Ενδιαφέρεται άραγε η κυβέρνηση για τον πρωτογενή τομέα αυτής της χώρας; Την απασχολεί η επιβίωση των τοπικών κοινωνιών που βασίζονται στην αγροτική παραγωγή; Επιθυμεί να συνεχιστεί η τόσο ιστορική και ιδιαίτερη καλλιέργεια της μαύρης κορινθιακής σταφίδας;

Εδώ και μήνες η Αιγιάλεια αντιμετωπίζει τις ίδιες αξεπέραστες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και άλλες αγροτικές περιοχές. Όμως, η ακρίβεια στα εφόδια, στα καύσιμα, κλπ, είναι μόνο η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη, η πιο άσχημη, είναι ότι ο σταφιδοπαραγωγός καλείται να ανταπεξέλθει σε όλα αυτά απλήρωτος. Τα 0,50€ ή τα 0,70€ το κιλό, δεν μπορούν να θεωρηθούν ούτε καν αποζημίωση, αν λάβουμε υπόψιν το πολλαπλάσιο κόστος παραγωγής. Ακούγονται διάφορες λύσεις στο πρόβλημα, αλλά, από ότι φαίνεται, είναι απλώς για να παρατείνεται το ίδιο το πρόβλημα. Ο αγρότης δεν έχει το διαθέσιμο κεφάλαιο, για να μπορεί να αποσβέσει ολόκληρες χαμένες χρονιές-σοδειές. Αν αυτό είναι το πάτημα που βρίσκει η αγορά, για να αφανίσει τον μικροπαραγωγό, τότε όλα βγάζουν νόημα. Αν, όμως, η κυβέρνηση νοιάζεται για ό,τι έχει απομείνει από το ΑΕΠ αυτής της χώρας, θα πρέπει να μεριμνήσει πριν να είναι πολύ αργά. Πρέπει να δοθεί τώρα λύση, για αναπλήρωση του εισοδήματος με κάθε τρόπο.

Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.