Το πρόσφατο και αναίτιο χτύπημα στο Ιράν χαρακτηρίζεται από σκληρότητα, πολιτική ανευθυνότητα και αναλγησία. Η δολοφονία του στρατηγού Σολειμάνι και 7 ακόμη στρατηγών ήταν απλώς η επιδίωξη του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να αποπροσανατολίσει τη συζήτηση και τους προβληματισμούς στο εσωτερικό της χώρας του καθώς αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα σχετικά με τη διατήρηση της εξουσίας, μη σκεπτόμενος τις ήδη τραγικές συνέπειες παλαιότερων, εκπορευόμενων από τη Δύση, συρράξεων εντος της Μ. Ανατολής οι οποίες με τη σειρά τους οδήγησαν σε πλήρη αποσταθεροποίηση της περιοχής. Ο ίδιος πρόεδρος, βρίσκεται υπό διαδικασία μομφής (impeachment) για παράνομη δραστηριότητα και η προεδρία του απειλείται, ενώ σε λιγότερο από ένα χρόνο θα προσπαθήσει να επανεκλεγεί. Με την ένοπλη επίθεση στο Ιράν οι ΗΠΑ απέδειξαν για ακόμη μία φορά ότι δε σέβονται την εδαφική ακεραιότητα, την εθνική κυριαρχία των κρατών, την αυτοδιάθεση των λαών και το θεμελιώδες δικαίωμα στην ελευθερία, καταστρατηγώντας θεμελιώδεις διατάξεις και γενικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου. Επιπλέον, πάμπολλοι βουλευτές της αντιπολίτευσης εγκαλούν τον Τραμπ για αντισυνταγματικότητα καθώς το μόνο θεσμικό όργανο που μπορεί να διατάξει – και άρα νομιμοποιήσει – τέτοιες πράξεις είναι το Κονγκρέσο (Αμερικανική Βουλή) το οποίο ουδέποτε ενημερώθηκε, ενώ παράλληλα ζητούν από τον Τραμπ απτές ενδείξεις που να στηρίζουν το αφήγημα του περί ”τρομοκράτη που θα σκότωνε Αμερικανούς”. Όπως αποκάλυψαν από κοινού Ιράν-Ιράκ, ο Σολεϊμανί βρισκόταν στο έτερο κράτος για τη διεξαγωγή συζητήσεων ειρήνης στη περιοχή. Περιττό να πούμε πως, η διοίκηση του Λ. Οίκου δεν έχει προσχωρήσει κανένα σοβαρό ενδεικτικό στοιχείο.
Στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών προβλέπεται στο άρθρο 51 η αρχή της «νόμιμης άμυνας» κατά το οποίο, ένα κράτος έχει το δικαίωμα σε περίπτωση που δεχθεί επίθεση να αντεπιτεθεί στο εχθρικό κράτος. Απαραίτητες προϋποθέσεις της νόμιμης άμυνας είναι το κράτος να δέχεται πραγματική ένοπλη επίθεση και να τηρήσει την αρχή της αναλογικότητας και αναγκαιότητας δηλαδή να αμυνθεί χρησιμοποιώντας τα ίδια μέσα που χρησιμοποιήθηκαν απ’το εχθρικό κράτος κατά τη διάρκεια της επίθεσης αλλά και η ίδια η επίθεση να υπερβαίνει τα μέτρα ενός απλού μεθοριακού επεισοδίου. Οι ΗΠΑ έχουν δημιουργήσει εδώ και δεκαετίες μια δική τους αντίληψη του διεθνούς δικαίου προκειμένου να εισβάλλουν σε κράτη χωρίς να επωμίζονται ποινικές συνέπειες. Πρόκειται για την αρχή που επικαλούνται οι ΗΠΑ του δικαιώματος στην «προληπτική νόμιμη άμυνα». Μόνο και μόνο ο όρος ακούγεται τραγελαφικός. Ο στρατηγός Σολειμάνι αποτελούσε τον μεγαλύτερο εχθρό του ISIS και είχε καταφέρει σημαντικά χτυπήματα για την αποδυνάμωση των εξτρεμιστών ισλαμιστών. Επομένως, σύμφωνα με την ερμηνευτική προσέγγιση του διεθνούς δικαίου από τις ΗΠΑ, η κίνηση του Τραμπ θεωρείται νόμιμη γιατί εντάσσεται στο δικαίωμα της «προληπτικής νόμιμης άμυνας» παρόλο που αυτή η αρχή είναι δημιούργημα των Αμερικάνων και η ύπαρξη της είναι χρήσιμη μόνο για την ευκολότερη εισβολή των ιδίων σε άλλες χώρες έχοντας ως στόχο πλουτοπαραγωγικές πηγές, αφήνοντας πίσω κατεστραμένα κράτη με ανύπαρκτους κρατικούς μηχανισμούς. Το δε κωμικό, είναι πως ενώ οι Ρεπουμπλικανοί υποτίθεται προσπαθούν να διευθετήσουν την Μεσανατολική κρίση και τις επακόλουθες αυτής (Ασταθή διοικητικά καθεστώτα, εμφύλιοι, προσφυγική κρίση κ.α.) την ίδια στιγμή, είναι οι ίδιοι που τη δημιουργούν και την αναζωπυρώνουν.
