Η τοποθέτηση της υποψήφιας ευρωβουλεύτριας, Πάτυ Βαρδάμη, στην ανοικτή προεκλογική εκδήλωση στη Νέα Σμύρνη, 20-5-2024:
Καλησπέρα, είμαι η Πάτυ Βαρδάμη. Βρίσκομαι σε αυτό το ψηφοδέλτιο και στέκομαι απέναντι σας ως γυναίκα μετανάστρια. Θα έχετε ακούσει συχνά ότι το προσωπικό είναι πολιτικό. Απόψε θα σας πω δύο λόγια προσωπικά.
Έχω γεννηθεί στα Τίρανα και έχω έρθει με την οικογένεια μου στην Αθήνα το 1991. Μεγαλώνοντας εδώ, είδα την Αλβανική κοινότητα να μετατρέπεται στη ραχοκοκαλιά της εργατιάς σε αυτή τη χώρα. Η συμβολή μας έχει υπάρξει τεράστια στην παραγωγή, στις κατασκευές, στο ασφαλιστικό και το σύνολο της οικονομίας, στον πολιτισμό και την καθημερινότητα. Πλέον έχουμε μπει στην 4η δεκαετία που βρισκόμαστε εδώ και αποτελούμε αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της κοινωνίας. Όμως, στην πλειοψηφία στερούμαστε βασικά δικαιώματα, αυτά της ιθαγένειας και της σύνταξης. Τα απλά για τους υπόλοιπους δικαιώματα.
Τι γίνεται με τις συντάξεις των μεταναστριών και μεταναστών;
Θέλω να ξεκινήσω με τις γυναίκες μετανάστριες, τις εκατοντάδες χιλιάδες ηρωίδες που για δεκαετίες έχουν εργαστεί στην καθαριότητα, τη φροντίδα ηλικιωμένων και παιδιών και την οικιακή οικονομία. Παρότι μαζικά εργάστηκαν πάνω από 8ωρο και συχνά χωρίς ρεπό, δεν έλαβαν ποτέ ασφάλεια και ένσημα εργασίας. Έτσι προβλέπεται να είναι για πάντα αποκλεισμένες από την παροχή σύνταξης και εξαρτημένες εφ’ όρου ζωής από τους συζύγους ή τα παιδιά τους. Αυτή είναι μια βαθιά έμφυλη διάκριση και μαζί με το τράφικινγκ και άλλες πολλαπλές καταπιέσεις αποτελεί την έμφυλη διάσταση της μετανάστευσης.
Τι συμβαίνει με τη σύνταξη στο σύνολο του μεταναστευτικού πληθυσμού;
Σύμφωνα με το νόμο Κατρούγκαλου που ψηφίστηκε το 2016 οι κάτοικοι της χώρας πρέπει να αποδεικνύουν ότι μένουν νόμιμα στη Ελλάδα για 40 συνεχή έτη ώστε να δικαιούνται πλήρη σύνταξη. Την ούτως ή άλλως μικρή σύνταξη. Για κάθε χρόνο που ένα άτομο δεν πληρεί το κριτήριο των συνεχή 40 ετών, η εθνική σύνταξη μειώνεται. Είναι ξεκάθαρο ότι ο νόμος αυτός στοχοποιεί τους μετανάστες και μετανάστριες εφόσον το ίδιο το ελληνικό κράτος δεν τους παρείχε νόμιμα χαρτιά για χρόνια και δεκαετίες ή όταν τους τα παρέχει ήταν ελλειμματικά.
Όπως μας πληροφορούν οι εργατολόγοι, ο ρατσιστικός συνταξιοδοτικός νόμος ή παρόμοιος του δεν υπάρχει αλλού στην Ευρώπη, είναι δηλαδή μια πρωτοτυπία της Ελλάδας. Μας ενημερώνουν, επίσης, ότι ο νόμος δεν ήταν προαπαιτούμενος από τα μνημόνια. Ξαναλέω, δεν ήταν προαπαιτούμενος από τα μνημόνια. Είναι λοιπόν ένας ρατσιστικός νόμος που σκαρφίστηκε ο κύριος Κατρούγκαλος για να αποκλείσει τις μετανάστριες και μετανάστες του μόχθου από τη σύνταξη. Και βέβαια, ο ρατσιστικός αυτός νόμος υπερψηφίστηκε από τα στελέχη που σήμερα κοσμούν τις σειρές του Σύριζα και της Νέας Αριστεράς.
