Τελευταία στιγμή, κυριολεκτικά λίγα λεπτά πριν την ψηφοφορία για το πολυνομοσχέδιο και τρεις ώρες μετά την ανακοινωθείσα έναρξή της, ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Γιάννης Βρούτσης κατέθεσε δύο εκτενέστατες «τροπολογίες», κατ’ ουσία δύο νέα νομοθετήματα για τα εργασιακά και τα συνταξιοδοτικά, υπέρ των εργοδοτών-εργολάβων και εναντίον των εργαζομένων, τις οποίες κανένα μέλος της εθνικής αντιπροσωπείας δεν θα είχε δυνατότητα να αναγνώσει και να μελετήσει σοβαρά — και, προφανώς, οι απαράδεκτες τροπολογίες-νομοσχέδια κατετέθησαν ακριβώς ούτως ώστε να μην είναι εφικτό να αναγνωσθούν και να μελετηθούν, να κριθούν πολιτικά.
Αυτή η νέα μέθοδος «αυτόματης νομοθέτησης», στην πράξη ερήμην του Κοινοβουλίου ως συνόλου, συνιστά μια πρωτοφανή αλαζονεία της νέας αυτοδύναμης κυβέρνησης η οποία κινείται στο όριο… δημοκρατικά πραξικοπηματικών νοοτροπιών, προκειμένου να εισαγάγει από το παράθυρο ριζικές ανατροπές επί τα χείρω.
Συγκεκριμένα, η μία εκ των τροπολογιών θεσπίζει ανώτατο μηνιαίο όριο συντάξεων («πλαφόν») — κάτι που θα μπορούσε, βέβαια, να το έχει εντάξει η Νέα Δημοκρατία στο πολυνομοσχέδιό της από την αρχή. Αυτή η τροπολογία λειτουργεί ως αντιπερισπασμός, ως τυρί και επικοινωνιακό καύσιμο, για τη φάκα που έπεται: τη δεύτερη τροπολογία, η οποία καταργεί αφ’ ενός την πρόβλεψη για την ανάγκη βάσιμου λόγου απόλυσης —πάγιο αίτημα του ΣΕΒ— και αφ’ ετέρου τη ρύθμιση σχετικά με τις υποχρεώσεις των εργοδοτών (για την κοινή και αλληλέγγυα ευθύνη αναθέτοντος, εργολάβου και υπεργολάβου έναντι των εργαζομένων) όπως αυτή απέρρεε από το 9ο άρθρο του ν. 4554/2018. Ούτως ώστε αν οι εργαζόμενοι ενός υπεργολάβου έχουν απαιτήσεις που δεν ικανοποιεί ο άμεσος εργοδότης τους, να μην μπορούν πλέον να στραφούν προς τον εργολάβο.
Είναι δύσκολο να περιγραφεί με επάρκεια η πολιτική δολιότητα με την οποία αυτές οι ανατροπές εισάγονται στο Κοινοβούλιο μετά την ενδεκάτη ώρα. Αυτή η συμπεριφορά μοιάζει μάλλον με εθισμό στις μνημονιακές διαδικασίες, κατά τις οποίες γιγάντια νομοσχέδια ριζικών ανατροπών έπρεπε να κατατεθούν την τελευταία στιγμή, ώστε να υπερψηφιστούν αδιάβαστα λίγες στιγμές μετά.
Το ΜέΡΑ25 εγκατέλειψε την αίθουσα του Κοινοβουλίου και τη διαδικασία σε έμπρακτη διαμαρτυρία. Παράλληλα αποχώρησαν οι κοινοβουλευτικές ομάδες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Όσο κι αν συμφωνούμε με αυτήν τους την επιλογή, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πως είναι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που έφερνε στο Κοινοβούλιο μνημονιακό νομοσχέδιο χιλίων πεντακοσίων σελίδων στις εννέα το βράδυ, ώστε να ψηφιστεί στις εννέα το πρωί…
Έχει ουσιαστική σημασία να πληροφορηθούν οι πολίτες για τα νέα ήθη της λίγων ημερών αυτοδύναμης κυβέρνησης της χώρας. Μέσα σε δύο μόλις εβδομάδες κοινοβουλευτικού βίου, η Νέα Δημοκρατία πέτυχε να κηρύξει πόλεμο σε κάθε διαδικασία ουσιαστικής διαβούλευσης, και κυρίως στον πολιτικό πολιτισμό που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης διακήρυττε.
Αν η Νέα Δημοκρατία προτίθεται να συνεχίσει με αυτό το «δημοκρατικό, επιτελικό» ύφος και ήθος εξουσίας, οι μέρες που έρχονται για τη δημοκρατία μας είναι πολύ, πολύ σκοτεινές.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