Όσον αφορά την χρόνια εξωτερική πολιτική της Ελλάδας αρκεί μονάχα η εξής φράση: εκτός τόπου και χρόνου. Αναλυτικότερα, τη στιγμή που ο Τραμπ επιτέθηκε αναίτια και μόνο για ψηφοθηρικούς λόγους στο Ιράν, ο «άριστος» πρωθυπουργός μας μετά των συμβούλων του, κατά την επίσκεψή του όχι μόνο δεν καταδίκασε το χτύπημα, όπως όφειλε σαν ένα «σύγχρονο, δημοκρατικό και ανθρωπιστικό» κράτος, αλλά και επέδειξε την υπακοή της χώρας στις ΗΠΑ δηλώνοντας την στήριξη με την διπλωματικώς επικίνδυνη φράση : «we stand by our allies». Σε πλήρη αντίθεση, οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης, και όχι μόνο, έχουν αποδοκιμάσει την επίθεση Τραμπ. Ο ερασιτεχνικός χειρισμός της Κυβέρνησης της ΝΔ προκάλεσε και τις ανάλογες συνέπειες• το Υπουργείο Εξωτερικών του Ιράν έστειλε διάβημα διαμαρτυρίας στο ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών όπως παραδέχτηκε ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας σε τηλεοπτική εκπομπή. Σε επιστολή του στην Καθημερινή το Ιρανικό ΥΠΕΞ προειδοποίησε ότι: «σε περίπτωση επιβολής πολέμου κατά της χώρας από την Αμερική, η διάθεση βάσεων από οποιαδήποτε χώρα στον αμερικανικό εισβολέα θα θεωρηθεί εχθρική ενέργεια και το Ιράν διατηρεί το δικαίωμα να απαντήσει με σαφή και αποφασιστικό τρόπο». Όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ η Ελλάδα έχει πολλάκις πληρώσει την αποσταθεροποίηση των γειτονικών χωρών της Μ. Ανατολής και Αφρικής, με την ίδια να ακολουθεί ένα δόγμα υποταγής, σε συμφέροντα που ούτε κατά διάνοια εξυπηρετούν την ίδια.
Επομένως, εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι όχι μόνο η Ελλάδα δεν είχε απολύτως κανένα όφελος από τη διήμερη επίσκεψη του Πρωθυπουργού σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά τεκταινόμενα, εξ ου και η ανακοίνωση του State Department περί ”κανενός ρυθμιστικού ρόλου των ΗΠΑ στην υπόθεση”, παρά τις ικεσίες του αλλά αντίθετα οδήγησε σε ρήξη των ελληνοιρακινών σχέσεων την στιγμή μάλιστα που το Ιράν ζητά ένοπλη βοήθεια από την ομόθρησκή του Τουρκία. Κοινώς, η Ελλάδα τα έδωσε όλα στηρίζοντας πολεμικές αποφάσεις που αμφισβητούνται από το ίδιο το αμερικανικό κογκρέσο και την Ευρωπαϊκή Ένωση μετά της διεθνούς κοινότητας και δεν πήρε καμία εγγύση σχετικά με τα συμφέροντά της, όπως μαρτυρεί η συνολικότερη υποτονική στάση του Προέδρου της Αμερικής προς τον Ερντογάν. Εν τέλει, η χώρα συνεχίζει να απομονώνεται εις ότι αφορά κρίσιμα γεωστρατηγικά της ερείσματα, κάτι το οποίο αποτυπώνεται πλήρως στη μη συμμετοχή της χώρας στις συνομιλίες για τη Λιβύη. Μοναδική λύση διαφαίνεται η άμεση και ρεαλιστική αλλαγή πλεύσης στην εγχώρια και εξωτερική πολιτική.
Άρθρο των:
Θοδωρής Βαρβαρέσσος-Δρόσος, φοιτητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιά
Βασίλης Λιανός, φοιτητής στο UOL (London School of Economics)
Γιάννης Βρεττός, υποψήφιος διδάκτορας Πολιτικής Οικονομίας
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