Και επειδή ο ρατσισμός και η Αριστερά δεν μπορούν να συνυπάρχουν, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ποια είναι και που βρίσκεται η Αριστερά και η προοδευτικότητα, και γιατί εμείς είμαστε εδώ απόψε με το Diem25, το MeRA25 και την Ενωτική μας Πρωτοβουλία.
Διότι πέρα από τα μνημόνια που μόνοι τους αποφάσισαν να δεχτούν, νομοθέτησαν ένα σωρό άλλες εγκληματικές πολιτικές όπως είναι το δολοφονικό ‘Σύμφωνο Σταθερότητας’ που υπέγραψαν με το κράτος απαρτχάιντ του Ισραήλ και την Κύπρο. Πρόκειται για ένα Σύμφωνο στρατιωτικών υποχρεώσεων και ασκήσεων που βέβαια κανένα πρόβλημα δεν είχε να ανανεώσει η ΝΔ. Το Σύμφωνο ισχύει σήμερα και εφαρμόζεται στη Γάζα. Τελεί δηλαδή τη γενοκτονία στο όνομα μας. Όχι στο όνομα μας!
Γνωρίζω ότι πιθανών να μην έχετε όρεξη να ακούσετε για τον Σύριζα ή την Νέα Αριστερά αλλά είναι ανάγκη να μιλήσουμε για αυτόν το ρατσιστικό νόμο κατά των μεταναστών και το γενοκτόνο Σύμφωνο κατά της Παλαιστίνης.
Να επιστρέψω στα μεταναστευτικά, αν και πιστεύω πως είναι όλα μέρος της ίδιας πολιτικής.
Τι γίνεται με την Ιθαγένεια των μεταναστών και μεταναστριών και γιατί τα 2/3 της αλβανικής κοινότητας αυτή τη στιγμή στερείται το βασικό πολιτικό δικαίωμα της ιθαγένειας. Τι είναι όλα αυτά τα ακατόρθωτα κριτήρια που απαιτούνται για τη απόδοση της Ιθαγένειας, γιατί αλλάζει συνέχεια η γραφειοκρατία και τι είναι αυτές οι ατελείωτες εξετάσεις ελληνομάθειας στις οποίες υποβαλλόμαστε; Είναι προσεκτικά μελετημένες πολιτικές που όλες οι κυβερνήσεις έχουν εξυπηρετήσει, μια λιγότερη και άλλη περισσότερη, ώστε να κρατήσουν τους μετανάστες και μετανάστριες αποκλεισμένες και πολίτες 2η και 3ης κατηγορίας για δεκαετίες.
Σήμερα γνωρίζουμε καλά ότι την εργατική τάξη την αποτελεί ο παγκόσμιος νότος και οι μεταναστευτικοί πληθυσμοί. Την ίδια ώρα, όλη η Ευρώπη είναι πολιτικά επενδυμένη σε μια αντιμεταναστευτική πολιτική, η ‘Ευρώπη Φρούριο’ είναι το νούμερο ένα αφήγημα της δεξιάς και ακροδεξιάς. Είναι η πολιτική που εκλέγει τον Ορμπάν, την Μελόνι, τη νέα κυβέρνηση της Ολλανδίας, καθιστά ορατή την Λε Πεν και όλη την Ευρωπαϊκή δεξιά. Είναι αυτό το οποίο βουίζουν όλα τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ.
Νωρίτερα σήμερα είχα επικοινωνία με τη φίλη και δημοσιογράφο Ίνγκεμποργκ Μπέουχελ η οποία είναι πολύ αναστατωμένη για την άνοδο νέας ακροδεξιάς κυβέρνησης στην χώρα της, την Ολλανδία. Μου έστειλε 24 βασικά σημεία συμφωνίας τα οποία πρέπει από κοινού να αποδεχτεί ο ακροδεξιός συνασπισμός ώστε να συγκροτηθεί η κυβέρνηση. Διαπίστωσα, λοιπόν, ότι 15 από τα 24 σημεία είναι ρητά και αυστηρά αντιμεταναστευτικά μέτρα.
