Την τελευταία δεκαετία, αν όχι δεκαετίες, το χάσμα ανάμεσα στους υπερπλούσιους και στην εργατική και χαμηλότερη μεσαία τάξη στη Γαλλία ολοένα διευρύνεται. Παράλληλα, αύξηση σημειώνει η ανεργία και η φτώχια σε όλη τη Γαλλία και ιδιαίτερα στα προάστια και στην ύπαιθρο, χωρίς ωστόσο να περιορίζεται εκεί το φαινόμενο.
Μετά τις προεδρικές εκλογές του 2017, κατά τις οποίες ο τελευταίος γύρος οδήγησε στην αντιπαράθεση ανάμεσα στην ακροδεξιά Μαρίν Λε Πεν και στον νιόφερτο Εμμανουέλ Μακρόν, όπου εκφράστηκε η έντονη δυσαρέσκεια για τα παραδοσιακά κόμματα, ένα μέρος του πληθυσμού δείχνει να έχει αποφασίσει να εκδηλώσει την απόγνωση και την απογοήτευσή του για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση Μακρόν.
Προκειμένου να προβάλουν τα παράπονά τους, οι διαδηλωτές επέλεξαν να φορέσουν ανακλαστικά κίτρινα γιλέκα ασφαλείας (“Gilets Jaunes”).
Όλα ξεκίνησαν με την κυβερνητική ανακοίνωση αναφορικά με την επιβολή ενός επιπλέον φόρου στο ντίζελ που αφορούσε τα ντιζελοκίνητα οχήματα τα οποία το γαλλικό κράτος και η γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία ενθαρρύνουν τους καταναλωτές να αγοράσουν εδώ και δεκαετίες. Αυτή ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, καθώς ο κόσμος παραπονιόταν για την υπερφορολόγηση της εργατικής και της κατώτερης μεσαίας τάξης, τη στιγμή που η κυβέρνηση Μακρόν είχε καταργήσει τον φόρο μεγάλης περιουσίας που αφορούσε τους υπερπλούσιους (λιγότερο από το 1% του πληθυσμού), και για την έλλειψη δημοσιονομικής δικαιοσύνης.
Επί του παρόντος είναι αδύνατο να γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των Κίτρινων Γιλέκων. Το βέβαιο είναι ότι σε όλη τη χώρα εκπροσωπούνται όλες οι ηλικίες και όλα τα επαγγέλματα της εργατικής και της χαμηλότερης μεσαίας τάξης. Κάποιοι από τους στόχους τους ίσως μοιάζουν αντιφατικοί, ενώ παράλληλα φαίνεται ότι παρότι μεγάλο μέρος των διαδηλώσεων δείχνει ειλικρινές, σε κάποιες παρατηρήθηκε διείσδυση στοιχείων της ακροδεξιάς ή ακόμα και ποδηγέτηση.
Οι δύο μεγαλύτερες διαδηλώσεις στο Παρίσι κατέληξαν στη χρήση ωμής βίας, η οποία μοιάζει να υποδαυλίστηκε κυρίως από ανεπιθύμητα βίαια στοιχεία των εξτρεμιστικών ομάδων.
Σε γενικές γραμμές, τα Κίτρινα Γιλέκα ισχυρίζονται ότι δεν σχετίζονται με συνδικάτα, κόμματα, πολιτικά κινήματα ή άλλες θεσμοθετημένες συσσωματώσεις, ότι δεν αισθάνονται ότι εκπροσωπούνται από αυτά. Αντιθέτως, φτάνουν στο σημείο να διατρανώνουν τη σθεναρή εναντίωσή τους σε όλα τα παραπάνω.
Εμείς, ως Diem25 Γαλλίας, πιστεύουμε ότι ενώ η προστασία του περιβάλλοντος συνιστά μεγάλη προτεραιότητα (αν και υποτίθεται ότι ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί μέσω της επιβολής επιπλέον φόρου στο ντίζελ, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο φόρος αυτός θα διοχετευτεί στον γενικό κρατικό προϋπολογισμό), είμαστε εξίσου υπέρμαχοι της δημοσιονομικής και φορολογικής δικαιοσύνης και της δίκαιης οικονομικής αντιμετώπισης των πολιτών.
Καταγγέλλουμε την υφαρπαγή του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων από τον Εθνικό Συναγερμό (Rassemblement national, RN) της Λεπέν και από την Ανυπότακτη Γαλλία (France Insoumise, FI) του Μελανσόν για λόγους πολιτικού καιροσκοπισμού.
Καλούμε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη σε συζήτηση, προκειμένου να καταπιαστούμε με το ζήτημα της δημοσιονομικής και φορολογικής δικαιοσύνης, προκειμένου να βελτιώσουμε την αγοραστική δύναμη του λαού, χωρίς να θυσιάσουμε το μέλλον του περιβάλλοντός μας.
Μια τέτοια στρογγυλή τράπεζα είναι επιβεβλημένη και οφείλει να λάβει χώρα συγχρόνως και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Προκειμένου να γίνει αυτό μπορούν να χρησιμοποιηθούν μηχανισμοί τους οποίους υποστηρίζει και προάγει το Diem25. Ένα μόνο από τα παραδείγματα που μπορούμε να αναφέρουμε είναι η ενεργοποίηση κονδυλίων για επενδύσεις σε υποδομές από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με σκοπό την ανάπτυξη φιλικών προς το περιβάλλον δημόσιων υπηρεσιών μαζικής μεταφοράς στην περιφέρεια κάθε χώρας της Ε.Ε. αλλά και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
