακροδεξιάς) αφενός θα μας διαλύσει ως εναλλακτικό πόλο και αφετέρου θα ενισχύσει, αντί να αποδυναμώσει, την άνοδο της ακροδεξιάς. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι 3 + (-3) δεν κάνει 6, κάνει 0. Στο πλαίσιο αυτό, έχει ενδιαφέρον να εξετάζουμε και την ιστορική εμπειρία, τόσο την πρόσφατη όσο και την απώτερη. «Αντιδεξιοί» συνασπισμοί που προέκυψαν από καιροσκοπισμό χωρίς πρόθεση να «ενοχλήσουν» τους ολιγάρχες και το σύστημα, σε πρώτο χρόνο απογοήτευσαν τα λαϊκά στρώματα και σε δεύτερο καταποντίστηκαν.
Δεν βλάπτει επίσης να επισημαίνουμε και μια σειρά παράγοντες ειδικά εκλογικής υφής – να εξηγούμε, δηλαδή ότι ένα ελληνικό Νέο Λαϊκό Μέτωπο, με δεδομένη την τεράστια διαφορά ελληνικού-γαλλικού εκλογικού συστήματος καθώς και τη σίγουρη μη συμμετοχή του ΚΚΕ, εγκυμονεί τον κίνδυνο απορρόφησής μας στο Ολιγαρχικό Τόξο των 3 ΠΑΣΟΚ.

Πιο συγκεκριμένα, στη Γαλλία το εκλογικό σύστημα είναι (σχεδόν) πλειοψηφικό. Αυτό όχι μόνο επιτρέπει αλλά επιβάλλει μια συμφωνία τύπου «το ΜέΡΑ25 δεν θα κατέβει στην Περιφέρεια Α όπου πάει να εκλεγεί φασίστας αλλά θα κατέβει στην Περιφέρεια Β που είναι πιο δυνατό με τη στήριξη των άλλων κομμάτων». Κάτι τέτοιο είναι αδύνατον με το δικό μας εκλογικό σύστημα. Συνεπώς προκρίνουμε (1) την απόρριψη οποιασδήποτε κρούσης για ένα ελληνικό Νέο Λαϊκό Μέτωπο και (2) τη συνέχιση, διεύρυνση, και εμβάθυνση της ενωτικής μας πρωτοβουλίας. Πρέπει να τονίζουμε στον κόσμο ότι δεν έχει νόημα να συμμετάσχουμε σε ένα κατ’ όνομα Λαϊκό Μέτωπο που στο παρελθόν ξεπούλησε τα λαϊκά συμφέροντα και είναι βέβαιο ότι προτίθεται να πράξει το ίδιο και στο μέλλον. Στόχος μας δεν είναι η εξουσία αλλά η προάσπιση του δίκαιου των πολλών, η αναδιανομή του πλούτου, η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της μεγάλης πλειοψηφίας, η εθνική ανεξαρτησία. Και αυτό γίνεται μόνο με την ανασυγκρότηση μιας πραγματικής ενωτικής, διεκδικητικής Αριστεράς και όχι μέσα από σχήματα που καλούνται να παίξουν τον ρόλο του δεύτερου πόλου μιας υποταγμένης εξουσίας.

Επίλογος

Τρεις πρέπει να είναι οι στόχοι μας:
1. Ανασυγκροτούμε οργανωτικά το ΜέΡΑ25 με έμφαση στις οργανώσεις βάσεις, γειωνόμαστε με την κοινωνία, αποφεύγουμε την ενδοσκόπηση. Εξακολουθούμε να είμαστε πλάι στα κινήματα για την εργασία, τα δημόσια αγαθά, τα δικαιώματα, το περιβάλλον, για γη κι ελευθερία.
2. Ενισχύουμε τους αδελφικούς δεσμούς, τόσο θεσμικά όσο και ιδεολογικά και συναισθηματικά, με τις συμμαχικές μας δυνάμεις, θέτουμε και επιλύουμε τα ζητήματα και αναγνωρίζουμε τις διαφοροποιήσεις – χαιρετίζοντας και τιμώντας το πραγματικό δέσιμο που σφυρηλατήθηκε μεταξύ μας μέσα στο καμίνι των μεγάλων δυσκολιών ολόκληρης της προηγούμενης χρονιάς και παραμένοντας ανοικτοί κι ελκυστικοί σε νέες δυνάμεις και σε ανένταχτο κόσμο, που θέλουν να ενταχθούν στη συμμαχία μας, και στον κόσμο που απεγκλωβίζεται ολοένα και περισσότερο από τα συστημικά κόμματα.
3. Κάνουμε τον λόγο μας πιο συγκεκριμένο και πρακτικό και τα συνθήματά μας να περιλαμβάνουν συνεκτικά και με σαφήνεια τις λύσεις μας για βασικά καθημερινά προβλήματα των πολιτών.

Ως προς τα επόμενα βήματα της ενωτικής πρωτοβουλίας του ΜέΡΑ25, η ΚΕ προχωρά σε νέο κάλεσμα ενότητας στη βάση του τρίπτυχου ΕΙΡΗΝΗ-ΡΕΥΜΑ-ΣΤΕΓΗ.

• Γιατί Ειρήνη; Επειδή η νέα υπεύθυνη για την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική διατυμπανίζει τον διαμελισμό της Ρωσίας και τον ατέρμονο πόλεμο – για να μην αναφερθούμε στη συνεχιζόμενη συνενοχή στη γενοκτονία των Παλαιστινίων.
• Γιατί Ρεύμα; Επειδή η παράλογη ιδέα της «αγοράς ενέργειας», αντί για οικολογικά και ορθολογικά σχεδιασμένο δημόσιο δίκτυο, είναι θεμέλια λίθος της λεηλασίας Ανθρώπων και Φύσης.
• Γιατί Στέγη; Επειδή η αγορά κόκκινων δανείων, αντί ενός σοβαρού Οργανισμού Κοινωνικής Κατοικίας και δημόσιας διαχείρισης του χρέους, αποτελειώνει την κοινωνία.

Μπροστά στην άνοδο του δίδυμου Ακροκεντρώων-Φασιστών, μόνο αντίσταση. Μπροστά στο φάσμα της ιδιώτευσης, μόνο αλληλεγγύη και συντροφικότητα.

CarpeDiEM25!

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.