Μα γιατί άραγε κόπτονται τόσο πολύ οι ακροδεξιοί της Ευρώπης για τη μετανάστευση;
Η ασταμάτητη άγρια συνοριακή βία και καταστολή των μεταναστών στην ενδοχώρα είναι μια βαθιά και μόνιμη ρατσιστική, ξενοφοβική, ισλαμοφοβική και αποικιακή πολιτική. Είναι όμως και μια ευθεία επίθεση στην εργατική τάξη της Ευρώπης. Αποσκοπεί στο να κρατήσει τις εργάτριες και τους εργάτες στις χώρες καταγωγής όπου εργάζονται σε συνθήκες σύγχρονης αποικιοκρατίας, ή εάν και εφόσον τα καταφέρουν να φτάσουν στην Ευρώπη, να μη σηκώσουν κεφάλι και να μη ζητήσουν δικαιώματα. Αυτό συμβαίνει σήμερα.
Το να μην έχουν οι μετανάστες και μετανάστριες ιθαγένεια, σημαίνει πολύ απλά να μην να έχουν το πολιτικό δικαίωμα της ψήφου. Σημαίνει ότι στην Ελλάδα και την Ευρώπη δεν ψηφίζει η εργατική τάξη. Δεν έχει δικαίωμα ψήφου η εργατική τάξη.
Και τι προκύπτει εδώ; Προκύπτει η ακύρωση της εργατικής πάλης. Ενώ υπάρχει η υλιστική διαλεκτική όπως τη γνωρίζουμε, δεν μπορεί να εφαρμοστεί και να αποτυπωθεί με την πολιτική μορφή της ψήφου.
Να ένας σημαντικός λόγος να κόπτεται η Δεξιά και Ακροδεξιά να καταπιέσει και να καταστείλει τους μετανάστες και τις μετανάστριες. Μπορεί να μεγιστοποιήσει την εργατική εκμετάλλευση τους και να ακυρώσει την εργατική πολιτική τους βούληση. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζει την περαιτέρω πολιτική της ενίσχυση και την επικράτηση της παντού στην Ευρώπη.
Ας μη γελιόμαστε με πολιτικές όπως τη λεγόμενη ‘νομιμοποίηση’ εποχιακών εργατών του κ. Καιρίδη. Πρώτον, διότι πηγαίνει να πάρει εργάτες στις ίδιες χώρες από όπου ήδη έρχονται οι μετανάστες και πρόσφυγες, τους οποίους δολοφονούμε στα σύνορα, εγκλωβίζουμε σε καμπς και δεν νομιμοποιούμε όσο βρίσκονται εδώ. Και δεύτερον, γιατί όταν θα φτάσουν αυτοί οι ‘συμφωνημένοι’ εποχιακοί εργάτες γης, ‘νομιμοποίηση’ θα σημαίνει απλά κάποια χαρτιά που θα γράφουν μια ημερομηνία εισόδου και εξόδου από τη χώρα, και δεν προβλέπουν πουθενά πολιτικά δικαιώματα και ασφάλεια εργασίας.
Αυτό είναι λοιπόν μια διαδικασία που δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να ελέγχει και να εξασφαλίζει ότι εργάτες θα παράξουν έργο εδώ και μετά θα αφήσουν τη χώρα. Με λίγα λόγια, θα εργαστούν κατά χιλιάδες αλλά δεν θα μπορούν να πράξουν πολιτικά ως εργάτες.
Ο αγώνας υπέρ των μεταναστριών και μεταναστών είναι ένας αγώνας αλληλεγγύης, είναι. Είναι, την ίδια στιγμή, ένας αγώνας για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, αγώνας για την πολιτική συγκρότηση της ίδιας της κοινωνίας μας και την επιβίωση του πολιτεύματος μας. Είναι η μαζικοποίηση των δυνάμεων μας, είναι η ενότητα μας. Είναι ο αγώνας ενάντια στη λαίλαπα της Ακροδεξιάς στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Κλείνοντας, αύριο, στις 21 Μαΐου, εκδικάζεται η υπόθεση του ναυαγίου της Πύλου στο Εφετείο της Καλαμάτας. 9 άτομα που ταξίδεψαν για μέρες στοιβαγμένα και χωρίς νερό, βίωσαν αυτό το απάνθρωπο έγκλημα στην Πύλο, είδαν πάνω από 600 συνεπιβάτες του πλοίου να πνίγονται. Ήταν παρόντες στην απόλυτη φρίκη και ενώ δεν είχαν στεγνώσει καν τα ρούχα τους, συνελήφθησαν και κατηγορούνται ότι είναι διακινητές. Είναι πολύ σημαντικό να τους στηρίξουμε. Όχι στη συγκάλυψη αυτού του μαζικού κρατικού εγκλήματος.
Η στιγμή της μάχης είναι τώρα!
Λευτεριά στην Παλαιστίνη!
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
