Πρόσφατα ο πρωθυπουργός απείλησε με απόλυση τους εκπαιδευτικούς, που αρνούνται επί της αρχής την αξιολόγηση. Πρόκειται για ένα νέο πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Αυτό που παρουσιάζεται ως «αξιολόγηση» είναι μια ανόητη διαδικασία πειθάρχησης χωρίς το παραμικρό όφελος —το αντίθετο ισχύει— για τις μαθήτριες, τους μαθητές, τις οικογένειες τους και την κοινωνία ευρύτερα.
Η απειλή αυτή εντάσσεται σε μια ευρύτερη προσπάθεια της δεξιάς να αναδείξει την «αξιολόγηση» σε θεραπεία δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.
Είναι χαρακτηριστική η υπόσχεση επίλυσης των προβλημάτων του σιδηροδρόμου δια της… αξιολόγησης του προσωπικού. Το έγκλημα των Τεμπών —σύμφωνα με αυτή την λογική— οφείλονταν στην έλλειψη αξιολόγησης και όχι στην εγκατάλειψη του σιδηροδρόμου από όλες τις κυβερνήσεις επί δεκαετίες. Όχι στη σκανδαλώδη παραχώρησή του στους Ιταλούς αετονύχηδες και στην εγκληματική άρνηση του κράτους να εφαρμόσει τους στοιχειώδεις κανόνες ασφάλειας των επιβατών. Εξάλλου ο σταθμάρχης —στον οποίον τελικά επιχείρησαν να τα φορτώσουν όλα— προϊόν αξιολόγησης ως «δικό μας παιδί» ήταν.
Ειδικά στα σχολεία, η ψυχαναγκαστική εμμονή στην αξιολόγηση αποδεικνύεται, επίσης, καταστροφική. Και αφορά πρώτα τις μαθήτριες και τους μαθητές. Βαθμοί, τράπεζες θεμάτων, βαθμοί, τεστ, βαθμοί, εξετάσεις ενδοσχολικές, βαθμοί, εξετάσεις πανελλαδικές, βαθμοί,… Σε αυτήν την «αξιολόγηση» δηλαδή συγκεφαλαιώνεται όλη η (ακρο)δεξιά και ακροκεντρώα «παιδαγωγική». Διαμορφώνοντας μια διαστροφικά ανταγωνιστική συνθήκη με ακραία αρνητικές συνέπειες στο μαθησιακό περιβάλλον και τα μαθησιακά αποτελέσματα. Επειδή μάλιστα η δημόσια εκπαίδευση —έτσι όπως έχει καταντήσει— αδυνατεί να παράσχει το μαθησιακό επίπεδο που η ίδια ευαγγελίζεται ότι παρέχει θησαυρίζουν τα φροντιστήρια και μεγεθύνονται οι ταξικές ανισότητες στην εκπαίδευση.
Της ίδιας παράνοιας εμμονή είναι και η «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών. Στόχος της η πειθάρχηση, ο εκπαιδευτικός κομφορμισμός, η κατάργηση και των τελευταίων στοιχείων της αναγκαίας παιδαγωγικής ελευθερίας, που προσδίδει αποτελεσματικότητα στη μάθηση και τη διδασκαλία. Η αυθαιρεσία των κριτηρίων και η διακριτική ευχέρεια που παρέχουν στους αξιολογητές καθιστά φανερό ότι στόχος του Υπουργείου δεν είναι μια ποιοτική εκπαιδευτική διαδικασία.
Τόσο η πολιτεία όσο και οι εκπαιδευτικοί είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν τα καλύτερα στις νέες γενιές, και λογοδοτούν, ρητά ή άρρητα, συνεχώς, γι’ αυτό.
Όλοι γνωρίζουμε πως οι εκπαιδευτικοί που αγωνίζονται και απειλούνται σκαιά από τον Μητσοτάκη και τον μηχανισμό της δεξιάς είναι κυρίως αυτοί που νοιάζονται περισσότερο και που προσφέρουν περισσότερα. Για αυτό εξάλλου αντιμετωπίζουν την εχθρότητα και την οργή του συστήματος που βαφτίζει τη συμβιβασμένη μετριότητα αριστεία. Ο αγώνας των εκπαιδευτικών που ενδιαφέρονται για το λειτούργημά τους ενάντια στην αξιολόγηση αποδεικνύει ότι η ψευτο-αξιολόγηση στοχεύει τους καλύτερους.
Κύριε Μητσοτάκη, αφού δεν μπορείτε, αλλά, κυρίως, αφού δεν θέλετε να στηρίξετε τη δημόσια εκπαίδευση αφήστε τη, τουλάχιστον, ήσυχη να κάνει τη δουλειά της.
ενωτική πρωτοβουλία ΜέΡΑ25 | Ανατρεπτική Οικολογική Αριστερά
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
