Μάχη της Κρήτης
«Χίτλερ να μην το καυχηθείς πως πάτησες την Κρήτη
ξαρμάτωτη την ηύρηκες και λείπαν τα παιδιά τζη.
Στα χιόνια πολεμούσανε πάνω στην Αλβανία
μα πάλι πολεμήσανε για την ελευθερία.»
Ριζίτικο
Σαν σήμερα 81 χρόνια πριν, στις 20 Μαΐου 1941, αρχίζει η Μάχη της Κρήτης μια πολύ σημαντική μάχη καμπής στην Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Στην Κρήτη όπου η συντριπτική πλειοψηφία των μάχιμων ανδρών ήταν εγκλωβισμένη στην Ηπειρωτική Ελλάδα, ένας πρωτόγνωρος παλλαϊκός συναγερμός, θα γεννήσει ένα λαϊκό κίνημα αντίστασης που θα αντιμετωπίσει το πιο επίλεκτο Σώμα του Γερμανικού Στρατού. Οι αστράτευτοι μαχητές της Μάχης της Κρήτης, ενάντια στους Αλεξιπτωτιστές του Χίτλερ, χωρίς σύγχρονο εξοπλισμό, αφού τόσο η Βρετανική Εξουσία όσο και η ο Βασιλιάς και ο πρωθυπουργός Τσουδερός δεν εξόπλισαν τους Κρητικούς ,φοβούμενοι τους προηγούμενους αγώνες τους ενάντια στη δικτατορία Μεταξά. Χωρίς κυβέρνηση, αρχόντους, βασιλιάδες και στρατηγούς, με μόνο καθοδηγητή την αγάπη για την πατρίδα τους και οδηγό την Ιστορία του τόπου τους και τον αυτοσεβασμό τους, γυναίκες, γέροντες, άγουροι νέοι αγύμναστοι θα δώσουν ένα γερό μάθημα στην αφρόκρεμα του Ναζισμού. Μαζί τους Κοινοπολιτειακοί στρατιώτες, Βρετανοί, Σκώτοι , Νεοζηλανδοί, Αυστραλοί, Μαορί από μακρινά μέρη, που πολέμησαν με γενναιότητα, παρά το ότι η ηγεσία τους δεν θέλησε την πάση θυσία υπεράσπιση της Μεγαλονήσου .
Η Κρήτη έδειξε ποια θα είναι οι πορεία του Πολέμου που ήταν στην αρχή του. Η Αντίσταση των Λαών στο Φασισμό. Έδειξε ποια θα ήταν και η θηριωδία του ναζισμού. Αμέσως μετά τη μάχη οι Αλεξιπτωτιστές του Ράιχ ισοπέδωσαν την Κάνδανο και ξεκίνησαν μαζικές εκτελέσεις. Όχι μόνο στο Κοντομαρί , αλλά και σε πολλούς άλλους τόπους αμέσως μετά τη Μάχη 2.000 ψυχές θα σφαγιαστούν ποτίζοντας το δέντρο της Λευτεριάς .
Η Κρήτη έπεσε αλλά δεν συνθηκολόγησε. Αντιστάθηκε με μεγάλο κόστος μέχρι τις 9 Μαΐου 1945 οπότε αποχώρησαν οι τελευταίοι κατακτητές από το έδαφός της.
Κάθε μεγάλος αγώνας γίνεται έμπνευση για τον αμέσως επόμενο, έτσι έγινε και με τη Μάχη της Κρήτης. Αμέσως μετά το τέλος της, οι πρώτοι παρτιζάνοι της Ευρώπης, ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας τη νύχτα της 30ής Μαΐου 1941, κατέβασαν τη σημαία του Ράιχ από την Ακρόπολη.
Σήμερα, που κάποιοι επιχειρούν να διαχειριστούν τη μνήμη και να καταλήξουν σε μία εύπεπτη και για όλους ιστορία με «χαμηλά λιπαρά», δηλώνουμε ότι αυτό το αναθεωρητικό και ψευδεπίγραφο κοινό ευρωπαϊκό αφήγημα δεν είναι η Ιστορία μας.
Η Ιστορία μας είναι οι αστράτευτοι μαχητές και οι πρώτοι παρτιζάνοι.
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
