Με την ευκαιρία της παγκόσμιας πρεμιέρας της δεύτερης ταινίας τεκμηρίωσης της σκηνοθέτριας Ανζελίκ Κουρούνη με τίτλο «Χρυσή Αυγή: Υπόθεση όλων μας» στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης, η δημιουργός μίλησε στο «Στίγμα της ΜέΡΑς» για τη θεματολογία που πραγματεύεται το φιλμ:

Η πρώτη ταινία που κάναμε ήταν ουσιαστικά μια έρευνα για το τι σκέφτεται ο ναζιστής της διπλανής πόρτας και θέλαμε να διαπιστώσουμε πως είναι δυνατό ένα σεβαστό τμήμα του εκλογικού σώματος να θέλει να έχει εκπροσώπηση στη Βουλή ένα καθαρά ναζιστικό μόρφωμα. Ποιοι και γιατί ψήφιζαν λοιπόν Χρυσή Αυγή και πώς λειτουργούσε από μέσα αυτό το κόμμα;

Η δεύτερη ταινία ξεκινά από το σημείο που τελειώνει η πρώτη, δηλαδή από τη δίκη των ηγετικών στελεχών της, και ερευνούμε ποιοι είναι οι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να αντισταθούμε απέναντι σε τέτοιου είδους μορφώματα, τα οποία εκμεταλλεύονται πτυχές της ευάλωτης δημοκρατίας μας. Μην ξεχνάμε ότι η Χρυσή Αυγή μπήκε στη Βουλή με ψήφους, όχι με τανκς και πραξικοπήματα.

Αυτοί οι τρόποι αντίστασης μπορούν να αναζητηθούν στην κοινωνία, στο δικαστικό σύστημα, αλλά και μέσα στην πολιτική. Γιατί από μόνη της μια δίκη δεν μπορεί να αφανίσει το φασισμό και το ναζισμό ως ιδεολογία. Αυτό όμως που μπορούμε να κάνουμε ως κοινωνία είναι να μην τους αφήσουμε κανένα περιθώριο να έχουν δομές και το ντοκιμαντέρ αναδεικνύει αυτήν την πτυχή.

Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι αυτές οι φασιστικές δομές έχουν μακρά ιστορία, από την εποχή του δοσιλογισμού και μετέπειτα από την εποχή της χούντας. Με τη μεταπολίτευση μπορεί να υπήρξε κάποια κάθαρση στην Εκκλησία και το Στρατό, όμως κάτι παρόμοιο δεν έγινε στην Αστυνομία, ούτε στο Δικαστικό Σώμα.

Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ:

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.