Μετά από τις τελευταίες εξελίξεις στα χερσαία σύνορα της χώρας μας, αλλά και λόγω των πρόσφατων γεγονότων αναταραχής στα νησιά της Λέσβου, της Χίου και της Σάμου, έχει καταστεί σαφές ότι τα μέτρα που λαμβάνονται σήμερα για την αναχαίτιση της προσφυγικής κρίσης είναι ελλιπή και έχουν δομηθεί σε λάθος βάση. Οι συνεχείς συγκρούσεις στη βορειοδυτική Συρία έχουν μετατρέψει εδώ και πολλά χρόνια τη χώρα μας σε διαμετακομιστικό κόμβο προσφύγων, ο οποίος ωστόσο βρίσκεται εκτός λειτουργίας, καθώς, με προμετωπίδα τις χώρες που εντάσσονται στην ομάδα του Βίσεγκραντ, η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνείται να εφαρμόσει στην πράξη τον Κανονισμό του Δουβλίνου και επομένως την ένταξη και αναλογική κατανομή τους εντός τους κόλπους της. Η δε Κοινή Δήλωση Ε.Ε. – Τουρκίας αμφισβητείται έντονα, καθώς ανάλογα με την εξέλιξη στο πεδίο μαχών της Συρίας, φαίνεται να εργαλειοποιούνται από την Τουρκία οι προσφυγικές ροές ως μόχλευση προς την Ε.Ε., με στόχο την εξασφάλιση πρόσθετης χρηματοδότησης για την κατασκευή δομών φιλοξενίας προσφύγων στη ζώνη κατοχής εντός των εδαφών της Συρίας. Είναι επομένως απόλυτα σαφές ότι η χρηματοδότηση της Τουρκίας από την Ε.Ε., για λόγους που οφείλονται σε γνωστά ξενοφοβικά ένστικτα, αποτελεί έμμεση στήριξη των ενεργειών της στην περιοχή και χρηματοδότηση της πολεμικής μηχανής της.
Παρά τις φαινομενικά καλές διπλωματικές σχέσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων μερών στην περιοχή, είναι γνωστό ότι τα συμφέροντα της Τουρκίας στη βορειοδυτική Συρία βρίσκονται σε ευθεία σύγκρουση με τα αντίστοιχα της Ρωσίας και της συριακής κυβέρνησης. Τόσο η Ελλάδα, όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να απεμπλακούν από τις δραματικές επιπτώσεις που προκαλούν οι δραματικές συγκρούσεις μεταξύ τρίτων χωρών και να αναλάβουν πρωτοβουλίες ώστε να θέσουν τους άμεσα εμπλεκόμενους προ των ευθυνών τους, σε σχέση με τη φιλοξενία των προσφύγων και την αναχαίτιση της ανθρωπιστικής κρίσης που οφείλεται σε ενέργειές τους.
Το Συμβούλιο Κορυφής της Ε.Ε. για το προσφυγικό θα πρέπει να συγκληθεί άμεσα και να αποτελέσει σημείο καμπής για τη στρατηγική μετατόπιση της Ε.Ε., από εκβιαζόμενη χρηματοδότης της Τουρκίας σε φορέα πίεσης των εμπλεκόμενων μερών για την εξεύρεση λύσης ως προς το προσφυγικό ζήτημα – διότι αυτά το δημιουργούν – και για τον άμεσο τερματισμό των απάνθρωπων εχθροπραξιών στην περιοχή της βορειοδυτικής Συρίας. Η κυβέρνηση, αντί να αναλώνεται σε πρακτικές εκφοβισμού των τοπικών κοινωνιών στα νησιά μας, μέσω των Μ.Α.Τ., αντί να φαντασιώνεται την κατασκευή κλειστών κέντρων υποδοχής από εθνικούς εργολάβους και αντί να προτείνει αδιανόητες λύσεις αποκλεισμού των θαλάσσιων συνόρων μας με πλωτά φράγματα, οφείλει επιτέλους να κινηθεί με υπευθυνότητα, πέρα και πάνω από μικροκομματικά επικοινωνιακά τεχνάσματα, προς την κατεύθυνση της διεθνοποίησης του προσφυγικού ζητήματος σε ορθή βάση!
Ταυτόχρονα, αποτελεί χρέος της Ε.Ε. να επαναξιολογήσει τη σκοπιμότητα της χρηματοδότησης προς την Τουρκία και να επανεξετάσει τον Κανονισμό του Δουβλίνου ως προς την εφαρμογή ενός ενιαίου συστήματος παροχής ασύλου, αναπροσαρμόζοντας και αυστηροποιώντας τη στάση της ως προς τα μη αλληλέγγυα κράτη – μέλη, ώστε να ανταποκριθεί, επιτέλους, επί της ουσίας, στις ανθρωπιστικές της αξίες και να ολοκληρωθεί στην πράξη ο ιδρυτικός της σκοπός, δηλαδή της καθιέρωσης μίας ανοιχτής, ασφαλούς, φιλόξενης και ενιαίας κοινωνίας εθνών!
Κωνσταντίνα Αδάμου, Βουλευτής Β′ Θεσσαλονίκης, ΜέΡΑ 25
Θέλεις να μαθαίνεις για τις δράσεις του ΜεΡΑ25; Γράψου εδώ.
