Μια γυναίκα από πολύ μικρή ηλικία μεγαλώνει και γαλουχείται με την πατριαρχική αντίληψη, που θεωρεί ότι ο μοναδικός προορισμός της γυναίκας είναι η μητρότητα και πως μια γυναίκα βρίσκει την πραγματική ευτυχία και ολοκλήρωση μέσα από την μητρότητα. Ακόμα και σήμερα πολλές γυναίκες στιγματίζονται τόσο από την κοινωνία όσο και από το ίδιο τους το οικογενειακό και φιλικό τους περιβάλλον για το αν θα γίνουν μητέρες ή όχι.
Από τη Σιμόν ντε Μποβουάρ και το βιβλίο της το “Δεύτερο Φύλο” καθώς και τον αγώνα για το δικαίωμα στην έκτρωση και την προφύλαξη των γυναικών που άρχισε να συζητιέται έντονα από τις γυναίκειες και Φεμινιστικές Οργανώσεις πριν μερικές δεκαετίες, φτάσαμε στο σήμερα που η έκτρωση και η επιλογή μιας γυναίκας για το αν θα γίνει μητέρα ή όχι αποτελεί ακόμη θέμα ταμπού. Πολλές χώρες μέχρι και σήμερα απαγορεύουν στις γυναίκες το δικαίωμα της διακοπής της κύησης τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές γυναίκες, που θέλουν να διακόψουν την κύηση τους να ακολουθούν μεθόδους που είναι επικίνδυνες για την υγεία τους και πολλές φορές μπορεί να γίνουν μοιραίες για την ίδια τους την ζωή.
Το αν μια γυναίκα αποφασίσει να γίνει μητέρα ή όχι αφορά εκείνη και πρέπει να αφορά ΜΟΝΟ εκείνη. Δεν έχει να κάνει ούτε με Κρατικές αποφάσεις και Νόμους, ούτε με το αν υπάρχει θέμα υπογεννητικότητας στην χώρα στην οποία κατοικεί η κάθε γυναίκα. Το Κράτος, η Κυβέρνηση και η Εκκλησία δεν έχουν το δικαίωμα να επεμβαίνουν στο σώμα και στην ζωή μιας γυναίκας. Αν θέλει πραγματικά το Κράτος και η Κυβέρνηση να βοηθήσει τις γυναίκες που πραγματικά επιθυμούν και θέλουν είτε να γίνουν βιολογικές μητέρες, είτε να γίνουν μητέρες με άλλον τρόπο μπορεί να το κάνει με άλλο τρόπο. Όπως για παράδειγμα οι γυναίκες που θέλουν να αποκτήσουν παιδί μέσω της κύησης αλλά αντιμετωπίζουν θέμα υγείας και αναγκάζονται να μπούν σε διαφορετική διαδικασία σύλληψης, το Κράτος οφείλει και πρέπει να τους καλύψει πλήρως τα ιατρικά έξοδα και τις εξετάσεις, διότι είναι γνωστό ότι μία τέτοια διαδικασία κοστίζει. Ή στην περίπτωση που μια γυναίκα θέλει να γίνει μητέρα με άλλον τρόπο όπως αυτός της τεκνοθεσίας το Κράτος και η Κυβέρνηση οφείλουν να κάνουν πιο απλές και γρήγορες τις διαδικασίες έτσι ώστε να μην ταλαιπωρείται ούτε η μητέρα ούτε το παιδί. Ακόμη η ένταξη του μαθήματος της Σεξουαλικής Αγωγής στα σχολεία από τις πρώτες τάξεις θα βοηθούσε όχι μόνο τα κορίτσια αλλά και τα αγόρια να έχουν τις σωστές γνώσεις και πληροφορίες σχετικά με το θέμα της προφύλαξης, αντισύλληψης και σύλληψης.
Ως Νεολαία ΜέΡΑ25 ζητάμε από τους θεσμικούς παράγοντες όπως η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, οι Υπουργοί κτλ, να μη στηρίζουν με κανέναν τρόπο τέτοιου είδους αντί επιστημονικά Συνέδρια που δεν έχουν καμία σχέση με την επιστημονική προσέγγιση του θέματος αλλά αντιθέτως προάγουν την μισογύνικη και πατριαρχική αντίληψη που βλέπει την γυναίκα ως μια μονάδα παραγωγής εμβρύου. Απαιτούμε από την Κυβέρνηση και το Κράτος να εντάξει το μάθημα Σεξουαλικής Αγωγής στα σχολεία από τις πρώτες τάξεις, καθώς επίσης και την πλήρη κάλυψη των ιατρικών εξόδων που χρειάζεται μια γυναίκα είτε έχει φυσιολογική κύηση είτε αναγκάζεται να ακολουθήσει άλλες μεθόδους σύλληψης.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
